Gezellig samen met Foxy (1)

Belofte maakt schuld. Ik had er ook naar uitgekeken. Ik had het ook al aangekondigd. Hier is Foxy.

Op het vlak van velomobielen ben ik qua ervaring een kleuter: sinds juli vorig jaar rij ik met een stokoude Alleweder, de stamvader van de meeste hedendaagse velomobielen. Wat is er dan gepaster als vergelijking met de huidige stand van zaken dan een vergelijking met de VandeWalle Alleweder - de WAW? Het is ook handig, want om een WAW te testen moet ik welgeteld 5 km afleggen tot bij de producent.

Het werd een korte eerste kennismaking: afgehaald bij Fietser.be op woensdag rond 17u en weer af te leveren op vrijdag voor 10u. Daarenboven was donderdag een werkdag, dus de ritten bleven beperkt tot een twintigtal kilometers woensdagavond, bij volslagen duisternis (maar wel in een urbane omgeving), en de gewone woonwerkrit.

Hoe begin je eraan, aan zo'n verslag ? Laten we het maar doen zoals ik het beleefde: eerst de buitenkant, dan de binnenkant en dan de rijervaring. Dat lijkt me het simpelste.
Denk eraan: mijn enige referentie, maar die ken ik ondertussen van binnen en van buiten, is een oude A2 Flevobike Alleweder. Aluminium, comfortabel, op vele punten aangepast: ICE-achtige spanzitting, vermoedelijk is de trapboom ook niet origineel, net als het stuur in Queststijl, e-drive, traploze versnellingsnaaf, ... Aan de andere kant van de ring een volbloed racebolide: 24 kg droog aan de haak, aramidevezel met epoxy, lang en laag, dubbele joystick besturing, 9 versnellingen (derailleur met bar end schakeling).

De buitenkant dus, om mee te beginnen. Stel je het volgende voor: een Ford model T naast een Lamborghini. Dat is zowat het equivalent van eFAW naast Foxy. Een WAW is, naast een A2, eindeloos lang: pakweg 3 m tegenover 2,6 m.

Je moet weten dat Fietser de WAW kan leveren met naar keuze een toer- of racestaart; dat is een pluspunt van de modulaire opbouw. Foxy is uitgevoerd met een racestaart: laag bij de grond en bovenaan recht doorlopend. Een vin. De toerstaart is meer Quest-like: de onderkant gaat langzaam omhoog, terwijl de bovenkant min of meer in een kwartcirkel eindigt. Mij lijkt het meer een kwestie van smaak, maar er zullen wellicht voor racers andere argumenten spelen.

Brecht zei me bij het afleveren dat de hoge staart specifiek voor een ecomarathon ontwikkeld werd: aerodynamisch zou die dus beter zijn. Ik vraag me wel af wat de invloed hiervan is bij een strakke zijwind.

Lang dus en daardoor iets moeilijker kwijt te raken in de garage, maar da's slechts een detail. Laag ook, maar dat volgt later nog.

Een volgend belangrijk onderscheid: elke WAW wordt standaard met een cabriodakje geleverd. Cabrio moet je als volgt begrijpen: er is een soort 3D frame dat de instapopening omkadert en daarin kun je een dakje met vizier plaatsen. Vind je het te warm, dan stop je dit dakje in de meegeleverde fleecehoes en dit berg je dan maar op in de fiets. Dat is een argument dat kan tellen, als je weet dat dit bij zowat elke versie standaard geleverd wordt.

De voorwielen dan. Ik weet dat een Quest een uitzondering is, met zijn ingekapselde voorwielen, maar qua snelheidspotentieel zou dit (samen met de Evo K en de diverse Milans) de dichtste concurrent moeten zijn. De WAW heeft open wielkasten, zoals de meeste velomobielen, maar ook opvallen schuin staande wielen. Dit oogt agressief, maar heeft vooral als functie het verhogen van de bochtstabiliteit. Door die schuine stand is ook een mooi compromis tussen maximale spoorbreedte en beperkte luchtweerstand bereikt.

De hoogte is ook erg verschillend: eFAW begint op dat vlak zo ongeveer waar bij Foxy het dak zit, bij wijze van spreken. Ik kan me voorstellen dat dit voor de luchtweerstand heel wat verschil zal maken, maar ook op andere, praktische vlakken...

De WAW straalt snelheid uit, vanuit gelijk welke hoek. Dat is maar de uitstraling natuurlijk. Of die belofte ook waargemaakt wordt, hangt af van wie erin zit en hoe efficiënt de fiets rijdt. De collega's hadden het vanmorgen snel gezien: "nieuwe fiets ? Nu zal je nog sneller thuis zijn. Hoe rijdt dat ? Is dat niet gevaarlijk?"... Tja: vergelijk dit even met het uitzicht van eFAW en dan zijn die vragen niet verwonderlijk.

Zet daar de ouwe trouwe A2 even naast.

Buitenkant en ook weer niet: de WAW-koets bestaat uit drie grote delen, waardoor de neus en de staart er makkelijk afgehaald kunnen worden. Dat is erg handig indien je iets wil veranderen of eraan moet werken. Je schroeft enkele (nou ja, toch redelijk wat) bouten los en je haalt het stuk er zo af. Werken aan de trappers ? Neus eraf. Versnellingen bijstellen of werkzaamheden aan het achterwiel: staart verwijderen.

Dit principe heeft - zeker nu nog - ook een nadeel: de mallen lijken niet helemaal op elkaar afgestemd, want de naden sluiten niet overal mooi aan. Fietser belooft op dit vlak wel verbetering, nu de productie in Tsjechië stilaan op kruissnelheid gekomen is. Het is geen ramp, zoals je op de foto's ziet, maar naast de precisie waarmee bijvoorbeeld een Quest in elkaar gezet is, valt het wel op.