Populair onderwerp: banden...

Banden: je kunt er over bezig blijven en elke fietser heeft zo zijn eigen ervaringen. Ieders mening is daarop gebaseerd .

Eerst dit - want het is belangrijk - : op de Orca zitten rondom 20" wielen (ETRTO 406). Vooraan kun je (productie vanaf 10/2013) banden opleggen tot 42 mm breed en achteraan kun je tot 47 mm gaan. De keuze voor een klein achterwiel is gemaakt omdat zo de velomobiel compacter kan gebouwd worden en dit heeft als extra voordeel dat je overal dezelfde bandenmaat gebruikt; zo volstaat één reserveband. Het nadeel is dat het bandenaanbod in die maat beperkter is. De (in Nederland) populaire F-lite, die nota bene ook door Flevobike verkocht wordt, past bijvoorbeeld al niet op de Orca (te breed)...
Het is daarbij niet enkel zo dat je draaicirkel vergroot zou worden, maar de band past gewoonweg niet in de wielkast.
In de maat 559 (26") heb je ook een veel ruimere keuze, maar dat gaat alweer niet op de Orca.
De ervaringen met velomobielbanden zijn dus in mijn geval beperkt tot het aanbod in de maat 406.

We beginnen achteraan. Daar gebruik ik geregeld een ander model en de functie van die band verschilt ook van die van de voorbanden (aandrijving versus sturen en remmen).

Bij de levering was de Orca, op mijn verzoek, rondom uitgerust met Schwalbe Trykers.

Eigenlijk zijn dat prima banden: een behoorlijke levensduur (eentje haalde 8800 km en kan nog wel een eindje mee), prima zijdelingse grip, comfortabel en geruisloos. De "snakeskin" wangen blijken wel redelijk kwetsbaar, maar dat zal wellicht opgaan voor alle banden die hiermee uitgerust zijn. Het loopvlak is ook gevoelig voor sneetjes, maar dat lijkt niet direct van invloed op de levensduur. Op het aandrijfwiel is er wel een nadeel: een keer je het asfalt verlaat (wat niet echt de bedoeling is met een velomobiel) is de grip snel onvoldoende. Da's logisch, want het is een slick.
De kostprijs voor de Tryker loopt heel sterk uiteen: de richtprijs is € 38,50, maar met wat zoeken vind je diezelfde band voor ongeveer € 20, vooral bij Duitse webshops. Het loont dus de moeite om wat rond te kijken.

Op reis, in juli in Normandië, werd de Tryker achteraan, na een onherstelbare beschadiging, vervangen door de reserveband: een Schwalbe Marathon Supreme (42-406).

End of life voor de achterste Tryker

Profiel van Marathon Supreme

Die doet wat hij moet doen, met voldoende grip en zonder enig lek. Alleen: het is een luidruchtige band en op nat wegdek slipt hij vrij snel door. Het is, net als de Tryker, een vouwband en daardoor heel handig als reserve. Luidruchtig mag je op twee manieren lezen: het profiel veroorzaakt behoorlijk wat rumoer en de rubbersamenstelling lijkt behoorlijk hard, waardoor redelijk wat trillingen doorgegeven worden. Ook dat maakt lawaai, maar het verlengt de levensduur.

Daarom werd die kort na de reis vervangen door de testband die ik van Flevobike meekreeg: een Schwalbe Cx Comp (47-406).

Dat is een crossband uit het basisgamma. Basis betekent o.a. een beperktere lekweerstand en ook de opbouw van de band is eenvoudiger (minder soepele wangen bijvoorbeeld). Omwille van de prijs, ongeveer € 15, is het ook een draadband.

Dit blijkt een prima model voor onverhard (gravel- en aardewegen, die je hier vooral aantreft bij toeristische ritten op het platteland), op bemodderde wegen en in de sneeuw. Maar ook die band heeft last met nat asfalt, is rumoerig een keer ik de grens van 35 km/u nader  en durft aanlopen in de bochten. Ik zou de reële breedte eens moeten meten.

Om die redenen werd de Cx Comp opzij gelegd tot er echt winterse omstandigheden heersen (lees: sneeuw). In de plaats kwam een Schwalbe Energizer Plus. Ook dit is een vrij goedkope band (€ 15).

De Energizer Plus

Die meet ook 47 mm, maar loopt niet aan. Omdat het geen noppenband is, maar een model voor e-bikes, zal de levensduur normaal gezien ook heel wat langer zijn. Ik verwacht dat deze zowat een equivalent is van de befaamde Marathons. Tot op vandaag (3000 km afgelegd) zie ik nog geen enkel slijtagespoor, dus dat ziet er goed uit. Lekken had ik ook nog niet. Het enige merkbare nadeel is dat ook deze last heeft met de grip op gladde ondergrond, zoals wegmarkeringen of (natte) aardewegen. Dat gebeurt echt zelden, dus is het niet zo belangrijk.

Bij al deze banden is er, volgens mij herinneringen, geen enkele die kan tippen aan de Big Ben die op de Alleweder lag.

Jammer genoeg is die met zijn 55 mm ruim te breed voor de Orca. Die Big Ben had een prima grip, lange levensduur, was comfortabel en betrouwbaar en dat alles voor een prikje.

Vooraan is er minder gevarieerd. Ook daar lagen bij de levering Trykers op. Comfortabel, stil, prima grip en betrouwbaar. Alleen is de levensduur nogal variërend. Van de drie Trykers die er bij de levering op lagen, heeft er eentje tot nu overleefd. De tweede had een snee op het loopvlak die door en door ging en bij de derde is de zijkant doorgesneden door een steen. Allebei waren ze daarna goed voor het afval.

Tussendoor reed ik een poosje met Hutchinson Greenville bandjes (37-406). Deze haalde ik bij Decathlon voor € 10 per stuk.

De Greenvilles deden hun werk ook betrouwbaar (geen lekken, geen problemen met wegligging), maar ik moest inboeten op comfortvlak. Smallere bandjes, hogere druk... Dat betekent meer lawaai en meer trillingen. Lek gingen ze ook weer niet en van slijtage was geen spoor te merken. De balans is neutraal: betrouwbaar, maar niets bijzonders.

Sinds augustus liggen vooraan Schwalbe Marathons (40-406) (ook soms Marathon Greenguard genoemd).

Ze zijn iets rumoeriger dan de Trykers, hebben iets minder zijdelingse grip en lijken wat meer trillingen door te geven, maar ook hier lijkt het erop dat de levensduur heel wat langer wordt.
Let wel: dit zijn indrukken, niet ondersteund door objectieve meetgegevens! Precies om die reden zal ik ook niets zeggen over rolweerstand.
De Marathons zijn dus marginaal minder comfortabel dan de Trykers. Een reden hiervoor kan zijn dat de aanbevolen druk voor deze banden wat hoger is: bij de Tryker is dat 4 tot 6 bar, bij de Marathon 4 tot 7. Het zal vooral de levensduur zijn die bepalend wordt voor het eindoordeel. Dat kan, zo te zien, nog even duren. De Marathons zijn dus eerder neutraal te noemen: ze doen hun werk zonder op te vallen in één of andere richting.

Tot nu zijn de Trykers voor vooraan mijn favoriete banden. Voor achteraan ben ik er nog niet uit.