winterprik en NuVinci-probleem

Het was in alle media aangekondigd: de vorige nacht zou er een heel pak sneeuw vallen. Zo ergens tussen de 5 en 10 cm en in het westen het meest. Vanmorgen lag er dus 8 à 10 cm, schat ik.
Dus werd een al lang geplande alternatieve route uitgetest, die me langs de rand van de heuvelige Vlaamse Ardennen zou leiden: langs Schelderode, Melsen, Vurste, Semmerzake naar Gavere. Die weg, de Gaversesteenweg, start in Merelbeke.

Maar het begon al goed: de nagelnieuwe linkerband stond vanmorgen weer plat ! Daar ging de planning: de extra tijd die ik voorzien had voor de rit ging op aan het wisselen van de binnenband.

Dat bij mij in de straat niet gestrooid noch geruimd wordt, dat is al jaren zo en da's ook niet erg. In de dreef om de hoek lag vanmorgen geen modder, maar een oneffen ondergrond bedekt met een flinke laag sneeuw. Weer afstappen dus en duwen. Prima was dan weer dat vanaf een eindje verder, vanaf de Brusselsesteenweg, ook de fietspaden geveegd waren !

Dan kwam ik aan de Gaversesteenweg, waar ik op de weg dacht te rijden. Dacht, want na pakweg 100m besloot eFAW dat dit niet kon; de fiets maakte een zwieper en dook tussen twee (stilstaande) auto's door tot aan de stoeprand aan de overkant. Gelukkig tussen twee auto's. Ik heb dan toch maar voor het geveegde fietspad gekozen voor een heel aantal kilometers.

Verderop werd de sneeuwlaag op dat fietspad geregeld dikker: mensen die de oprit ruimden, schepten het goedje op dat pad. Als ze er zelf maar vanaf waren. Auto's die langsreden strooiden de sneeuwpap ook al op dat fietspad. Dus ging ik weer de weg op. Moesten ze maar wat trager rijden achter me. Af en toe maakte de achterkant van eFAW een flinke slinger en dat hield de auto's op een ruime afstand. De voorwielen bleven de hele tijd mooi het gekozen traject volgen. Gelukkig !

En nog een eindje verder gaf de accu er de brui aan. Het lijkt erop dat de capaciteit bij lage temperaturen flink lager is: waar ik er anders pakweg 13 Ah uit haal, zal dat nu ongeveer 7 Ah zijn. Ik kon het niet zien, want het vizier was aangedampt. Daar kijk ik wel boven, maar de Cycle Analyst zit lager en die kon ik dus niet zien.
De laatste hellingen - bergop in Semmerzake en de brug op in Gavere - moesten dus op mankracht genomen worden. Met de extra weerstand van de sneeuwpap was dat hard werken !

De terugweg was andere koek en wel hierom: ik kon enkel met het kleinste verzet fietsen. Niet zo leuk, want dat betekent dat het tempo zo rond de 20 km/u draait.
De grip kon zon ongeveer 30° verdraaid worden, dus lijkt het me dat het probleem niet in de kabels, maar in de naafinterface of in de naaf zelf te zoeken is. Dat is ellende, want zoiets zoek je niet uit als het de stenen uit de grond vriest. Staat de fiets binnen, dan ontdooit de boel en werkt alles weer normaal... Vandaag (woensdag) nam ik dus maar de auto. Noodgedwongen. Anderzijds: bij het aanzetten toonde de thermometer -11 °C aan en dat is toch wel erg koud om te fietsen !