Ondertussen ben ik alweer thuis, maar laten we de chronologie respecteren.
Voor de komende dagen wordt de Loire het thema, via de route "Loire à Vélo".
Paimboeuf dus, op een camping op een oever van de Loire. Dat je hier op de route "Loire à vélo" zit, kan je niet missen: een groot deel van de kampeerders is hier met de fiets. De meesten met toerfietsen, beladen met voor- en achtertassen, met een stuurtas en een bagagerol. Her en der zie ik ook bagagekarren, de meeste hiervan éénwielers.
De meesten rijden per twee, maar soms is het wel even anders.
Het ontbijt geniet ik op het terras van het restaurantje: stokbrood, croissant, koffie, ... lekker in het zonnetje. De Orca staat naast me, klaar om alweer de trip aan te vatten. Waarheen, dat weet ik nog niet precies. Zoals gewoonlijk ligt de route wel vast, maar het einddoel voor de dag niet. We zien wel waar we uitkomen.
De route is prima aangeduid: aan elk kruispunt en overal waar je maar kunt twijfelen, staan bordjes om de richting aan te geven.
Het eerste deel loopt langs een kanaal, parallel aan de Loire. Dit is aangelegd omdat de rivier door het sterk variërende waterpeil quasi onbevaarbaar is.
Omdat de Loire hier zo breed is - en variabel breed, want het waterpeil varieert heel sterk - zijn er weinig bruggen. Wel neem ik kort voor Couëron een veerpont.
Rond 13u kom ik aan Nantes. Dit is één van die steden in Frankrijk waar de laatste jaren radicaal voor de fiets gekozen zou zijn. Dat blijkt: overal rij ik over fietspaden! De stad oogt fris, groen en bruisend.
Onderweg passeer ik tal van schitterende, schilderachtige plekken.
Voorbij Nantes gaat het verder langs de Loire. Vlak, prima fietsroute en rugwind: dat gaat vooruit!
Rond 15u30 kom ik aan een klein plaatsje, Ancenis, waar ik even halt hou aan een terrasje. De accu wordt bijgeladen. Er is 85 km afgelegd, 10 Ah verbruikt. Dat betekent zowat 4,4 Wh/km en dat valt erg mee. De temperatuur bedraagt een draaglijke 24° C.
De hele tocht blijft schitterend. Dit is echt een gedroomde fietsroute.
Af en toe blijkt toch dat de versperringen niet op alle fietsen voorzien zijn. Hier moest de Cyclone eraf gehaakt worden, want anders was er geen doorkomen aan. Gelukkig ben ik tot, over de hele tocht, maar enkele keren tegengekomen.
Zoals je kunt zien op de foto's is dit weer om cabrio te rijden. Het dakje gaat achterop en de beugels ervan verdwijnen in de Orca.
Kort voor 18u hou ik halt in Montjean, het zoveelste kleine, Franse dorpje met een hele geschiedenis.
Op de camping hier zijn een aantal plaatsen gereserveerd voor "cyclistes": op elke plek staat een tafel met zitbanken. Leuk!
Dit was een bijzonder mooie rit: de paden lagen er prima bij, de aanduidingen kon je niet missen en de omgeving was schitterend, net als het weer.
Als de boel opgesteld is, ga ik nog even de buurt verkennen met de Orca, zonder Cyclone en met een beperkte lading (de tent, slaapzak, ... zijn eruit). Omdat ik hier aan de oevers van een rivier zit, is het onvermijdelijk dat de weg omhoog loopt zodra je weggaat van het water. Maar zo kom ik wel op een nieuw geasfalteerde weg terecht, die kaarsrecht terugkeert naar Montjean, met een mooie hellingsgraad en zonder zijstraten. Ik laat de Orca zijn gang gaan en behaal een nieuw snelheidsrecord: 81, 1 km/u!
Vandaag heb ik 119 km afgelegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten