Zomaar een regenrondje

28 maart, Paasmaandag. Een vrije dag dus.

Op de radio hoor ik windstoten tot 100 km/u (windkracht 10) aankondigen en af en toe flinke buien.

In de garage staat de Orca geduldig te wachten.

Het plan is snel gesmeed: even langs de Schelde tot aan Wetteren en dan zoek ik wel een andere weg terug. Even zien hoe de Orca zich gedraagt bij zo'n weer.

Na een kilometer of vier hou ik even halt. Die rukwinden vormen geen probleem; regen ook niet, maar de felle wind blaast de regendruppels overal door, dus ook in de Orca. Het is en blijft een recreatief ritje, dus onder een brug wacht ik even af.

Flinke bui (Melle)

Op een verdwaalde, doorweekte jogger en een enkele wielertoerist na, zie ik niemand op het jaagpad. Ook daarna, op de binnenwegen, niet, trouwens. Dit is geen weer voor normale mensen en velonauten horen daar duidelijk niet bij.

Het resultaat: een klein rondje van 25 km zonder noemenswaardige problemen.

Of het nu windstil is of de wind aan 100 km/u langs het jaagpad raast, de Orca stoort zich er niet aan. Er is natuurlijk wel een verschil in hoe hard ik op de pedalen moet duwen, maar voor de wegligging maakt het amper verschil.

Dat weten we dan ook weer.