Het jaar uit fietsen

Niet exact op de laatste dag van het jaar, maar het is wel mijn laatste vrije dag. Als er dan een uitnodiging komt om op deze abnormaal warme decemberzondag een rit te maken, zeg ik daar geen 'neen' op.

Een 'doortrapperstocht' zou het worden: 40 km fietsen met enkel een eventuele plaspauze. De rit is er eentje van WOL: de West- en Oost-Vlaamse Ligfietsers. Zoals te verwachten was met de feestdagen, waren we slechts met weinig deelnemers. Welgeteld vier... Een eWAW, een E-Orca, een carbon roets en een Seiran 24. Hmm, de roetser, al al wat kilometers in de benen (en de armen): hij kwam van Leuven en was om 5u vertrokken om de 100 km aanloop af te leggen. Karel kwam met de eWAW vanuit Deinze. Hij had ook al ruim 30 de tijd gehad om op te warmen. Voor Ronny en mij was het een echte thuismatch: Ronny diende 800 m aanloop te rijden; voor mij was het zowat 2,5 km.

Toen ik even voor 9u thuis vertrok, bedroeg de temperatuur al 10° C en we konden onder een stralende winterzon vertrekken voor onze 40 km. Deze keer reden we ten zuidoosten van Gent, aan de rand van de Vlaamse Ardennen: een licht glooiend parcours, met een flinke tegenwind in het eerste deel.

Bijna op het einde maakten we een klein ommetje, om de plek te bekijken waar mede-ligger Paul enkele weken geleden een slippertje maakte, met een doorgescheurde achillespees als gevolg.

Als je het bruggetje ziet, weet je meteen dat de kans op valpartijen hier groot is.

Hier kom je onder een hoek van pakweg 30° het brugdek oprijden. Vooraan ligt een strook staal, die spekglad wordt als het nat ligt. Met de ligfiets valt amper nog wat te corrigeren indien je voorwiel wegschuift. De enige barrière die er is, is de afsluiting, waar Paul dus voluit tegenaan knalde.

Nadien maakten we rechtsomkeer om via de Scheldedijk langs Heusden en Sint-Amandsberg terug bij het startpunt aan te komen. De 'doortrapperstocht' werd afgesloten in een kroeg op het Gentbrugse kerkplein.