wat probleempjes: vervolg

Als aanvulling op het laatste bericht volgt nu het resultaat van de klussen.

De Kojaks hangen weer aan de haak en zijn gewisseld voor de Schwalbe Marathon Plus bandjes die op de trike lagen bij aankoop. De vroeger ervaren nadelen (trager, lage zijdelingse weerstand) neem ik er maar bij. Het viel bij het wisselen meteen op dat er een duidelijk verschil zit in banddikte (dikte van de rubberlaag). In het loopvlak van de Kojaks zaten toch wat scheurtjes en sneetjes. Heel opvallend is vooral dat de trike met de M+ veel rustiger stuurt: het vervelende trillen is weg (wel de handen aan het stuur houden).

Bij de Kojaks waren er twee oplossingen om shimmy te vermijden: zeker de druk hoog genoeg houden (minimum 7 bar) en de snelheid boven 25 km/u ! Bij de start van de rit gisteravond had één deelnemer meteen een lekke band. Toeval of niet: een Kojak...

Ik denk eraan om eens een setje Perfect Moirees te halen, liefst meteen wat breder dan wat er nu op ligt.

Wat de Streamer betreft: de Powertape zat muurvast aan de velcro, dus bleef die maar zitten. Op de binnenzijde van de Streamer bracht ik enkele baantjes polymeerkit aan (dank je voor de tip, Mick). Ik koos voor Flex7 elastische kit. Daarna kon de verbinding enkele uren uitharden.

Gisteravond werd de oplossing grondig getest: eerst 30 km op de aanhanger achter de auto. Dat betekent continu trillen en vermoedelijk een behoorlijke winddruk, dan een nachtelijke rit van 40 km over allerlei soorten ondergrond en tenslotte 30 km terug achter de auto. De nieuwe verbinding heeft stand gehouden. Het blijft afwachten hoe lang dat zal duren.

De rit van de voorbije nacht was een mooie gelegenheid om diverse oplossingen voor fietsverlichting te vergelijken. Vooreerst: ik reed nog nooit met een groep die zo duidelijk verlicht was !

Het aandeel van de BuMM Cyo koplampen met (naaf)dynamo was zeer groot (4 van de 12 fietsen waren ermee uitgerust) en tot tevredenheid van alle eigenaars. Compact, goede lichtopbrengst en goede spreiding van de lichtbundel. Belangrijk is dat dit een dynamo-aangedreven lamp is. Dat heeft als grote voordeel dat je geen rekening moet houden met batterijen die leeg raken.

Daarnaast waren twee fietsen (een ligger en een velomobiel) uitgerust met een Magic Shine MJ 816 pack:

Je ziet één centrale schijnwerper, geflankeerd door twee breedstralers. De totale lichtopbrengst is fenomenaal! Het geheel wordt bediend door een schakelaar die je op het stuur kunt monteren en de stroom wordt verzorgd door een bijgeleverd batterijpak. De autonomie bedraagt bij maximaal vermogen een drietal uren. Daarna moet je de batterijen herladen. Aangezien we in groep reden, was er niet direct een mogelijkheid om de lichtbundel van deze lamp te beoordelen. Mijn vermoeden, gezien de vorm van de reflector en de plaatsing van de led daarin, is dat de bundel niet afgesneden is bovenaan en de lamp vermoedelijk niet door de Duitse keuring zal raken, die toch een norm is op dit vlak. Anderzijds krijg je een enorme hoeveelheid licht voor je geld.

Wat ook opviel is de felheid van het sterk geconcentreerde led-licht dat nu op elke fiets zit. Halogeen heeft helemaal afgedaan. Een gevolg van dat felle licht rondom is dat het je verblindt. Om in je eentje op een onverlichte weg te rijden is het schitterend; om in groep te fietsen, met continu felle lichtbundels in je achteruitkijkspiegels, dat was wat van het goede teveel. Zelfs sommige achterlichten waren verblindend.

Anderzijds heb ik het veel liever zo dan wat je meestal ziet (in de stad dan toch): onverlichte, donker geklede fietsers.