zaterdag 5 april 2014

rustdag voor de Orca (niet voor mij)

De weersverwachtingen voor woensdag waren: minimum 10° C, maxima tot net boven 20° C, zwakke wind uit oostelijke richting en droog.

Dat was dus het geknipte weer om van fiets te wisselen en de avond ervoor werd de Kobra voorbereid: Small Sun fietslamp monteren, herstelspullen in de Radical banaantassen stoppen, de bandendruk even controleren en de fiets wat dichter bij de poort zetten.

Het valt me telkens weer op hoe hard die Kobra optrekt in vergelijking met mijn andere fietsen. Het hyperdirecte stuur is ook elke keer wennen: op lage snelheid valt dit niet mee (de poging van zoonlief vorig jaar om ermee te rijden strandde na één meter), maar een keer op tempo ligt de Kobra muurvast op de weg.
Ook de snelheid is aangenaam: met voor het gevoel dezelfde inspanning waarmee ik op de Trek toerfiets zowat 23 haal, gaat het met de Kobra vlot boven de 30 km/u. De kruissnelheid bedraagt zowat 32 km/u tijdens de woon-werkverplaatsing.

Een relatief warme nacht en halfbewolkt, dat leidde tot mooie nevelslierten boven de weiden langs de Scheldeoevers. Geen mist, maar een poëtisch beeld. 


Meteen kon ik ook weer de rechteroever nemen, die niet zo geschikt is voor een meersporige fiets.



Die Kobra vormt af en toe een welkome afwisseling voor de Orca: duidelijk wat langzamer en spartaanser, maar zonder die cocon rond je ben je meer betrokken bij de omgeving. Een open ligger produceert ook heel wat minder rijgeluiden.
Een stalen frame, een set wielen, 7 versnellingen en een heel eind ketting: dit staat heel ver van de gesofisticeerde Orca. Op zijn eigen manier is het wel een fiets die even aangenaam rijdt, zo lang het droog en warm genoeg blijft.

Wat een luxe, met de fiets naar het werk kunnen rijden!

5 opmerkingen:

  1. Ahzo!? Dat was jij dus. We zijn elkaar gekruist 's ochtends. Je stond stil, te praten met iemand. (Je had vermoedelijk net deze mooie foto genomen ;-) ) Ik kwam aangevlamd richting Merelbeke met mijn racefiets (Ben herkenbaar aan mijn fluo-gele wintervest). Ik dacht nog, tiens, dat wordt hier een echte hype die ligfietsen. Maar nu je 't zegt, die ochtend ben ik de Orca niet tegengekomen aan de overkant.
    Niet moeilijk dus ;-)

    Ik heb mij een drietal ochtenden na elkaar recht gezet op mijn racefiets en uitgebreid naar jou gezwaaid. Maar het is mij niet duidelijk of jij dit opmerkt. Ik vermoed dat het niet zo eenvoudig is om terug te zwaaien vanuit jouw prachtige machine?

    Enfin, we ontmoeten elkaar vast nog wel eens.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hmm, ik kijk ook niet constant naar de andere oever ;-) Mijn Orca valt ook wel meer op dan de zoveelste racefiets, vermoed ik. Zal er eens meer op letten.

      Die "iemand" was een meneer die keurig rechts stapte op het jaagpad en uitgerekend toen ik hem voorbijging naar links uitweek. Hij vond dat ik had moeten bellen, ik legde uit waarom ik het niet gedaan had (de helft van de tijd reageren mensen boos als je wel belt, zoals wellicht elke fietser al ervaren heeft). Dat leidde tot een gezellig gesprekje. De plooien waren snel glad gestreken: te mooi weer om te zeuren.

      Verwijderen
    2. Oei? Mja... ik heb daar 's ochtends ook soms problemen mee. De jeugd schuift niet graag langs de kant zo blijkt. En op mijn racefiets staat momenteel geen bel dus vraag/roep ik telkens vriendelijk "pardon". Maar dat wordt niet altijd even lekker gesmaakt. Maar op mijn vorige racefiets zat wel een bel en ook dit lokte verontwaardiging uit. Want ik moest maar zo agressief niet bellen! "We zijn wij niet doof zulle!". Mja... we leven duidelijk in een onverdraagzame wereld. Een heel klein beetje gezond verstand en een vleugje "goodwill" zou veel oplossen. Maar da's een oneindige discussie zo lijkt mij.

      Dus die man had je niet horen aankomen? Nu ja, je was wel niet met je Orca, maar... da's zo één van die vragen waarmee ik je eens wou bestoken. Wat met het geluid van jouw Orca? Ik fiets telkens met "oortjes" en heb ze al af en toe eens uitgenomen om goed te kunnen luisteren of je hoorbaar bent aan de andere kant van de Schelde. Maar ik moet zeggen... het blijft muisstil. Ik volg al enkele jaren de ontwikkeling van de WAW en blijkt dat dit toch een probleem was/is(?) aangezien de omkasting zich gedroeg als klankkast. (Men had dat dan deels kunnen verminderen door een andere binnenbekleding te gebruiken achteraan de WAW) Maar ik heb de indruk dat dit fenomeen zich bij de Orca veel minder manifesteert of heb ik het mis?

      Verwijderen
    3. Een belangrijk verschil, dat ik ook merkte bij het testen van zowel de WAW als de Orca, is dat de kast van de WAW langs je oren komt. Alle trillingen die gegenereerd worden, komen dus tot vlak bij. De Orca is anders van vorm: rond je hoofd zit enkel het Flevobike dakje, naast je hoofd is het gewoon open. Dat maakt al een groot verschil.
      Het blijft wel een inherent nadeel van velomobielen dat ze lawaaierig zijn. Veel of weinig, maar als ik overstap op de Kobra of de Trek (toerfiets), valt het telkens op hoeveel stiller ze zijn.
      Het is wel zo dat de Orca veel stiller is: zowel contact- als transmissiegeluiden zijn veel beperkter. De WAW heeft dan ook een pedigree van een racemachine, terwijl de Orca eerder als een"stadsvelomobiel" geklasseerd wordt (voor zover dat kan).

      Verwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen