stroomlijn om Cycle Analyst

Dit was al aangekondigd bij het maken van een model op ware grootte, maar nu was het echt zover: ik maakte een extra stuk stroomlijn om de Cycle Analyst wat af te schermen van de weersomstandigheden.

Dat had wel wat meer voeten in de aarde dat ik eerst dacht. Het ging niet enkel om het op maat maken en plooien van een stuk aluminiumplaat, maar ook om het leiden van de bekabeling van de CA. Zo kruipt er altijd meer tijd in een project dan je inschat...

Goed. Wat heb je nodig om zo'n taak tot een (goed) einde te brengen ?

• aluminiumplaat (had ik nog liggen van een vroeger trike-project)
• een breekmes: dun aluminium laat zich ongelooflijk makkelijk snijden
• een plaat om op te werken
• een lat om langs te snijden
• iets om je snijlijnen te markeren
• enkele klemmen
• geduld

De maten had ik al, want die had ik opgenomen bij het uittekenen en -snijden van het kartonnen model. Ik hoefde ze dus enkel over te nemen.

Het snijden van het aluminium ging heel makkelijk: neem een goed breekmes en een lat om langs te snijden - ik nam hiervoor een hardstalen stuk aftekengereedschap - en geef enkele halen in de plaat. Nadien plooi je de plaat op de snijlijn enkele keren en binnen de kortste keren heb je twee delen in handen, mooi op de snijlijn gebroken. Dit procédé herhaal je tot je de vorm hebt die je wil.

de donorplaat en het nodige gereedschap

de eerste snijlijnen zijn gegeven

uit deze rechthoek moet de definitieve vorm komen

dit stuk moet de stroomlijn worden

Dan duidt je de plooilijnen aan (er moeten tenslotte plaatsen voorzien zijn om het nieuwe stuk op het koetswerk vast te zetten) en plooit dit. Hiervoor gebruikte ik dezelfde multiplex plaat waarop ik het aluminium sneed en dezelfde snijlat; de vorm werd hiertussen geklemd, netjes op de plaats waar geplooid moest worden.

de plaat ligt vestgeklemd om te plooien

het uiteindelijke resultaat

 Om de uiteindelijke vorm te krijgen, kon ik deze keer met de vrije hand plooien. Op die manier was het stuk vrij snel klaar. Het grote werk kwam daarna: de bedrading van de Cycle Analyst definitief in orde brengen en tenslotte de stroomlijn op zijn plaats bevestigen.

Het probleem met de CA was dat de kabel voor de snelheidssensor niet bedoeld is voor een velomobiel: te kort dus. Hij moet namelijk vanaf de plaats waar de CA gemonteerd is langs de binnenkant van het koetswerk naar een opening van de stuurstang geleid worden en vandaar naar een veerpoot. Dat moet dan natuurlijk gebeuren op een manier waarbij je het minste risico op schade hebt. In de praktijk betekent dit, net zoals ik al gedaan had met een eenvoudige fietscomputer, de kabel verlengen. Omdat zo'n sensor met een simpel tweedraadssysteem werkt, houdt dit niet veel in. Een principe dat van belang is, is dat je zo weinig mogelijk contactpunten (of mogelijke onderbrekingen) moet hebben. Dus in plaats van de kabel door te snijden en er een stuk tussen te zetten, maakte ik de CA open en verbrak de soldeerverbindingen daar.

de bovenste rode draadjes op de printplaat leiden naar de snelheidssensor

Op die manier kon ik de kabel eenvoudig verlengen. Een eind fietsverlichtingsdraad voldeed aan de eisen: voldoende dik (veel moet dat niet zijn), soepel en vrij stevig. De soldeerverbinding werd met krimpkous mooi dichtgemaakt.

Voor de CA moest ik in de plaat een gat maken, waar zowel de sensor als de shunt (die het signaal vanaf de batterij meet) door gingen. Zo zie je nadien van buitenaf niets meer van de bedrading. Aan de binnenkant werd alles vastgelegd met kabelbindertjes, die ik vastmaakte aan zelfklevende voetjes.

Een keer dit klusje geklaard was, werd op het koetswerk de basis van het nieuwe stuk stroomlijn afgetekend en boorde ik gaatjes (3,5 mm) waar de klinknagels door zouden komen. Toen merkte ik dat er toch een foutje zat in het idee, maar dit oplossen lijkt me toch niet zo eenvoudig: door de deuk in de neus van een FAW mag de basis van de nieuwe stroomlijn dus geen rechte lijn vormen... Omdat die basis niet een rand is, maar een vouw, zie ik niet direct hoe ik dit moet aanpakken.

Goed. De gaten waren dus geboord. Hierna hield ik de nieuwe plaat op zijn plaats en boorde van binnenuit een gat door de lip waar de eerste klinknagel door moest komen. Zo werd stelselmatig telkens een gat geboord, een klinknagel vastgezet, een volgende gat geboord, ...

Nu moet ik nog even denken over een afwerking. Ofwel laat ik het aluminium zo, ofwel verf ik het zoals de rest van eFAW, ofwel komt er reflecterende folie op, zoals op de zijkanten van eFAW. In elk geval is de CA netjes afgeschermd.

De volgende projecten zijn:

• een stuk plaat plooien om achter het dakje ook de stroomlijn door te trekken (cfr de "smurfenmuts" op de Quest/Mango/Strada/WAW), liefst met een soort rolbeugel erin verwerkt.
• met rubber de openingen van de stuurstangen afdichten, zodat het water buiten blijft bij regen en ontij.
• uitproberen of de Cyo beter werkt op de huidige plaats (op de neus) of boven het dakje
• een lichtschakelaar toevoegen om de Cyo van binnenuit te kunnen bedienen (de stand "sensor" of "daglicht" moet wel op de lamp bediend worden)
• de aansluiting van de accu voor de elektromotor definitief in orde brengen (aansluitblokken zijn onderweg van bij Deal Extreme; dat duurt lang)
• onderhoud van de rechter- en achterveerpoot