ruig en gezellig

Gisteren moest ik voor het werk naar Tienen: opleiding geven. Die verplaatsing doe ik met een bedrijfswagen, maar die moest 's avonds weer op het werk staan. Dus na enkele uren geduldig aanschuiven tussen Leuven en Ternat (waartussen de hele ring rond Brussel) - nu weet ik weer waarom ik niet graag met de auto rij -, kon ik de blikken doos zo rond 20 u omruilen voor eFAW.

Zoals op de radio aangekondigd was, wakkerde de wind aan in de loop van de dag en tegen dat ik in eFAW stapte, zal het zo'n windkracht 8 geweest zijn. Een voordeel was dat ik de hele rit de wind in de rug had.

Windkracht 8 op een donker en breed jaagpad langs de Schelde, de weg voor mij alleen: het ging vooruit. Op zijn sokken haalde de vijftien jaar oude Alleweder 40 km/u, met pieken tot tegen de 50 aan. Wat ik wel merkte, is dat de nieuw opgelegde Schwalbe Marathon voorbanden een bromtoon genereren. Veel is het niet, maar het is een ander geluid dan voordien.
Ruig: af en toe wordt de fiets bij windstoten flink opzij geduwd, bijvoorbeeld als ik net voorbij een bosje kom. Gezellig: het is zo zacht dat ik in T-shirt en korte broek fiets en het verschil met de uren ervoor, geïsoleerd in een blikken doos, is groot. Op de fiets of in een (min of meer) open velomobiel ben je één met de omgeving: je beleeft wat er rond je gebeurt, je ruikt de lucht, je hoort de natuur, ...

Wat ook opvalt is dat het comfort sterk verbeterd is ten opzichte van de week met de Perfect Moirees (35-406): de fiets rijdt stiller en zachter; de voorkant raakt de grond niet meer (zo snel) en op het vlak van wegligging voel ik geen verschil.

Dichterbij huis werd ik weer geconfronteerd met een typische situatie.

OK, misschien was het maar voor even en OK, misschien had hij niet gezien dat dit niet de parkeerstrook was, maar toch: elke fietser moest alweer van het fietspad af. Op de rijweg rijden de auto's 70 km/u en meer...