Terug naar de tekentafel

Vorig jaar was het me al opgevallen: de eTangens is breed. Erg breed: 93 cm. In het donker leidt dat tot verrassingen voor andere weggebruikers. Je verwacht gewoon geen zo'n brede fiets. 

Die breedte is trouwens het gevolg van een logisch compromis. Bij een tadpole trike (of velomobiel) zijn de mogelijkheden om de stabiliteit te verhogen beperkt. Je moet het zwaartepunt laag houden. Dat kan door de zithoogte te verminderen (zoals op een ICE Sprint of VTX), maar dat gaat ten koste van de bodemvrijheid.
Dat kan ook door de spoorbreedte te vergroten en dat is wat Thorax deed. De kans dat je ergens niet door raakt, wordt daardoor wel groter, maar in de praktijk maakte ik het amper mee.

Signaalverlichting versie 1

Ik moest dus een middel vinden om die breedte aan te geven en dat deed ik door 'signaalverlichting' aan te brengen. Door middel van twee beugels die boven de kingpins een plekje kregen, kon ik kleine, lichte lampjes boven de spatborden monteren.

Een voordeel van dit systeem is dat het makkelijk te verwijderen is. De fiets kon daardoor in oorspronkelijke staat blijven.

Probleem

Nu, ongeveer een jaar later, blijkt dat het concept niet werkt zoals ik gehoopt had. De verlichting doet zijn werk, dat wel, maar er zijn toch behoorlijke nadelen aan.

Vooreerst: de beugels blijven niet altijd mooi zitten. Door trillingen durven ze voor- of achteruit draaien. Daarnaast geven ze die trillingen door aan de lampjes. Die beugels vormen tenslotte flinke hefbomen.
De lampjes zitten met een rubber bandje vast rond het eindje buis en dat geeft niet voldoende wrijvingsweerstand. Daardoor draaien ze continu omhoog of omlaag. Als je onderweg voortdurend lampjes moet herpositioneren, werkt dat op de zenuwen. Dat poogde ik eerst op te vangen door die eindjes buis met vulcaniserende tape af te werken. Dat zou de wrijvingsweerstand moeten verhogen, maar ook dat bleek onvoldoende.

Tenslotte zijn de Comet lampjes niet echt betrouwbaar: twee van de vier hebben de neiging om af en toe spontaan uit te vallen, zelfs al zijn ze net opgeladen. Jammer, want als verlichting om gezien te worden, zijn ze verder wel prima. Omdat ze oplaadbaar zijn, hoef ik ook niet elke keer batterijen te wisselen. Beter voor het milieu. Ze worden vanaf nu dus reserveverlichting.

Terug naar de tekenplank

Een andere oplossing dringt zich op.

Optie 1: ledstrips

Deze keer dacht ik aan de suggestie die ik van enkele andere ligfietsers/knutselaars kreeg: ledstrips op de spatborden. Deze ingreep is permanenter, want die strips haal je er niet zomaar, zonder sporen na te laten, terug af. Verder betekent het dat er een schakelaar en leidingen nodig zijn en zelfs een 12V stroombron. Misschien kan ik die energie wel van de 36 V accu halen en misschien kan ik de leds zelfs mee in- en uitschakelen met de hoofdverlichting. Maar er moet wel bedrading gelegd worden van ergens centraal naar de spatborden. Dat zou ik graag zo onzichtbaar mogelijk doen.

En dan moet ik op zoek gaan naar betrouwbare, degelijke en waterdichte ledstrips. Ik zag er al genoeg waar na een poosje de leds het één na één opgeven.

Nog een vervelende zaak: de ledstrips komen op de spatborden en dat is een relatief kwetsbare positie. Het zal dus afwachten zijn of ze op die plek niet snel beschadigd raken.

Optie 2: lichte, compacte lampjes op de spatbordbeugels

Dus besprak ik dit met Brecht (fietser.be). Uit esthetisch oogpunt zijn die leds geen goede oplossing: overdag is het helemaal niet mooi. Technisch is het ook niet evident: je moet de bedrading voorbij de draaipunten krijgen. Maar je bent 's nachts wel duidelijk zichtbaar en herkenbaar als een afwijkend voertuig.

Brecht zijn advies: lampjes op de beugels van de spatborden monteren. Ook niet evident, maar minder ingrijpend.

Om te testen kreeg ik een Sigma Buster 100 mee, waarvan de bevestigingsbeugel gesneuveld was. Die heb ik toch niet nodig, want die is bedoeld om op een stuur (24 mm ongeveer) te monteren.

Foto: Sigmasport

Eigenlijk is dit al te veel: 120 lumen, 62 g. Teveel licht, teveel gewicht. De Raypal (Comet) lampjes die ik heb, wegen de helft. Maar de Sigma zit wel veel mooier in elkaar, voor drie maal de prijs van de andere.

Ook daar zijn een aantal mogelijk montagepunten beschikbaar:

1. op de voorste spatbordbeugel links.
2. vooraan op het spatbord, waar die voorste beugel vastzit.
3. bovenaan op het spatbord, bij de tweede beugel.

Oplossing 1 vind ik riskant om enkele redenen:

• de lamp zou naast de beugel komen te hangen, waardoor het gewicht hem naar beneden trekt. Aangezien het om een ronde stang gaat, is daar weinig aan te doen.
• het risico dat ik de lamp of de beugel beschadig bij het op- of afstappen is ook niet denkbeeldig
• omdat de lamp pakweg 10 cm van de buitenkant terecht zou komen, geeft die niet de ware breedte aan

Optie 1 is dus afgevoerd.

Oplossing 2 was ook niet zo evident, want zo zou de lamp voor het spatbord komen te zitten en dat is een kwetsbare positie, zowel bij het opstappen als bij maneuvers en parkeren. Met die positie zou het systeem geen lang leven beschoren zijn. Optie 2 werd dus ook verworpen.

Oplossing 3 is gebruik maken van de middelste beugel, die net achter het bovenste punt van het spatbord zit. Dat lijkt me het meest haalbare, maar ook hier moet een drager gemaakt worden. Eenzelfde uitdaging als bij optie 2: er is slechts één bout, één bevestigingspunt, waardoor het geheel kan draaien. Dat moet gestabiliseerd worden en dat kan omdat de beugel ernaast loopt.

Zo'n spatbord bestaat uit licht plastic, dat mag je dus niet zwaar belasten. Daarom is het uitgesloten om de lamp rechtstreeks op het spatbord te bevestigen.

Wat nog valt af te wachten, is of dit niet zal gaan trillen. Op korte termijn leidt dat tot onstabiel licht. Dat is minder belangrijk, want het is slechts een lamp om gezien te worden. Op langere termijn zou de beugel hierdoor kunnen scheuren of afbreken en da's vervelender.

In elk geval betekent dit knutselwerk: er moet een drager gemaakt worden waar de lamp op kan komen. Rechtstreeks op de spatbordbeugel is onmogelijk.

Knutselwerk

Een beugel dus. Die maak ik van een stukje aluminium.

Het beugeltje, hier met de klem voor de lamp als proef gemonteerd

De beugel op het spatbord gemonteerd. Zit vast met de bout van de bovenste drager van dat spatbord.

Daarvoor zit die nok erop: met een kabelbinder kan ik verhinderen dat het geheel gaat draaien.

Hier is nog een stukje schuim op de beugel gekleefd: dit verhoogt de weerstand onder de lamphouder

Tussen de beugel en het spatbord zit een rubber ringetje, zodat er geen schade kan ontstaan.
 
Het geheel werd deze namiddag aan een stevigheidstest onderworpen: een herfstritje van 40 km. Zoals ik verwachtte, trilt de houder lichtjes, maar dit is wel veel beter dan het vorige concept. De lamp blijft mooi zitten, de beugel rammelt niet.
Binnenkort test ik nog eens bij duister wat het effect van deze extra lamp is.


Wat ook mooi is: dit extraatje kan verwijderd worden zodat de trike weer in originele staat  verkeert.

Twee wielen

Neen, niet op een fiets, maar wel: twee wielen.

Het linkerwiel is (duidelijk zichtbaar) een achterwiel. Dat zit in mijn Trek 7320 toerfiets. Het rechterwiel is een gerecycleerd exemplaar, dat ik lang geleden maakte voor de fiets van dochterlief.

Slecht weer, koud en regenachtig, dus ideaal om me bezig te houden met dergelijke zaken.

Wiel 1

Een goede vriendin bezit een toerfiets met erbarmelijke verlichting. De koplamp - op batterijen - is al lang gesneuveld en sindsdien zit er een oplaadbaar net-voldoende-om-gezien-te-worden lampje op. Gegarandeerd raakt de accu leeg onderweg. Op die fiets komt dus dit voorwiel met naafdynamo (Shimano HB-NX21).

De nu buiten gebruik gestelde Giant sportfiets van dochterlief

Alleen: na 15 jaar is er speling in de naaf, dus moet ik die eerst afstellen. Dat valt erg mee: op minder dan een kwartier is de naaf bijgesteld.

In combinatie met het wiel komt een Philips SafeRide op die fiets, ook gerecycleerd van de versleten fiets.

Beide componenten zijn duidelijk te zien op de bovenstaande foto. Indien ik voldoende tijd heb, monteer ik nog een achterlicht dat ook op die naafdynamo aangesloten wordt; een Philips Lumiring.

 

Wiel 2

De Trek is een aangenaam rijdende fiets, die het na 15 jaar nog goed doet, maar ik heb teveel fietsen en de schoonzoon rijdt met een oud wrak. Dit wordt dus een doorschuifoperatie.

Trek 7320 op de vroegere pier in Oostende

Maar er is wel wat werk aan.

Trek koos voor dit model voor een Shimanonaaf met 'silent clutch', Freehub (FH-IM50R naaf) en rollerbrake (BR-IM50R). Nu blokkeert de vrijloop meer en meer. Dat betekent dus dat de hele naaf uit elkaar gehaald, gereinigd en opnieuw gesmeerd moet worden. Een ander wiel met een ander soort naaf is moeilijk: er zijn geen nokken voor V-brakes, geen mogelijkheid om een schijfrem te monteren. Het moet dus deze combinatie zijn. Herstellen is de enige logische keuze.

Verder zitten de spaken veel te los. De spaaknippels zijn in drie keer allemaal anderhalve slag aangespannen en nu moet het wiel gericht worden.

Als dat allemaal achter de rug is, zal ik de aandrijflijn nog eens nazien: derailleur reinigen, ketting nameten en eventueel vervangen...

Verlichte gedachten

De zomer is voorbij. Alweer. Helaas.

's Morgens is het weer donker als ik naar het werk vertrek. Binnenkort zal dat ook 's avonds het geval worden. Dat betekent dat de fiets weer goed verlicht moet zijn, zowel om gezien te worden als om te zien. Daarvoor is bij elke fiets een andere oplossing voorzien en het wordt tijd om die weer in 'winterstand' te zetten.

De Heinzmann pedelec kreeg een nieuwe koplamp. Op een bukker is een degelijke koplamp en dito achterlicht voldoende, gecombineerd met de wettelijke reflectoren (pedalen, voor- en achteraan en reflecterende stroken op de banden).

Op de trike worden de 'signaallichten' weer gemonteerd: compacte, lichte lampjes die op steuntjes boven de spatborden zitten.

Zo wordt de breedte van dit vehikel duidelijk aangegeven. Omdat een voertuig met drie lichten voor- en achteraan iets bijzonders is, krijg ik ruim baan.
Ik denk eraan om in de top van de vlaggenmast een extra lampje te plaatsen. Dat moet dan wel ultralicht zijn.

De Orca wordt weer uitgerust met de ondertussen bekende 'lichtvin'.

Sinds die erop zit, hoor ik geen klachten meer over de zichtbaarheid in het verkeer. In het donker, wel te verstaan. Overdag is 'hé, da's leuk' het enige, maar verder heeft die dan geen nut.
In de zomer verbruikt de vin wel continu energie, dus daarom gaat die eraf. Nu wordt het tijd om wat meer op te vallen.

Upgraden

De Heinzmann pedelec heeft ondertussen, na een jaar, een vaste plek verworven in de stal. Voor verplaatsingen naar de stad, samen rijden met andere fietsers, boodschappen, meenemen op de auto ... is een 'bukker' nog altijd het handigste. Nu de ondersteuning aan mijn wensen aangepast is - ik beschik over de nodige software om de karakteristieken naar wens in te stellen -, wordt het stilaan tijd om de hele fiets te personaliseren.

De zadelpen is al een poos vervangen, net als het zadel.

Deze week kwam een levering binnen van bij Bike24. Daarin zaten heel wat componenten bedoeld voor deze fiets:

• 2x Continental Contact Speed 42-622
• 2x Continental binnenbanden
• Busch und Muller Cye Premium E (80 lux koplamp)
•  Axa Victory ringslot
• Axa RLC 140 ketting (voor bevestiging in het ringslot)

Zoals in een vorige post gemeld is, was het belangrijk om de verlichting naar een hoger niveau te tillen. Een BuM IQ Fly is niet voldoende, vind ik. Het is een goedkope koplamp en daar is hij ook naar. Het achterlicht daarentegen is prima. Geen puntbron, dus niet verblindend, voldoende sterk en degelijk van constructie.
Gisteren reed ik er mee heen en weer naar het werk (46 km), waarbij het om 7u 's morgens al behoorlijk donker is. De Cyo Premium zorgt ervoor dat ik genoeg zie. Niet enkel recht voor me, maar ook over een breder gebied.

Verder is een stadfiets min of meer een 'gooi- en smijtfiets'. Dat wil zeggen dat je makkelijk ergens moet kunnen stoppen, bijvoorbeeld om een winkel binnen te stappen. Daarvoor moet je die fiets ook vlot kunnen vastleggen.
Tot nu deed ik dat met een beugelslot. Dat moet beter kunnen: een (Axa Victory) ringslot met ketting is hiervoor een oplossing. Een ringslot zit sowieso binnen handbereik. Dichtduwen, sleutel eraf halen en de fiets staat losvast. Moet die echt vast, dan haal ik er de ketting bij (1m40 lang en in het slot vast te klikken). Is het voor een langere periode, dan kan dat beugelslot als extra erbij.
Twee sloten en een ketting, dat moet voldoende zijn om de meeste fietsendieven af te schrikken.

Tenslotte worden ook de banden vernieuwd, maar dat vermeldde ik al in een andere post.

Het enige wat me minder aanstaat, is de kwaliteit van de geveerde voorvork. Daar zit duidelijk merkbaar speling op. Dat wacht ik nog even af. Dit wordt namelijk afwegen:

• misschien kan die vork opengemaakt en hersteld worden (Suntour NEX)
• misschien komt er mettertijd een nieuwe vork in

Een nieuwe, geveerde voorvork van goede kwaliteit kost zoveel als ik voor de fiets, inclusief nieuwe bottom bracket (met elektronica erin) betaalde. Een ongeveerde vork kan natuurlijk ook, maar ik leerde het comfort van die vering wel appreciëren. Het gaat tenslotte niet om een hoogperformante fiets, maar een toerfiets met elektrische ondersteuning.

Een gestolen E-Orca

Neen, niet die van mij, maar in Denemarken blijkt een (gesloten) E-Orca verdwenen te zijn.

http://www.velostrada.dk/orca-velomobile-stolen/

Weer op zoek

De dagen zijn al flink korter. Dat betekent dat het al snel gebeurt dat de verlichting op de fiets aan moet.
Bij de E-Orca is die prima in orde - 1 Cyo Premium E als verstraler, een gewone Cyo E voor dichtbij -, maar het is wel stilaan tijd om de lichtvin er weer op te zetten.
eTangens beschikt ook over degelijke verlichting (BuM Cyo Premium E koplamp). Daar komen in de winter extra lichten op om de breedte aan te tonen, maar daarvoor is het nog te vroeg.

Onlangs keek ik de instellingen van de Heinzmann pedelec na: verlichting zit er wel op, maar die werkte niet. Dat wordt softwarematig ingesteld. Daarbij moet je instellingen van de controle-eenheid downloaden (o.a. staat van de accu, totaal aantal kilometers, staat van elke cel in het accupack ...), aanpassen en weer uploaden. De instelling voor de verlichting bleek niet goed.

Nu werkt die weer, maar al snel was duidelijk dat wat de fabrikant vertelde ver van de realiteit afweek. Commerciële prietpraat zoals 'wij maakten enkel gebruik van de allerbeste componenten', waarna blijkt dat de koplamp (BuM IQ Fly) een iel lichtcirkeltje projecteert van pakweg anderhalve meter diameter tien meter voor de fiets.

Ruim onvoldoende dus. Dat moet en kan veel beter. Daarom: 'weer op zoek'.

Een degelijke koplamp zoeken is niet simpel. Je kunt ze moeilijk allemaal testen. Er zijn afbeeldingen van de lichtbundel te vinden op het wereldwijde web (o.a. Peter White) en die geven al een idee. Daarnaast speelt de degelijkheid van de constructie een rol (zowel de lamp zelf als de bevestigingsbeugel) en ook de esthetiek is van belang. Tenslotte zijn er nog technische vereisten, zoals het nodige vermogen.
Die esthetiek maakt het ook niet makkelijk: als je een goede lichtbundel wil, is dat eenvoudiger te bereiken met een grotere behuizing (en dus grotere spiegel), maar dat ziet er snel lomp uit. Het is niet voor niets dat de BuM Luxos een duidelijk beter lichtbeeld geeft dan pakweg een Eyc van dezelfde fabrikant. Die lamp is dan wel veel groter. Daarenboven is een grotere lamp ook kwetsbaarder, in een fietsenrek bijvoorbeeld.
Als de bevestigingsbeugel niet stevig genoeg is, wordt je geconfronteerd met een eeuwig dansende lichtbundel voor je. Als de bedrading niet degelijk is, dreigt slecht contact, brekende kabeltjes ...
Op de prijs moet je ook niet afgaan: het is niet omdat je veel betaalt dat de kwaliteit beter is. Anderzijds: goedkoop gaat niet samen met degelijk materiaal. Anders gezegd: de beste kwaliteit heeft zijn prijs, maar een hoge prijs betekent niet meteen dat die kwaliteit navenant is. Sommige merken gebruiken een hoge prijs als garantie voor 'exclusiviteit'. Niet beter dan goedkoper materiaal dus, maar eerder 'ik kan me dit permitteren en jij lekker niet'. Status.

Vooraf uit te zoeken

Vandaar: weer op zoek. Ik wil een koplamp die

• voldoende licht levert
• over een breed veld
• met een mooi afgekapte lichtbundel
• van opzij zichtbaar is
• en dat voor een redelijke prijs
• geen toeters en bellen
• geschikt voor mijn fiets

Probleem 1: het is een pedelec en de koplamp wordt gevoed door de accu van de fiets. De accu levert gelijkstroom, niet zoals een dynamo. Een nieuwe lamp moet daar dus weer specifiek voor geschikt zijn. Het aanbod degelijke lampen hiervoor is beperkt.
Probleem 2: ik moest uitzoeken hoeveel stroom het circuit kan leveren. Een koplamp met een flinke lichtopbrengst vraagt veel energie.Via een mail naar Heinzmann (uk) kwam ik te weten dat dit tot 30 W mag zijn. Dat is héél ruim. Maar dan volgde een tweede mail: een andere bron bij de fabrikant vermeldde 6 W. Dat is héél wat anders. Er zijn koplampen die meer stroom nodig hebben en dus niet optimaal werken of zelfs weigeren om iets te doen... Vandaag kwam dan het definitieve antwoord: het gaat uiteindelijk maar om 3 W. Ook daar weer 'enkel de beste componenten'... Tja.

Technische keuzes

Technisch is het het eenvoudigste om zo'n specifieke koplamp te halen. Het in- en uitschakelen kan dan met de knoppen voor de ondersteuning, vanaf het stuur.

Een alternatief, waar ik niet voor te vinden ben, is een koplamp met oplaadbare accu plaatsen. Dat is absurd, want het betekent een eigen accu terwijl er al een op de fiets zit. Het betekent ook ervoor waken dat die accu tijdig geladen wordt. De autonomie van zo'n fietslampaccu is meestal ook niet denderend. Dat is ook evident, want een grotere autonomie betekent een zwaardere accu en een hogere prijs. Ja: in China koop je voor een prikje een lamp van 3000 lumens met een autonomie van wel een week of meer, maar in realiteit staat er een nulletje te veel en blijken die accu's het enkele uren uit te houden. Daarenboven zijn het MTB-lampen waarmee je elke tegenligger en zelfs jezelf verblindt.
Daarbij moet je ook weten dat zo'n accu van een pedelec niet helemaal leeg is als de ondersteuning uitvalt. De verlichting kan dan nog een hele poos werken. Dat is ergens wel logisch: waar de motor tot 250 Watt verbruikt, heeft een koplamp meestal niet meer dan 10 W nodig. Die brandt nog vele uren op een 'lege' accu.

De derde optie is het voorwiel vervangen door een exemplaar met naafdynamo (of het bestaande wiel ombouwen). Hierdoor wordt de keuze veel uitgebreider, maar een degelijke naafdynamo is ook niet gratis. Technisch is dit mooi - het licht werkt onafhankelijk van de fietsaccu -, maar financieel is het niet voordelig: een goede naafdynamo kost pakweg 100 euro en dan moeten wellicht ook de spaken vernieuwd worden. Zo kom ik algauw aan hetzelfde bedrag als voor een erg dure (speed-)pedelec lamp.

De opties

Een mogelijkheid is op veilig spelen en een Cyo Premium E van Busch und Muller aankopen. Zo zit er eentje in de E-Orca en ook op eTangens. Prima koplampen - brede bundel en 80 lux -, maar de techniek evolueert en die lampen zijn ondertussen alweer verouderd. 

Prima koplamp voor een redelijke prijs

Lichtbundel van de Cyo Premium

De Luxos U, die op de Seiran zat, levert een nog bredere lichtbundel, maar bestaat dan weer niet in pedelecuitvoering...

Bij BuM moet je kijken naar een lamp met minstens IQ2 spiegeloptiek (zoals de Luxos U), maar blijkbaar is hun informatie zo slordig, dat je er niet op af mag gaan.
De heel mooie IQ-X heeft volgens tests helaas weer een smallere bundel. Andere bronnen vermelden dan weer dat er wel de IQ2 optiek in zit.

Die geeft wel heel veel licht: 150 lux (geen lumen). Daarvoor heef de lamp 7,5W nodig en het circuit moet daarvoor voldoende stroom kunnen leveren. Dit is dus academisch geworden: de lamp vraagt 7,5 W en de fiets kan er maar 3 leveren.

Philips maakte prima koplampen, maar is ermee gestopt. Hun concept is overgekocht door Spanninga. Zij maken nu gelijkaardige lampen, maar dan vereenvoudigd, vermoedelijk minder degelijk en wel voor een navenant lagere prijs. Een Axendo met een lichtopbrengst van 80 lux kost zowat 50 euro.

Supernova heeft een uitgebreid gamma, maar is absurd duur. Hoe moet je 300 euro voor een koplamp (M99 Pure) anders noemen? De Pure vraagt ook al 6 Watt: teveel voor de fiets. De Pure + heeft meteen 14 W nodig en is dus helemaal uitgesloten.

Zou ik dan toch bij Schmidt (SON) eindigen? IQ2 spiegeloptiek, degelijke constructie. Maar ook daar: 150 euro voor een koplamp is flink veel geld. Op zich kan het wel, maar de pedelec is niet de fiets die het meeste gebruikt wordt.

Ook dat is een afweging. Je kunt voor absoluut het beste gaan en er de hoofdprijs voor betalen, maar als ik rekening hou met waarvoor de fiets bedoeld wordt, is dat overbodig.

Een andere optie is de Cyo Premium E van eTangens overzetten op de pedelec en de trike met een (nog) betere koplamp uitrusten.

Nog een element: ik hoorde 'als je te weinig stroom krijgt, is dat geen probleem. Dan brandt de lamp wat minder fel en dus gaat die langer mee.' Alleen: het kan zijn dat de driver zo in elkaar zit dat de lamp gewoonweg niet gaat branden met te weinig stroom...

De keuze

Na alles afgewogen te hebben, bestelde ik bij Bike24 nog maar een Cyo Premium E. Die doet wat hij moet, zit degelijk in elkaar en is betaalbaar (53 euro).

Pech onderweg

Zaterdag.

De smartphone meldt een oproep. Dochterlief: 'papa, kan ik zondag jouw elektrische fiets?'
Geen probleem: het ding dient om te rijden en ik heb hem dan niet nodig.

Zondag, late namiddag. 

De smartphone meldt een nieuwe oproep. Dochterlief: 'papa, hoe het komt, weet ik niet, maar de achterband staat helemaal plat. Niemand hier heeft een pomp...'

Papa stapt in de VW T4, met een voetpomp als bagage. Papa rijdt naar de andere kant van Gent om een band op te pompen. Papa's doen veel voor hun - in dit geval volwassen - kinderen.
Als papa aangekomen is, wordt de pomp tevoorschijn gehaald en de achterband weer op druk gebracht. Die doet al vanaf het begin wat gek: af en toe is die band om onverklaarbare redenen helemaal leeggelopen. 3,5 bar is voldoende voor een 42 mm brede band.

Het slangetje is nog maar van het ventiel gehaald als de binnenband er met een luide knal de brui aan geeft. Nu hoef ik niet meer te twijfelen of er een lek in zou zitten...

Gelukkig dus maar dat papa met het busje is. De fiets wordt op de fietsendrager gehesen, er wordt nog een tussenpost bezocht en dan rijden we richting thuis.

Dat worden een nieuwe binnen- en buitenband. Die laatste heeft een erg dun geworden loopvlak. Er zit ook geen reflecterende strook op de wangen, waardoor de fiets wettelijk niet in orde is (geen reflectoren in de wielen, dan is zo'n strook nodig). Kan ik de zaak meteen grondig aanpakken.

Dinsdag

(maandag had ik andere taken)

Het achterwiel gaat eruit, de band eraf en de binnenband eruit. De diagnose wordt bevestigd.

Vaag beeld, maar toch wel duidelijk

Voorlopig neem ik een Vredestein 37-622 uit de reserve. Niet de beste band, maar ik heb hem liggen. Ergens slingert nog een binnenband rond, dus ik kan voorlopig weer verder.
 
Nu begint de twijfel: welke band wordt het? De maat blijft in elk geval 42-622, maar het zoeken is naar het juiste compromis tussen lekbestendigheid, comfort, duurzaamheid en grip.
Dat wordt het onderwerp voor een volgende keer.

Functioneel fietsen

Het huis onderhouden, in de tuin werken, brandhout verzagen en klieven, sociale activiteiten ... Er zijn zo van die periodes dat fietsen beperkt blijft tot het woon-werk verkeer en de boodschappen. Amper of geen tijd voor recreatieve ritjes.

Maar dat wil niet zeggen dat er niet van genoten wordt! De vorige post bevatte een aantal onderweg-beelden. Die reeks zet ik nu verder, want dit is weer zo'n periode waarbij ik elke ochtend schitterende luchten zie, waarbij de opkomende zon de hemel in brand steekt.

26 september, herfst, dus fris 's morgens (6° C) (Zevergem)

27 september, Eke

27 september, Zevergem

Het is duidelijk dat de zomer voorbij is, vooral omdat het 's morgens al behoorlijk fris wordt. Ook die nevel maakt het duidelijk. Dat betekent echter niet dat het minder genieten wordt. De weg mag dan bijna altijd dezelfde zijn, de beleving verandert van dag tot dag. Deze week zag ik nog een eekhoorntje het jaagpad oversteken. Een rosbruin streepje bont dat over het asfalt golft, dat maakt de dag meteen goed.