Retrospectie

Neen, deze keer niet terug naar 2014, maar wel wil ik mijn leukste fietsmomenten uit het geheugen opdiepen. Daarbij valt het me op dat ik blijkbaar nogal kick op snelheid, want - in mijn ogen - spectaculaire afdalingen scoren hoog daarbij.
Goed; een kort overzicht, zonder bepaalde volgorde:

• pakweg 20 jaar geleden, op wat nu mijn "vintagebike" is, met SA 3-versnellingsnaaf en oude sidepull-remmen een afdaling aan 60 km/u, met dochterlief van nog geen 3 achterop, die met de voetjes tegen mijn rug duwde: "sneller, papa". Geen nood: er waren geen zijwegen en de weg was erg overzichtelijk. Plaats: omgeving van Durbuy, diep in de Ardennen.
• nog veel verder terug in de tijd, zowat 35 jaar geleden: met broerlief op toer in Wales (o.a. Brecon Beacons), elk met een stadsfiets met SA 3-versnellingsnaaf en ruim onvoldoende remmen. Op elke fiets kilo's bagage in slappe nylon reisfietstassen. Te voet omhoog op de veel te steile hellingen (in Wales kunnen die echt héél steil zijn) en met rokende remmen de berg af denderen. Tussendoor eindeloos kilometers malen door militair terrein, omgeven door kudden schapen.
• met de Gforce trike: afdaling van de Col du Soulor, met als top net geen 70 km/u. Hangend achter het binnenwiel driftend door de bochten scheuren. Een uur om boven te raken en op 10 minuten weer aan het vertrekpunt. Zou ik zo weer willen doen en er zijn nog veel cols (maar geen trike meer).
  
  
• zowat vijftien jaar geleden in de Cévennes, alweer met broerlief, reden we op gehuurde mountainbikes (met, jawel, ovale tandwielen) door de bergen. Ook daar weer kwam er een snelle afdaling aan te pas over smalle bospaden. Concentratie, behendigheid, met slippend achterwiel de bochten nemen,... en een keer over kop gaan wegens te enthousiast...
• Centrale Pyreneeën, een vijftal jaren geleden: met zoonlief vanaf de camping korte ritjes maken.

  

  Estaing, Centrale Pyreneeën, augustus 2010

  Zoonlief aanleren hoe je over bergwegen fietst: trapfrequentie, juiste versnelling, anticiperen, ... en zelf een lekke band met de trike krijgen, waarbij uiteraard geen fietspomp mee was. Ik krijg het nog af en toe doorgestoken van hem.
• Voorbij zomer, 2014: de schitterende tocht door Frankrijk met de E-Orca en Radical Cyclone.
  
  
  
  Het uitzicht vanop de Normandische kliffen, de pittoreske haventjes, de nieuw aangelegde voies vertes, de route langs de imposante Loire, ... en mijn snelste afdaling tot nu toe (81 km/u).
• Ook in 2014: met de E-Orca langs de Noordzeeroute slingeren. Stralend blauwe lucht, wind in de rug, afwisselend zicht op de zee en op bosachtige duinen.
  Ook de verdere tocht langs Nederlandse rivieren en kanalen kan ik nog zo voor ogen halen.

  

  Af en toe een clichéfoto moet ook kunnen

• 2012: Oliebollentocht. Een eindeloze sliert kleurige velomobielen slingert over kleine dijkjes
  

  

  Oliebollentocht 2012

• 2013: met de Birdy en Kidcar Combi naar Bretagne.

  

  Passeur de Séné, Morbihan, mei 2013

  Dwars door Parijs, van Gare du Nord naar Gare de Montparnasse om daar op de TGV te stappen. Het slepen met de Birdy en fietskar door de stations (vooral in Montparnasse); de afdalingen in Bretagne met de combinatie.
• Over meerdere tochten: het genoegen van je tent op de camping te zien met de fiets ernaast.
  
  
  Het gevoel dat je op eigen kracht de trip gemaakt hebt en dat je kunt genieten van de rust, de ontspanning van het fietskamperen.
• Bij zowat alle tochten: toevallige ontmoetingen onderweg.
  

  

  Normandië, 2014: de familie Kanaky