De vorige eigenaar zei heel tevreden te zijn over het achterlicht dat op de FAW zit. Nou: ik niet. Om de heel eenvoudige reden dat het niet werkte. Dan denk je in eerste instantie aan het vervangen van de batterijen, maar dat is moeilijk indien de bout waarmee de kap op het achterlicht zit stukgedraaid is...
Dat werd dus uitboren.
Een keer de kap eraf was, werd meteen duidelijk dat dit niet goed zat. Alles wat kon, was roestig. Elektrische contacten en roest: da's niet meteen een goeie combinatie.
Om het achterlicht als geheel eraf te halen, moest eerst het binnenwerk eruit. Op het volgende beeld is heel duidelijk dat dit niet in te beste staat was.
Er was maar één mogelijke oplossing: een nieuw achterlicht. Aangezien ik het batterij-achterlicht van de trike nog liggen had (je weet wel: nooit spullen weggooien, want je kunt ze altijd nog wel eens gebruiken), heb ik dat gemonteerd.
Het is voor mij niet de beste oplossing: een achterlicht met 5 leds verbruikt redelijk wat stroom, dus ben ik alweer verplicht om reservebatterijen mee te nemen. Anderzijds: ik broed op plannen om dit op termijn te vervangen door gecombineerde rem- en achterlichten, eventueel ook nog met LED-knipperlichten, dus voorlopig is dit ruim voldoende. Het voordeel van dit achterlicht is dan weer dat er - zoals in het origineel - twee zijwaarts gerichte leds zitten. De zichtbaarheid van opzij is dus ook beter. En de Axa Omega II is ook nog eens voorzien van een sensor en standlicht.
Een ander euvel had ik ook al zien aankomen. Ik rijd echt niet met de enige FAW rond - er zouden er meer dan 500 geproduceerd zijn - en anderen denken in dezelfde richting.
Het zeiltje, dat er nagelnieuw uitziet, is niet meer bevestigd zoals origineel met drukknopen, maar met klittenband. Zelfklevende klittenband, de spanning van het zeiltje en de hitte van de zon: geen goede combinatie. Ook andere FAW-rijders ondervonden dit en hadden ook al een oplossing uitgedokterd. Makkelijk dus. Het enige wat rest is die oplossing toepassen. Die bestaat erin enkele popnagels te verwijderen en dan door de klittenband nieuwe in te zetten.
Stap 1: de lijmverbinding verwarmen. Dat deed ik met een haardroger. Een keer de lijm warm genoeg is, moet de klittenband voorzichtig weggetrokken worden. Zo kun je zien waar de popnagels zitten. Volgens mij - en dat was ook te zien aan waar de band het meest verschoven was - zit de meeste spanning op de twee hoogste punten, zowat halfweg tussen de "deuk" en de spiegels.
stap 2: de popnagels uitboren. Dat deed ik met een 4mm boortje, omdat dit precies de maat is voor de nieuwe popnagels. Op dat moment bescherm je best de ketting wat, zodat de uitgeboorde aluminiumschilfers daar niet in terecht komen. Da's namelijk niet zo goed voor de ketting.
stap 3: aanduiden waar de popnagels moeten komen. Hiervoor gebruikte ik een fijne alcoholstift. Voor je de nieuwe popnagels er in zet, moet je eerst (na weer te verwarmen) de klittenband op de juiste plaats krijgen. Op dat moment zie je de gaten niet meer. Nadat de band weer op zijn plaats lag, boorde ik van onder naar boven door de gaten en de klittenband. Door de merktekens kon ik nadien makkelijk de juiste plaats weervinden (gaatjes in klittenband zijn bijna niet te zien). Nadien was het maar een kwestie van enkele minuten om de nieuwe popnagels aan te brengen.
Tot slot nog een overzicht van de modificatie.
Het leek me voldoende om er aan elke kant drie aan te brengen. De praktijk zal moeten uitwijzen of dit volstaat als permanente oplossing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten