klappen

De situatie: ik rij aan een gezapig tempo - zo ergens tussen de 25 en 30 km/u - langs een mooi en ruim fietspad in de richting van het stadscentrum. Mooi weer, dus zijn er redelijk wat voetgangers en fietsers. Ergens onderweg wandelt een koppel ouders, terwijl de kinderen voor hen dwars over het fietspad staan, op hun fiets. Zoonlief, een jaar of 8 en op een veel te grote fiets, ziet me aankomen en probeert plaats te maken. Maar zijn fiets is veel te groot - daar kan hij niet aan doen, die zal hij wel van mama en papa gekregen hebben - en daardoor sukkelt hij vooruit, waardoor de doorgang voor mij smaller wordt.

Geen probleem hoor: een ervaren fietser anticipeert hierop en de opties liggen open. Indien het nodig is, kan ik tijdig stoppen en anders kan ik er nog mooi langs aan een matig tempo.

Tot mijn verbazing schiet een boze vader vooruit en krijgt zoonlief een klinkende draai om de oren... Blijkbaar moest het verkeersgedrag gecorrigeerd worden. Fietsplezier ? Mooi niet.

afweging

De NuVinci naaf zit erin en werkt naar verwachting. Ik ben dus tevreden, ondanks wat ik meldde over de springerige ophanging achteraan.

In de praktijk gaat het erom dat ik een verschil merkte tussen het rijgedrag met de Nexus en met de NuVinci. Een verschil dat terug te brengen is tot één factor: het hogere onafgeveerde gewicht. Dat wil niet zeggen dat eFAW plots onhandelbaar geworden is. Zeker niet. Op de dagelijkse woonwerkroute merk ik er niets van. Op slechte wegen, in bochten op kasseien bijvoorbeeld, kan het zijn dat de achterkant uitbreekt; dat eFAW wat sneller door de bocht gaat dan gedacht. Wellicht voelt het ook veel spectaculairder aan dan het is, maar het is ongevaarlijk.

Voor de rest werkt de NuVinci feilloos en bijna onmerkbaar. In het weekend liep de ketting wel een keer af, maar dat was het gevolg van iets te enthousiast over de kasseien te denderen in het stadscentrum.

Wim Schermer bood me meteen aan om een Risse Astro 5 te testen, waarvoor dank, uiteraard.

foto van blog Wim Schermer

De afweging die ik moet maken is de volgende: de Risse Astro 5 kost € 295 en eFAW kostte € 1.500. Dat maakt dat de veerpoot 20 % van de waarde van de fiets zou kosten. Jawel, de NuVinci was ook niet gratis, maar die was een oplossing voor een belangrijk probleem: het te kleine bereik van de vroegere naaf (die trouwens waarschijnlijk in een 28" wiel een nieuw leven krijgt in de dochter haar fiets). Is het de moeite om dat bedrag te besteden aan nog een wijziging ?

Een kennis met een recente Quest vind het verschil heel beperkt, maar geeft de Rissedemper het voordeel van de twijfel. Hij rijdt ook in Vlaanderen, dus de rijomstandigheden zullen nogal gelijkaardig zijn. Ook op andere blogs lees je dat: er is een verschil, maar dan vooral in extremere omstandigheden.

Het aanbod is verleidelijk: testen en indien het niet volstaat terugsturen. Maar dan: het werkt wel en de veerpoot wordt aangekocht. Dan is er een volgend euvel te verhelpen (bijvoorbeeld nieuwe voorwielen, ik zeg maar wat). Uiteindelijk blijft het een Alleweder met een paar miljoen kilometers (toch zeker ruim 100.000, schat ik zo) van minstens 15 jaar oud, wat ik er ook aan verander.

Zou ik er niet beter zo mee verder rijden en die € 300 opzij zetten ? Da's al in sommige gevallen 10% van de kost van een nieuwe velomobiel (Alligt A8 bijvoorbeeld). Of 5 % (Strada, WAW, ...) en da's ook niet niks. 

Zo'n Alligt velomobiel heeft ook het voordeel dat er een 20" achterwiel in zit. Dat betekent dat ik het wiel met de NuVinci zo kan overbouwen. (niet echt een argument, natuurlijk: de naaf in een 26" wiel overzetten is ook niet onoverkomelijk)

Upgraden: je kunt ermee blijven doorgaan, maar een oude fiets blijft uiteindelijk wat het is.

fietshelmen

Een eeuwige discussie: moet je die nu verplicht maken of niet ? De Nederlandse Fietsersbond publiceerde een artikel waarin, kort gezegd, gesteld werd dat een helm niet veel uithaalt, aangezien de veiligheidsnormen niet voldoen. Of anders gezegd: een helm die aan de normen voldoet, is niet noodzakelijk een veilige helm. In een Duits artikel in Fahrradzukunft (enkel te lezen na registratie) wordt dan weer een heel ander beeld opgehangen.

Los van de zin of onzin van een helm, wordt ook nog veel gedebatteerd over het invoeren van de helmplicht. Ik ben in elk geval tegen. Niet omdat het dragen van een helm niet nuttig zou zijn, maar omdat het heel makkelijk een instrument wordt om boetes te incasseren. Even naar de bakker om de hoek fietsen ? Geen helm = boete...

Dan heb ik het liever zoals het nu is: wielertoeristen zie je zo goed als nooit zonder helm rijden en voor vele fietsforenzen geldt hetzelfde. Binnen de stadskern is dat veel minder het geval en dat is ook logisch: daar zal je veel frequenter stoppen en ergens binnenstappen en daarnaast is de snelheid ook veel lager. Geen verplichting, wel gezond verstand.

In Zweden is recent de helmplicht ingevoerd voor jongeren tot 15 jaar. Een grafiek die gepubliceerd werd op Copenhagenize maakt de gevolgen duidelijk. Cynisch zou je kunnen zeggen: doel bereikt, want het aantal ongevallen en zeker ongevallen met hoofdletsel zal sterk verminderd zijn. Dat de hoofdreden hiervoor is dat er sindsdien minder gefietst wordt door die groep, is waarschijnlijk minder interessant ? Het toont in elk geval aan dat je met statistieken alle kanten uitkunt.

En wat nu furore maakt, is de presentatie van een airbag-fietshelm in Zweden. Schijnt heel goed te functioneren, maar € 450 voor een helm is toch wel heel veel. De meeste fietsers betalen zoveel niet voor hun voertuig !

kettingrollen

Daarvan zitten er twee in eFAW. Een Alligt kettingrol vooraan, die geplaatst werd samen met de nieuwe ketting en het achterste tandwiel.

En de originele kettingrol op de achterbrug.

De rol vooraan lijkt ondertussen versleten, na 8.600 km. Enkele tanden zijn verdwenen, enkele ander half weggesleten. Tijd voor vervanging dus. De vraag is: wordt het weer dezelfde of kijk ik voor een Terracycle exemplaar ? Zou dat laatste een verschil maken ? Wat alvast verschilt, is de kostprijs: een kettingrol van Alligt kost € 20 (voor terugkerende ketting) of € 25 (trekkende ketting), terwijl een Terracycle exemplaar zomaar eventjes € 98,90 kost... Da's dus geen optie meer.

Die kettingrol achteraan, da's andere koek. Die bestaat uit een kunststof cilinder (teflon of zoiets, veronderstel ik) met twee metalen bussen in, waarmee de rol over een bout geschoven wordt. Doordat die rol alle vuil opvangt dat in de wielkast rondgeslingerd wordt - en met het afgrijselijke voorjaar dat we hebben is dat niet min -, moet ik die geregeld openmaken, opkuisen en opnieuw smeren. Doe ik dat niet, dan wordt ik beloond met een enerverend geknars, gekraak en gepiep.

Dus vraag ik me af of dit niet anders kan. Die rol is pakweg 10 cm breed, om de ketting in alle posities te kunnen leiden. eFAW werkt met een naafversnellingssysteem, dus die ketting hoeft niet heen en weer te bewegen, zoals met een derailleur. Dat betekent dat de rol eventueel vervangen kan worden door een tandwiel, maar ik vrees dat met de bewegingen van de achterbrug de ketting hier makkelijk naast kan terechtkomen. De essentie is dit: kan het systeem gelagerd worden en zal dat een voordeel opleveren ? Misschien kan een Alligt kettingrol hier ook, maar daarvoor moet ik eerst de diameter van de huidige rol meten. Is die kleiner, dan komt de rol tegen de brug aan.

Bagage

Een fiets is een werktuig, bijvoorbeeld om boodschappen te doen of om andere verplaatsingen te doen waarbij je meestal wat spullen mee moet nemen.

Ik legde voordien al uit dat dit met een vouwfiets niet zo evident is. Wel, zo lang je de fiets niet wil opvouwen, maar een keer het zover is, vormen fietstassen een probleem.

In eerste instantie loste ik dit op met een Agu bagagedragertas.

Dat was al handig, vooral omdat die tas op de bagagedrager kan blijven als ik de fiets toevouw, maar qua capaciteit blijft het beperkt: er kan zelfs geen A4'tje in.

Nu is de capaciteit fel uitgebreid.

Een setje Ortlieb Sport-Packer Plus tassen breidde het pakvolume sterk uit. De Sport-Packer is een kleinere tas en da's nodig op de Birdy: met grote tassen blijf je namelijk met je hielen steken.

En als de fiets opgevouwen moet worden ? Dan gebruik ik één tas en daarmee kan ik het volgende doen.

Het draagstel kun je oprollen en bovenaan in de tas meenemen. Er bestaan ook tassen die je meteen als rugzak kunt gebruiken, maar daarbij krijg je alle vuil dat op de tas terechtkomt meteen op je rug. Met dit systeem is dat niet het geval en het is ook nog geventileerd.

Zo zal het wel lukken.

NuVinci, na 200 km

Dat wil zeggen: één week fietsen met de nieuwe naaf... Vooreerst dit: het stuiteren was een relatief verschijnsel. Het viel op na het wisselen van het wiel. Tijdens het woonwerkverkeer merk ik er evenwel niets van. 

In die week kwamen de positieve kanten duidelijk op de voorgrond: je kunt met zo'n continu variabele transmissie altijd met de juist trapfrequentie fietsen !

Eigenlijk valt de naaf niet op en dat is denk ik het grootste compliment. Wat slecht is, onthoud je; wat goed is, merk je niet. Hoger gewicht ? Amper - vergeleken met een Shimano Nexusnaaf - en in de praktijk niet te merken.

Het enige wat ik nog wil veranderen, is het tandwiel. 17 tanden is te weinig: het kleinste verzet is niet klein genoeg - maar er is wel de e-drive om me op dat moment te ondersteunen. Anderzijds: zelfs bij het bergaf razen (van een behoorlijke brug naar beneden) kon ik de hoogste stand niet gebruiken, dus is het verzet te groot. Natuurlijk hangt dat af van het geheel. Zoals ik in een vroegere post al meldde, zit vooraan een blad met 65 tanden. Wie een kleiner tandwiel heeft vooraan, of groter cranks of sterkere benen of een andere maat van achterwiel zal het wellicht anders ervaren !

Het blijft bizar: je draait even aan de versteller aan het stuur en zonder enige overgang ga je sneller of langzamer trappen. Dan verandert je snelheid en wordt de trapfrequentie weer gelijk, maar op een gladde, glijdende manier. Je moet het echt ondervinden om te weten wat het is.

Een volgende upgrade die theoretisch mogelijk is: door middel van het Fallbrook Harmony systeem de naaf automatisch laten werken. Daarbij stel je een trapfrequentie in, waarna het systeem zelfstandig de zaak regelt. Op die manier is wordt het een automatisch versnellingssysteem. Jammer genoeg is het enkel beschikbaar voor fabrikanten (voorlopig toch).

Flandrien

De verklaring van de titel, volgens Wikipedia: "de term is ontstaan tijdens de Vlaamse wielerkoersen van het interbellum toen de wielrenners een voortdurend gevecht moesten leveren tegen de slecht aangelegde kasseien van de Vlaamse wegen."

De heenrit naar het werk begint altijd met een flinke opwarmer. Van het eerste deel, pakweg 150 m, publiceerde ik al vroeger een foto, maar voor de volledigheid doe ik dat maar nog een keer.

Het volgende deel gaat door een fraaie dreef. Fraai, zo lang het mooi en droog weer is. Dat is al enkele maanden niet het geval, dus het uitzicht is licht veranderd. Niet enkel het uitzicht, maar ook de manier waarop ik door die dreef moet rijden.

Misschien is een amfibievelomobiel een betere oplossing ? Of zou ik mijn banden vervangen door iets in deze stijl ?

De rest van de route loopt gelukkig over mooiere wegen.

In elk geval bewijst een naafversnelling hier alweer zijn waarde: een derailleur in een 20" wiel betekent dat die alle meuk opschept. Zand en aarde in de derailleur en de ketting, dat heeft een eerder schurende werking. Geen derailleur, dus komt ook de ketting minder laag. Dat scheelt weer.

Dreiging

Neen, het was geen stralend blauwe lucht woensdagnamiddag. Eerder dreigend zwart, begeleid door een indrukwekkend gerommel.

Toevallig reed ik net langs de bui en niet erdoor. De gevolgen merkte ik wel toen ik mijn huis naderde: in de buurgemeente hadden enkele straten blank gestaan. eFAW was af en toe meer een amfibievoertuig !

Beu

Een constante in het rijden met eFAW wordt gevormd door brekende spaken in de voorwielen. De mogelijke oplossing hiervoor was me ook al aangereikt: spaakringen. En voortdurend brekende spaken, een mens wordt dat beu...

Vandaag was het mooi weer (in vergelijking met de afgelopen weken dan toch), dus dit was het moment bij uitstek om het euvel aan te pakken. En het was nodig !

Dinsdagavond haalde ik een voorraadje spaakringen op bij een kennis: ik moest maar gebruiken wat ik nodig had. Dank je, Frank !

Dit hield in dat alle spaken die van buiten naar binnen gestoken waren in de binnenste flens één voor één uit het wiel moesten gehaald worden en weer op hun plaats moesten komen, maar dan voorzien van een ring tegen de kop. Het zag ernaar uit dat één ringetje per spaak zou volstaan.

Hier zie je het begin van het werk: al twee spaken zijn van een ring voorzien. Na gestaag doorwerken was uiteindelijk het hele wiel afgewerkt.

Ondertussen maakte ik van de gelegenheid gebruik om het wiel maar eens te richten. Na in de loop van bijna een jaar al een reek spaken vervangen te hebben en met het intensieve gebruik van eFAW in het achterhoofd, leek dat geen slecht idee.

Een wiel richten terwijl de zon lekker op je werkplek schijnt (werktafel in de tuin), da's aangenaam werken!

Nu wordt het afwachten of die ringen effect hebben. Ik veronderstel van wel, indien mensen die het kunnen weten dit als oplossing voorstellen.

De volgende mooie dag komt het rechterwiel aan de beurt.

Waarom ?

De sportclub waar ik lid van ben, stuurde een aankondiging. Daarin stond onder andere het volgende: "Het adres van sporthal Rozebroeken is Victor Braeckmanlaan 180, Sint-Amandsberg (bekijk de route). Met de auto vanuit Gent rijd je 300m voorbij de Rozebroekslag (de vroegere toegang) waar je rechts de nieuwe parking kan oprijden. ..."

Via de link "route" krijg je een beschrijving van transport via openbaar vervoer. Mooi.

Maar ik kom met de fiets... Hoe moet ik dan het bericht interpreteren ? Zijn ze de fietsers gewoon vergeten ? Of worden fietsers als veel intelligenter ingeschat dan automobilisten, zodat we die kleuterinstructies niet nodig hebben ? Of kun je aan de nieuwe sporthal gewoon niet terecht met je fiets ?(Note to self: check it out)

"Autocentraal denken" heet dat.

Dat vind ik ook altijd verschrikkelijk: wie neemt nu in godsnaam de auto om te gaan sporten? Als je met de fiets gaat, ben je al opgewarmd als je er komt. Sporten doe je toch om in beweging te blijven ? Een gezonde geest in een gezond lichaam en zo, maar neen: je rijdt met de auto naar de sporthal en weer naar huis... Blijkbaar is sportief zijn voor velen beperkt tot een sporthal.

Verval

Naast eFAW heb ik nog wat fietsen in huis. Te weinig, dat geef ik toe, maar toch...

Onlangs gaf het zadel van mijn Trek er plots de brui aan. Zomaar, onaangekondigd. Het ene moment was het nog in prima staat en veertien dagen later zag het er zo uit.

Hiervoor is maar één oplossing mogelijk: een nieuw zadel. Sommigen verklaren dan meteen "een Brooks of Lepper. Beter is er niet." Maar dit is mijn boodschappenfiets. Kilometers afmalen (woonwerk) doe ik met eFAW en die beschikt over een comfortabele spanzitting. De Trek komt terecht in fietsenstallingen in de stad en zo. Die dient niet om honderd kilometer of meer in één keer af te leggen (hoewel, je weet maar nooit).

Bij de fietsenboer haalde ik een variant op wat erop zat: een Selle Royal, maar deze keer een "Respiro" model.

Afwachten hoe dit zit. Het oog in elk geval hi-tech, met een luchthapper onder de punt, ventilatie op de cruciale plaats (of die werkt is een andere zaak) en mooi afgewerkt.

Ik reed er gisteren voor de eerste keer een goede 10 km mee. Het is merkbaar harder dan de voorganger, maar ik ben er nog niet uit of dat een goede of een slechte zaak is.

NuVinci N360: eerste indrukken

Eerst wat technische gegevens: voorblad 65T, achteraan een tandwiel met 17 tanden (meegeleverd met de naaf). Achterband Vredestein Perfect Moiree 54-406 met 3,5 bar druk. Dat alles in een Alleweder velomobiel en dat betekent een achterbrug met veerpoot (vering rondom).

Wat ik vooraf al gemerkt had: de naaf is zwaar - 2450g volgens de specificaties -, ook vergeleken met de Nexus 7 die voordien in eFAW zat. Is dat een probleem ? Eigenlijk niet, want een Flevobike Alleweder is al geen lichte velomobiel en dan moet je ook nog de voor- en nadelen tegenover elkaar afwegen. Het blijft wel een meergewicht, dat wel: 2450g is niet niks.

Als je ziet wat erin zit, is dat snel verklaard.

Bij het maken van het wiel viel ook op dat er veel inwendige weerstand was: waar een wiel normaal vlot ronddraait - en dat is heel handig bij het richten -, moest in dit geval heel wat meer kracht gebruikt worden en viel het wiel na nog geen halve omwenteling stil. Vermoedelijk zal dit snel veranderen bij het inrijden.

Bij tests las ik af en toe de opmerking dat je bij stilstand niet over het hele bereik kunt draaien aan de versteller. Dat lijkt te kloppen, maar ik zie niet in wat het bezwaar hierbij kan zijn. Met een derailleur kan dat ook niet en verder heeft het ook geen belang. Zowat het halve bereik is haalbaar bij stilstand en dat is ruim voldoende om bijvoorbeeld na een noodstop weer aan te kunnen zetten.

Ook hier is het mogelijk dat dit na het inrijden verandert.

De eerste kilometers waren een eigenaardige ervaring. Zowel bij derailleurs als conventionele naafversnellingen ben je gewoon aan vaste verhoudingen. Bij een derailleur trap je door terwijl je schakelt, bij een naafversnelling verminder je even de druk op de trappers. In beide gevallen merk je dat je schakelt en verandert de trapfrequentie. Logisch, want dat is tenslotte de bedoeling.

Nu, bij de NuVinci blijf je ook gewoon doortrappen terwijl je aan de versteller draait (je kunt het evengoed bij stilstand of met stilgehouden trappers). Geen geklik, geen geratel. Het enige wat je merkt, is dat je trapfrequentie verandert en dat precies zoals je het zelf wil.

Bij het uitbollen hoorde ik het vrijloopsysteem ratelen. Dat is dus een ander mechanisme dan in de Nexusnaaf, waar de vrijloop totaal geruisloos werkt.

Het meergewicht heeft wel degelijk gevolgen, maar niet voor het versnellen. Het verschil merk ik in het weggedrag en dat is enkel en alleen te wijten aan de primitieve achtervering. De achterbrug en alles wat eraan hangt vormen het onafgeveerde gewicht en dat moet in toom gehouden worden door de veer en demper in de veerpoot. Voordien had het achterwiel al de neiging tot stuiteren en nu is dat merkbaar verergerd. De testrit op zondag ging een beetje over alle soorten wegen: glad asfalt (jaagpad), klinkers, kasseien in het stadscentrum, tramsporen, ... Bochten nemen op kasseien is nu wat avontuurlijker geworden: de fiets gooit zich door de bocht en er zijn dus wat meer stuurcorrecties nodig. Geen idee hoe dit er van buitenaf uit ziet; misschien valt er niets van te merken, maar die uitbrekende achterkant is duidelijk te voelen.

Het probleem is dat dit soms onverwacht kan gebeuren en dan weet ik niet welke kant eFAW op zal gaan. In eerste instantie zal ik de veerpoot openmaken en nagaan of het dempingsblokje nog werkt. Is dat het geval, dan moet overgegaan worden naar radicalere maatregelen, zoals een Risse-demper... Even afwachten dus.

Ik heb altijd al de neiging gehad om veel te schakelen en met de NuVinci lijkt het niet anders. Het feit dat je altijd de perfecte cadans kunt aanhouden, zorgt ervoor dat je heel dikwijls aan de versteller draait, naargelang de helling, de windsterkte en -richting, de ondergrond, ... Het geheel voelt na korte tijd heel natuurlijk aan en ook de combinatie met de elektromotor is prima: de motor kan continu trekken bij het versnellen (met de Nexus moest ik zorgen dat die minder vermogen leverde bij het opschakelen) en dan neem je wat gas terug een keer je op snelheid bent.

Vermoedelijk zal ik wel het achtertandwiel vervangen door een groter exemplaar: een reductie van 3,82 is nogal veel, waardoor ik in het kortste verzet wat tekort kom. 19 of 20 tanden lijkt me beter, maar ik bekijk het nog even. Tenslotte is er nog altijd de motor om te helpen bij een steile klim. Wel heb ik het gevoel dat ik nog maar tot halfweg het bereik raakte en dat bij snelheden tot 35 km/u. Aangezien mijn Alleweder helemaal niet baanvast meer is een keer ik  de 70 km/u nader, is het beter wat meer te hebben in het laag, vooral omdat die hoge snelheden zeer zelden gehaald worden. Een kortere eindoverbrenging lost dat helemaal op.

Grote werken

Gisteren was het zover: het nieuwe achterwiel met NuVinci 360 naaf zou ingebouwd worden. Buiten was het was fris (zo'n 16° C), maar droog, dus ideaal om in het zonnetje te kunnen werken.

De avond ervoor trok ik naar een kennis die beschikte over het nodige materiaal om het wiel te richten. Daarbij waren er enkele nippels die er de brui aan gaven. Gelukkig hadden we er wat in reserve, waardoor we toch verder konden. Zo kon het wiel dit weekend toch in eFAW terechtkomen.

Fase 1 was me goed vertrouwd: het oude wiel eruit halen. Bij inspectie van de band bleek het nut van een antileklaag duidelijk: een flink stuk glas en wat kleinere splinters hadden zich een weg gebaand door het rubber, maar alles was blijven steken op de antileklaag.

Eerst een bij fietsers gekend beeld: het probleem...

Dan even een foto nadat het stuk uit de band gehaald was met een tang (eerst liet ik de band leeglopen: dat maakt het makkelijker).

Daarna kon het eigenlijke werk beginnen.

Op de velg moest velglint komen, maar ik kreeg de tip om het eenvoudig op te lossen met isolatietape. De band opleggen was een kwestie van enkele minuten, centreren inbegrepen. De PM's kun je zo met de hand opleggen, dus dat gaat vlot.

eFAW was leeggemaakt en op de kant gelegd om makkelijk te kunnen werken: er moest namelijk een tweede kabel getrokken worden naar het achterwiel. Een NuVinci naaf werkt namelijk met twee kabels. Dat bleek erg vlot te gaan, maar voor het gemak had ik deze morgen nog een lang uitgestelde aankoop gedaan: een tang om buitenkabel (en staalkabel en ...) mooi te kunnen knippen.

Bij de eerste poging om het wiel in eFAW te monteren, bleek er een probleem te zijn: de achterbrug was een beetje te smal... De standaardbreedte is 135 mm; die van eFAW...

133 mm. Dus moest de afstand even enkele millimeters vergroot worden.

Juist: de krik uit de auto kon hiervoor dienst doen. Spannend: zouden de lasnaden het houden ? Het bleek geen probleem te zijn: ongeveer 1 cm openzetten was goed om de afstand met 2mm te vergroten. Nadien raakte het wiel er zonder problemen in.

Dan kwam het echte werk: controleren of de naaf goed werkte (overdrive checken, volgens de handleiding) en uitzoeken hoe de kabels dienen geleid, bevestigd en afgesteld te worden. Al bij al had ik er een drietal uren werk aan. Met wat ervaring moet dit op een veel kortere tijd kunnen, maar hoeveel NuVincinaven bouwt een gewone fietser in zijn leven in ?

Voor de niet-kenner is de naaf zeer onopvallend.

De bediening wijkt meer af van het normale. Hier is voor een eerder korte verhouding gekozen.

In een volgende post volgt de eerste praktijkervaring.

Onderweg

Deze keer naar een nieuw achterwiel met NuVinci traploze naaf. Eindelijk !

Eerst moest ik een half jaar geduld hebben voor nooit geleverde, maar telkens weer beloofde spaken. Dan ben ik via een andere leverancier op enkele dagen aan spaken geraakt, maar door mijn foute berekening bleken die te lang te zijn; 5mm te lang, om exact te zijn.

Nu helpen contacten wel af en toe: Filip, van De Ligfiets, was zo vriendelijk om mij zijn draadroltoestel uit te lenen. Gisteren heb ik dan, gezellig op het terras in de zon, nieuwe draad gerold en de spaken ingekort.

Terwijl ondertussen de regen weer neerstroomde, kon ik het wiel daarna inspaken.

Nu moet het nog gericht worden en ook daarvoor doe ik beroep op iemand uit de vriendenkring: om een wiel te richten heb je namelijk specifiek gereedschap nodig en dat heb ik niet liggen. Voor die enkele wielen die ik bouw, zou het ook erg duur uitvallen.

Daarna komt het werk voor het inbouwen. De belangrijkste hindernis die ik daarbij zie, is dat door de bodem van eFAW een tweede bedieningskabel moet getrokken worden.

Op dit moment merk ik een erg hoge weerstand in de naaf, maar vermoedelijk zal die snel verminderen een keer de boel aan het rollen gaat.

Omdat ook de velg breder is dan standaard (25mm tegenover 19mm), zou ook de band een iets andere vorm moeten aannemen.

Technisch geeft de combinatie met een rondom geveerde velomobiel nog een complicatie: de naaf is niet licht te noemen en dat verhoogt het onafgeveerde gewicht aanzienlijk. Dat moet gevolgen hebben voor het veer- en dus weggedrag van het geheel. Voor zover ik weet, zal dit vooral een extra belasting van het veer- en dempingssysteem betekenen. Zou de nieuwe Risse-veerpoot hierbij een merkbaar verschil kunnen betekenen?

Eerst maar even afwachten wat het nieuwe wiel zal doen. Dat wordt iets voor het komende weekend!

Eén ogenblik

Auto's zijn nuttige dingen. Nuttig om veel te vervoeren, nuttig indien je met meer mensen een grotere afstand moet afleggen.

Auto's zijn potentieel ook erg gevaarlijk. Mensen vergeten al snel dat ze met één tot anderhalve ton staal en plastic op de baan zijn. Dat gewicht, gecombineerd met de kinetische energie als gevolg van de snelheid, is al snel levensgevaarlijk voor wie in de baan van het projectiel terechtkomt. Reken daarbij dat zowat iedere bestuurder de neiging heeft om het eigen kunnen te overschatten - we zijn tenslotte mensen - en je weet wat de waarschijnlijke uitkomst is...

Maar een auto hoeft zelfs niet te rijden om een gevaar te zijn.

Even verstrooid ? Niet in de spiegel of achterom gekeken ? Snel de deur openzwaaien en net op dat moment komt een fietser langs. Eén seconde, langer is niet nodig. De blauwe verf is de stille getuige van de gevolgen van die seconde.

De fietser ligt in het ziekenhuis: de veronderstelde hersenschudding blijkt een hersenbloeding te zijn. Hopelijk komt het goed.

Zoals men zegt: "het berouw komt na de zonde". In dit geval: "had ik maar beter uitgekeken". Een zware verantwoordelijkheid, autorijden !

Het zal wat langer duren...

Om spaaklengtes te berekenen vind je op het web heel wat berekeningsmodellen. Je hoeft enkel wat afmetingen in te voeren en presto: de spaaklengte wordt voor je berekend.

Voor de naaf maakt Fallbrook het heel simpel: alle nodige maten staan in de handleiding. De velg is andere koek: daar moet je het zelf uitmeten. Niet elke 20" velg is gelijk en de fabrikanten vinden dat je zelf ook wat mag werken.

Da's allemaal niet zo'n probleem: met een goeie meter en wat aandacht erbij houden lukt dat best. Liefst meet ik alles minstens twee keer !

Maar dan: ook weer voor de zekerheid voer ik de berekening uit via enkele sites, om problemen uit te sluiten. En dan komt het: ik vermoed dat enkele van die achterliggende berekeningen in Angelsaksische maten uitgevoerd en dan omgezet worden.

Het resultaat daarvan mocht ik gisteren merken: de berekende lengte van 144 mm blijkt 6 mm teveel te zijn. En 6 mm betekent dat de kopje aan de binnenkant van de velg uitsteken...

Zo maak ik van de binnenband gegarandeerd binnen de kortste keren een zeef.

Optie 1: opnieuw spaken laten maken, deze keer van 138 mm (zoals de uitkomst op een andere site was). Optie 2: alle spaken 6 mm inkorten en nieuwe draad rollen. Zou dat laatste lukken ? Het kan in elk geval geen kwaad om het te proberen. Dat wordt werk voor deze week, zodat het wiel nog in de loop van deze maand kan ingebouwd worden !

Waarom, zou je denken, koos je dan voor 144 mm ? Omdat twee sites me die maat opgaven en omdat iets te lang me beter leek dan te kort...

geduld verloren

Sinds december staan bij de reguliere fietshandelaar 32 spaken in bestelling. Eerst kon het niet, dan kon het per 144, dan per 100, dan zouden ze "binnen de twee weken" klaar zijn, ... Zijn leverancier lijkt er geen zin in te hebben, want ondertussen zijn we een half jaar verder en nog zijn de spaken er niet.

Volgens de mechanicien in de fietsenwinkel kun je die ook niet zelf maken: draad rollen op rvs-spaken lukt niet.

Uiteindelijk vond zelfs ik dat het lang genoeg geduurd had: binnenkort verwordt de NuVinci N360 tot een industrieel-archeologisch object en dat is niet de bedoeling. Eén mailtje naar een medeligger met een eigen fietsenzaak loste dit miraculeus op: maandag gemaild en vrijdag kon ik bij hem om de spaken gaan. Op maat, door hem gemaakt. Alsjeblieft. Zo lang moet dat duren.

Waarom nu pas ? Enerzijds omdat ik het erg moeilijk vond om een zaak te vinden die de spaken kan leveren - in Nederland lijkt dat evidenter te zijn - en anderzijds omdat ze in bestelling waren en zowel ik als de fietsenboer blijkbaar aan het lijntje gehouden werden. Niet zo fijn.

Enfin, gisteravond werden alle nodige onderdelen klaargelegd en kon ik het wiel maken aanvatten.

20" en een grote naaf: volgens de instructies van Fallbrook (fabrikant van de NuVinci naven) wordt dat spaken volgens het kruis-1 patroon. Met meer kruisen komen de spaken te schuin te liggen, waardoor de kans op breuk groter wordt.

 

Voor het richten roep ik wel wat assistentie in: daarvoor heb je wat specifiek gereedschap nodig en daar beschik ik niet over.

Een keer dit af is, moet eFAW lichtjes verbouwd worden: een NuVinci naaf gebruikt namelijk twee kabels voor de versnellingen en dus moet die tweede kabel ook door vloer van de velomobiel.

Met wat geluk volgen dus binnenkort wat ervaringen met een traploze versnellingsnaaf met - eindelijk - een groter bereik dan de Nexus 7.