Lek, maar niet door iets dat door het loopvlak prikte

Al zowat twee jaar rij ik lekvrij. Dat wil zeggen: niet enkel met de E-Orca, maar met al mijn fietsen. Gisteren zag ik dat daar een eind aan gekomen was.

Op zo'n moment zie je dat de band leeggelopen is, maar van de oorzaak heb je nog geen idee. De logische veronderstelling: glas, een spijker of iets anders dat door de antileklaag gedrongen is.

Vandaag haalde ik het wiel eraf (zo kan ik ondertussen de trommelrem reinigen) om de band te vervangen. Wat ik zag, was niet zo goed.

Dit is een Schwalbe Tryker (40-406) die ik er in juli vorig jaar op legde. Die zal dus pakweg 5.000 km gebold hebben.
Het loopvlak zag er nog prima uit, maar de binnenste wang...

Op een andere plaats was die er nog slechter aan toe. De oorzaak van het lek was meteen gevonden.

Hier kan antilekvloeistof niets aan tegen doen.

De enige oplossing in zo'n geval: nieuwe binnen- en buitenband. Ik had nog een gebruikte Tryker liggen. Die zal eerst opgereden worden. De binnenband is vervangen door een identiek exemplaar: een Decatholon binnenband die geleverd wordt gevuld met antilekvloeistof.

Handig en voor woonwerkverkeer een extra zekerheid. In dit geval haalt het niets uit, maar tegen perforaties werkt zoiets prima.

Nu wordt ik geconfronteerd met een typisch fietsersprobleem: welke banden? Dit is niet de eerste Tryker waarbij de wang scheurt. Het is ook niet te wijten aan slepen tegen de wielkast, want ook op de trike had ik dit al voor. 
Marathons trillen meer, maken meer rolgeluiden en de zijdelingse grip is ook minder (maar ze gaan wel veel langer mee).
De vereisten: 

• maat zo dicht mogelijk aansluitend bij 40-406, maar niet breder.
• goede grip, zowel zijdelings als bij remmen
• behoorlijke lekbestendigheid
• minimale rolgeluiden
• slijtvast

Dit zijn geen racevereisten: minimale rolweerstand en zo laag mogelijk gewicht zijn van minder belang, want er is ondersteuning. Voor woonwerkverkeer spelen andere prioriteiten.
Voorlopig rij ik het voorraadje Trykers op en dan wordt het weer zoeken en testen.

5 januari: Driekoningentocht met WOL

Een nieuw jaar begint met goede voornemens en die maak je dan liefst ook waar. Binnen het kader van de blog is het goede voornemen: wat meer ritten meerijden dan vorig jaar (1).
Bijgevolg reed ik gisteren, 5 januari, de Driekoningentocht mee: de West- en Oost-Vlaamse liggers (WOL) proberen hier een lokale traditie van te maken. Dit is de enige tocht die WOL exclusief voor velomobielen organiseert.

65 km, vertrekkend bij Fietser.be

1 grote snoepwinkel voor ligfietsers. Er is ook een mooie collectie trikes, voornamelijk ICE.

Na een kleine vertraging - een lager in het rechterwiel van Dieters WAW had het begeven - van een uurtje (best gezellig) reden we rond Gent om daarna zuidwaarts te trekken, naar de rand van de Vlaamse Ardennen.

Onderweg was er niet veel tijd om foto's te maken: enkel velomobielen, weet je wel, en die rijden zonder pauzeren. Of toch bijna.

Oosterzele

Na het middageten in Gavere kregen we als toetje een iets andere ondergrond voorgeschoteld.

Daarna kwamen we langs een voor mij wel zeer gekende route: het jaagpad langs de Schelde. Dat is mijn dagelijkse woonwerk-route. Een mooi eindje om door wat snelheid te halen en ideaal voor eindelijk enkele mooie beelden.

3 op een rij

en 4 (WAWs) op een rij

Uiteindelijk had ik 75 km op de teller. Niet zoveel, maar wel leuk.

Voor de geïnteresseerden: naast de 4 WAWs waren er nog

• 1 Mango
• 1 pseudo-Mango (Strada) - sorry, Hans
• 2 E-Orca's
• 1 eAlleweder

Het smaakte naar meer.