Na 20.000 km: eerste slijtage

Een voertuig dat gebruikt wordt, is onderhevig aan sleet. Dat is een evidentie en je kunt er niet aan ontkomen.
Het is wel altijd de vraag hoe lang het duurt eer de eerste tekenen ervan zich vertonen. Dat hangt af van een aantal factoren:

• de kwaliteit van de gebruikte onderdelen
• het onderhoud dat je pleegt
• pech of geluk

De banden laat ik buiten beschouwing: van elke band weet je ongeveer hoeveel kilometers je ervan kunt verwachten. Daar moet je dus niets afwachten.

De onderdelen die het zwaarst belast worden, vind je in de aandrijflijn. De koetswerkdelen zullen amper of niet slijten; die kunnen eerder beschadigd raken. De elektrische componenten zitten daar ergens tussenin. Ze bewegen niet, maar bijvoorbeeld een accu veroudert wel. De capaciteit neemt af tot hij er de brui aan geeft. Hoe lang dat duurt, is grotendeels afhankelijk van de kwaliteit, net zoals bij de rest. Of connectoren kunnen sneuvelen, door oxidatie bijvoorbeeld.

Slijtage 1: kogelkop

Vorige maand steeg een gekraak en gekreun op uit het vooronder. Na wat zoeken, draaien aan de wielen, duwen op de vering, ... bleek het voorste kogelkopje rechts de oorzaak. Hoe stoer die dingen er ook uit zien, ze zitten helemaal onderaan en worden continu bekogeld met alle vuil dat de banden wegslingeren. Dit kogelkopje had er genoeg van.
In eerste instantie spoot ik er siliconenspray in. Dat zou de wrijvingsweerstand moeten verminderen, waardoor het gekraak kon verdwijnen.

Het hielp.
Even.
Een week of twee.
Dan steeg weer gekraak op van de voorkant en dat was wel te verwachten.
Siliconenolie is geen wondermiddel.

Bij het afhalen van Ronny's E-Orca vroeg ik om een nieuw kogelkopje. Fietser.be gebruikt in de WAW geen M8 versie meer: "ze zagen er veel beter uit dan ze uiteindelijk zijn". Gelukkig was er nog een kleine voorraad, dus kon ik er eentje meenemen.

Hoe vervang je dat?

Het rechterwiel ging de lucht in. Hiervoor gebruik ik altijd een set oude banden van een aanhangwagen als stut. Het wiel ging eraf (één Torx-bout) en dan kon ik bij dat kopstanglager.

Je hebt een heel platte sleutel, maat 12, nodig om het lager tegen te houden. Aan de binnenkant van de wielkast werd met een dopsleutel (13) de moer losgemaakt.

Dan werd ik geconfronteerd met een probleem: het te vervangen stuk zat muurvast op de stang. Daarom moest ook het lager aan het andere eind losgemaakt worden. Met wat kruipolie en het verhitten van het eind aluminiumbuis kreeg ik het lagergeheel eraf. Helaas kwam er teveel mee: beide stukken zitten met een eind draadstang op elkaar en - zo gaat het nu eenmaal - de draadstang bleef steken in het deel dat te vervangen was en niet in de aluminium buis...

Mocht ik nu een eind draadstang liggen hebben, dan was het zo opgelost, maar dat was natuurlijk niet het geval. De enige oplossing op dit moment was het defecte lager opnieuw smeren, met siliconen- en kruipolie. Eerst moest ik een eindje draadstang halen, voor het geval de schroefdraad beschadigd raakt bij het demonteren.

Vrijdag ondernam ik een nieuwe poging. Het demonteren verliep op dezelfde manier. Nu bleek dat de draadstang onbeschadigd losgemaakt kon worden, dus het monteren was snel gedaan.

Het nieuwe onderdeel

Nu is het afgelopen met piepen en kraken. 

Daarna haalde ik dat oude kogelkopje eens uit elkaar om de slijtage te bekijken. Blijkbaar was de reden dat in de loop van de tijd meer en meer zand en ander vuil in het lager gedrongen was. Daar valt, zo te zien, weinig of niets aan te verhelpen.