Seiran: afstellen

Nu de Seiran in huis gekomen is, moeten we elkaar wat leren kennen.

Het belangrijkste is natuurlijk het afstellen en daar heb ik al wat mee geëxperimenteerd. 

Het eerste wat moest gebeuren, was de afstand tot de pedalen regelen: die was veel te groot. Een gevolg hiervan, typisch voor ligfietsen, is dat ook de ketting ingekort moest worden.

Het zitje was heel wat platter gezet - daar voel ik me makkelijker bij -, maar er leek nog een mogelijkheid te zijn om het nog anders te positioneren. Op zoek naar de ideale houding dus. 

Dat veranderen was nodig, want de steun achteraan kan maar over de helft van het bereik verlaagd worden; dan komt die tegen de lasnaden van een ander onderdeel. 
Er zijn twee posities mogelijk voor de bevestiging, of dat is toch mijn vermoeden, want er is geen handleiding beschikbaar. Vorige zondag, in een stralend zonnetje (maar met een frisse noordoostenwind), toog ik aan het werk: alle bouten van het zitje werden losgemaakt om het anders en platter weer te monteren.

Nu zijn de achterste bevestigingen gebruikt (je ziet de andere gaten)

Belemmering bij verstellen van de hellingsgraad

In mijn herinneringen ging instellen bij een Nazca (test met Gaucho enkele jaren geleden) veel eenvoudiger en sneller.

De bevestiging van de meegeleverde Radical toptas M werd opnieuw bekeken, want die vond ik niet goed: teveel tie-raps en niet makkelijk om eenvoudig de tas van de fiets te halen en weer te plaatsen.

Het stuur bleek lichtjes scheef te staan, dus werd ook dat geregeld. Nadien bleek overigens tijdens het rijden dat ook de stuurpen niet perfect afgeregeld is. Dat moet ik nog bijstellen. En nog later merkte ik dat er speling zat op de balhoofdlagering. Dit is een geïntegreerd balhoofdstel, dus dat vroeg enige studie, omdat ik zoiets nog nooit hoefde af te stellen. In de loop van de voorbije week is ook dat geregeld.

Op de fiets zit een optionele hoofdsteun. Die is handig, maar hij rammelde en dat vlak bij mijn oren! Dat kan niet, dus moest ook hier een oplossing voor komen. Die klus begon met alle overtollige tie-raps weg te knippen (veel te veel) en dan het laatste aan te spannen. Daarmee bleek dat probleem al van de baan.
Toen ratelde nog steeds iets, ergens achteraan, en daarnaar moest ik nog op zoek gaan. Het lijkt erop dat ik de veervoorspanning van de achtervering (DNM DV-22) te veel verminderd had, waardoor die rammelde.

De ketting was ook erg smerig, waardoor er meteen onderhoud nodig was. Met een zeepsopje en een oude afwasborstel werd flink geschrobd. Nadien nam ik wat vodden om alle vuil eraf te halen. Tenslotte werd de ketting gesmeerd. Hiervoor haalde ik onlangs een busje olie van KMC in huis.

Omdat data bijhouden een tweede natuur is, werd voorlopig de Minoura houder (uit de Orca) op het stuur gezet. Daarmee kon de Sony Xperia ZR (smartphone) gebruikt worden (met bijvoorbeeld OSMand of Runtastic) voor het opnemen van de ritten. Die houder werd algauw vervangen door een simpele houder van Garmin (die op de Trek zat), zodat de Oregon 450 zowel in de Orca als op de Seiran kan. Dan kan alles eenvoudig naar Garmin Connect doorgestuurd worden.

De Sigma 12.12 STS draadloze fietscomputer is al verhuisd van de Kobra naar de nieuwe. Die hoefde ik enkel nog te ijken aan de hand van de GPS.

Zo wordt de Seiran stilaan mijn eigen fiets, aangepast aan persoonlijke wensen en behoeften.