Een jaar zonder auto

Eerste helft 2013: bij wijze van test probeer ik of het haalbaar is om de auto te laten staan. Het resultaat is dat er op 6 maanden welgeteld 300 km afgelegd worden. Het zijn wel dure kilometers, want in die periode blijkt de radiator lek te zijn. Er volgt een pittige rekening.

300 dure kilometers - de vaste kosten blijven immers - op zes maanden, dat betekent dat de conclusie snel gemaakt is: de auto gaat de deur uit. Mijn ouders wonen op anderhalve kilometer en daar staat een oude Volvo S40, die in geval van nood kan gebruikt worden. Daarnaast bestaan er enkele systemen van autodelen in de omgeving (Cambio, Dégage en Autopia). Dat maakt dat het bezit van een eigen auto volstrekt overbodig is. In september 2013 vertrekt de Renault Mégane II met zijn nieuwe eigenaar.

Ondertussen is september 2014 al voorbij. We zijn dus een jaar verder en dat is voldoende tijd om te beoordelen of het zo lukt.

Jazeker: zonder eigen auto kan perfect. Het is wel een ander leven: bepaalde verplaatsingen kunnen niet zomaar, soms moet er wat meer gepland worden ook, maar het lukt aardig.
Een groot voordeel is - evident - het financiële aspect: een auto kost een flinke duit. Je hebt niet enkel de aankoop, maar ook het brandstofverbruik, de onderhoudskost, verzekering en wegenbelasting, de jaarlijkse technische keuring, ... Grof geschat kost een auto je over zijn hele levensduur minstens twee keer het aankoopbedrag! Reken daar ook nog eens de maatschappelijke kost bij (productie, recyclage, uitstoot, nodig wegenonderhoud, ...) en het wordt een veelvoud daarvan.
Een ander voordeel is dat het milieu er wel bij vaart: mijn gezin veroorzaakt veel minder uitstoot. Een auto die voor de deur staat nodigt uit om gebruikt te worden (hoewel ik in de praktijk dikwijls zelfs niet dacht aan "nemen we gewoon de auto").
Je bekijkt alles ook op een andere manier: op één of andere wijze lijk ik met de auto altijd gehaast. Je weet dat je het potentieel hebt om op de kortst mogelijke tijd van A naar B te rijden en dat wil je dan ook. Met de fiets is het veel meer relaxed; je geniet van de omgeving en je hebt er meer contact mee. Duurt het wat langer? Dan geniet je er onderweg toch meer van!

OK, indien zoon- en dochterlief mee willen naar hier of daar, is het wat meer organiseren. Een tochtje naar het containerpark moet ook beter gepland worden, maar de uitdaging is in al die gevallen om efficiënt te werken.
Soms wordt er beroep gedaan op de oude Volvo van vader, maar dat is echt sporadisch en eigenlijk telkens in functie van de kinderen. Voor andere verplaatsingen neem ik dan de trein.
Daar kan het al eens fout lopen, zeker nu onze spoorwegen nog maar eens moeten besparen. Zo was ik uitgenodigd voor een etentje onder vrienden in Antwerpen, maar in het weekend kan ik 's avonds niet terug! Er rijdt na 21u blijkbaar geen trein meer van Antwerpen naar Gent, toch niet volgens de site van de NMBS...

Bizar: overal wordt geroepen dat we de auto moeten laten staan, maar de alternatieven voor langere afstand worden tegelijk afgebouwd?

Op dat jaar heb ik ook al veel meer Vlaanderen en verder kunnen ontdekken. Via allerlei fietspaden kom je ook ver. Van Gent naar Genk, van Gent naar Dronten, ... Ook de vakantie werd anders ingevuld: vorig jaar met de vouwfiets en fietskar op de TGV, deze keer met de Orca naar het zuiden. Waar een autovakantie dikwijls pas begint als je op de bestemming aankomt, start die met de fiets zodra je het huis verlaten hebt.

Na een jaar voelt zonder auto eerder als een bevrijding aan.