Maidentrip

Donderdagavond heeft de Kobra voor de eerste keer sinds de gedaanteverwisseling zijn stal mogen verlaten, voor een uitdagend ritje dwars door Gent naar de Fietskeuken.

Het doel was eenvoudig: ik had wat onderdelen over en bij Fietskeuken kunnen ze altijd wisselstukken gebruiken. En met die rit kon ik nagaan wat er nog allemaal dient te gebeuren aan de lage racer.
Wisselstukken meenemen toonde al meteen een eerste gebrek aan: in de huidige minimalistische configuratie kon ik geen bagage aan de fiets bevestigen! Een rugzak op de buik was de enige oplossing.

Tekorten aan de Kobra:

• de ketting is er meerdere keren afgelopen: vermoedelijk is ze te lang. Ik haal er enkele schakels uit en test opnieuw.
• Ook met het balhoofd is nog iets niet in orde: de fiets stuurt stroef en daardoor niet stabiel. Dat wordt zoeken.
• En de derailleur moet nog wat beter afgesteld worden: in de kleinste versnelling komt hij net in contact met enkele spaken.

Minder dringend, maar wel belangrijk: met de huidige opbouw is het simpelweg onmogelijk om bagage mee te nemen. In de garage hangt een set banaantassen (Radical M), maar zonder een steuntje achter het zitje kunnen die niet bevestigd worden. Ook onder het zitje moet ik wat voorzien om te verhinderen dat de tassen met de ketting in aanraking komen. Een steuntje dus, optisch zo onopvallend mogelijk, en tasafhouders op maat. Ik wil het minimalistische uitzicht behouden, maar met bagagemogelijkheden.

Anderzijds is de Kobra pijlsnel. Indien ik de snelheidsmeter mag geloven, haalde ik 35 met de vingers in de neus. Zelfs 40 op vlakke baan, in de stad, was vrij makkelijk haalbaar. Vering is eigenlijk niet nodig: het grote achterwiel zorgt voor voldoende comfort.
Om aan de andere kant van Gent te raken, moest ik de Sint-Pietersberg over. Dat bleek verrassend makkelijk te gaan. Klimmen met de Kobra is makkelijker dan met eFAW. Tja, hij weegt ook heel wat minder.

Geert, de vorige eigenaar, was ook bij de Fietskeuken en hij kwam een kijkje nemen naar zijn fiets. Hij wist te vertellen dat die in een ander leven nog gebruikt geweest voor heuse indoorraces op kartingcircuits en daar was de Kobra geregeld de winnaar. Verrassend vond ik dat: met een maximale draaihoek van 15* zou je niet verwachten dat de fiets op een kartbaan op zijn plaats is, maar mits de juiste bochtentechniek is dat duidelijk wel het geval.
En blijkbaar is de fiets voorzien op het plaatsen van een complete stroomlijn. De mallen hiervoor zouden nog ergens in het Gentse rondslingeren. Een stroomlijn op een tweewieler: niet direct iets voor op de openbare weg! Maar het klinkt wel als een uitdaging: zelf een stroomlijn maken.