Valenteyn Kobra

't Is geen winterfiets: geen spatborden, niet bijzonder stabiel en niet de minste afscherming. Daarom is de winter het moment bij uitstek om de Kobra onder handen te nemen.

Gisteren en vandaag is de fiets helemaal gedemonteerd. Dat deed ik met enkele doelen:

• trapboom aanpassen zodat die verstelbaar wordt
• de bevestiging van de achterrem wijzigen, zodat de geometrie verbetert
• frame afschuren en herspuiten

Het eerste punt is de belangrijkste reden, want de fiets is blijkbaar niet gemaakt voor kleine Vlamingen. Ik heb begrepen dat Meindert Valenteyn van een iets ander formaat is dan ik... Lukt het niet om dit aan te passen, dan heeft de rest ook geen zin.

De armen van de achterrem wijzen niet naar de as. Ze staan dus schuin op de velg en daardoor is er niet voldoende ruimte voor een 28mm band.

Het stalen frame telt al heel wat jaren en toont behoorlijk wat sporen van roest. Tijd om dit af te schuren en opnieuw te lakken.

"Meten is weten", dus heb ik het kader even gewogen: 6,7 kg weegt het (wel met de bracketas nog gemonteerd). Licht kun je het niet noemen, maar anderzijds zorgt het staal voor een zekere flexibiliteit.

Bij de montage zou ik ook willen uitzoeken of ik iets kan doen aan de stuurstang. Die is in M5 stijl gemaakt: niets instelbaar. Een in de lengte verstelbaar en kantelbaar stuur zou handiger zijn. Ook daaraan merk je dat de fiets uit een ander tijdperk stamt.

Voor de rest wil ik de Kobra minimaal houden, want dat past helemaal bij het concept. Geen verlichting, geen spatborden, geen steun. Gewoon een lage racer.