Eerst nog even recapituleren: ik wilde er een weekje uit, naar Bretagne, en schikte daar te kamperen. Uiteraard wilde ik voor de ritten ter plaatse de fiets gebruiken, maar omdat voor het kamperen toch wel één en ander nodig is, moest ook de bagagecapaciteit voldoende zijn. Omdat de verplaatsing tot aan de regio (Zuid-Bretagne) de trein gebruikt zou worden, leek de Birdy aangewezen, gecombineerd met een KidCar Combi bagagekar.
 |
| bij Sarzeau, Morbihan, Frankrijk |
De Birdy op zich geldt als de Rolls onder de vouwfietsen. Daarmee wordt bedoeld dat hij fenomenaal rijdt. Dat kan ik beamen. Je kunt - uiteraard - de zithoogte instellen, maar ook het stuur is in vijf hoogtes verstelbaar en de afstand zadel/stuur is in zekere mate ook te regelen. Voor de meeste mensen is dus wel een goede positie te vinden. Doordat er zowel voor- als achteraan vering op zit, worden een aantal nadelen van de kleine 18" wielen opgevangen. Kortom: de Birdy fietst comfortabel en zeer aangenaam. Dat, de heel behoorlijke remmen en de 9 versnellingen (in het geval van mijn Birdy Speed; er zijn andere configuraties), maken het tot een fiets waar heel veel mee kan. De prijs die je ervoor betaalt is enerzijds letterlijk dat: een Birdy is niet goedkoop. Dat argument gaat eigenlijk op voor elke degelijke fiets. Het tweede nadeel is dat hij niet zo compact vouwt als de kampioen op dat vlak: Brompton.
De KidCar Combi valt hiermee in zekere zin te vergelijken: oerdegelijk, bolt goed, duur, maar niet compact. Vergeleken met mijn eigen Croozer Cargo rolt de KidCar echt veel beter. De stabiliteit is ook van een ander niveau, net als het gemak waarmee je bagage kunt stapelen. Het nadeel is dat je de kar enkel compacter kunt maken door de dissel en de wielen te verwijderen. De Croozer kun je nog eens helemaal opvouwen.
De combinatie reed echt goed. Enkel bij het aanzetten en klimmen laat het gewicht van de lading zich voelen, maar de rolweerstand is minimaal. Een kruissnelheid van ruim 20 km/u was goed te doen. In de afdalingen ging het tot over 40 km/u, waarbij ik goed moest anticiperen: de fietspaden liggen er niet altijd even goed bij en het gewicht van de kar leidt nu eenmaal tot een langere remweg. Ook op een slecht wegdek liet de kar zich voelen, maar dat kan nu eenmaal moeilijk anders, met naar schatting 15 à 20 kg bagage.
De combinatie vervoeren op de trein leidt wel tot wat gesleur en georganiseer. Een kar vol bagage weegt behoorlijk wat en om die aan boord van de trein te krijgen, moeten de dissel en de wielen eraf. In Parijs was dat aanleiding tot wat haast: aankomen in één station, de boel uitladen en monteren, dwars door Parijs naar een ander station - waar de trein uiteraard niet wacht op mij, maar op uur vertrekt -, daar tot aan het perron raken (twee verdiepingen omhoog), de zaak weer uiteen halen, de Birdy weer opvouwen en inpakken en dan nog een plek zoeken om alles kwijt te raken.
Ook voor die ene overzet moesten beiden van elkaar gehaald worden, maar da's een kwestie van nog geen halve minuut.
 |
| Petit Passeur de Séné (overzet) |
Een keer ter plaatse kon ik de fietskar vergeten: die stond bij de tent en enkel de Birdy werd gebruikt. Het bereik van de 9 versnellingen, gecombineerd met een totaal gewicht van om en bij 11 kg, is ruim voldoende voor wat ik onder de wielen kreeg. Zowel de korte als venijnige hellingen als de langere op en af; alles was ruim haalbaar.
De Franse fietsroutes die je op de kaart ziet staan als "chemin", zijn halfverhard met dolomiet. Daar merk je wel dat de kleine wieltjes minder stabiel zijn in de bochten. Als ik dat vergelijk met de manier waarop ik enkele jaren geleden driftend, zonder vertragen, door de bochten ging met de Gforce, is het verschil wel duidelijk.
Anderzijds is het simpelweg onmogelijk om een trike met de trein mee te nemen. Het blijft kiezen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten