Ronnius had het pas over een dagelijkse ergernis voor fietsers: auto's die op de onmogelijkste plaatsen met veel risicogedrag per se moeten inhalen. Ik ontmoet ze ook dagelijks: liefst in een blinde bocht gaan ze op het gaspedaal staan. Vijf seconden wachten kan niet...
Een tweede ergernis: fietspadparkeerders. En elke keer: "het is maar voor een minuutje".
Je hoeft niet echt goed te kijken om te zien dat rechts van het fietspad een parkeerstrook ligt, die helemaal vrij is.
Als autobestuurder is de gedachte wel te volgen : ik moet met mijn mooie autro van de autoweg af waar andere auto's bovenop mijn auto kunnen botsen. Met dat al rijdend mobiel internetten ( en SMS'en ) zoals dat tegenwoordig gangbaar is, is dat risico nog hoger geworden. De ( Nederlandse ) overheid zet ook al hoog in met allerlei soorten media daartegen te waarschuwen. Parkeer je je auto een eindje van de autobaan staat ie veiliger.
BeantwoordenVerwijderenDaarbij begaat men de vergissing te denken dat het fietspad alleen door 15 km/u fietsers gebruikt wordt. Let maar op : ze reageren nog kwaad ook als je daar met een gangetje van 30 km/u langs zou rijden. En ik denk niet dat hun reactie eentje van schuld is als er daadwerkelijk een fietspadgebruiker op hun auto rijdt....
Ik vraag me eigenlijk af hoe dat juridisch zit.....wie is er aanstrakelijk als een fietser bovenop een op het fietspad geparkeerde auto klapt. Dat die auto een boete kan krijgen lijkt me evident, maar dat is niet altijd hetzelfde als aansprakelijk.
Voor een ieder die het fietspad gebruikt is bovenstaande situatie redelijk veelvoorkomend en niets nieuws. In mijn geval zelfs een keertje pontificaal het hele fietspad in beslagnemend in het donker op een bosfietspad met felle schijnwerpers een politieauto die naar mij op zoek was.....kennelijk uit nieuwsgierigheid :-)))
Zelf heb ik vaak ook last van groenbeheer vrachtwagentjes met houtverwerkers. Die zijn er mede om het fietspad en omgeving te onderhouden, maar ze denken echt niet aan fietsers tijdens hun werk. Zo kreeg ik houtsplinters in mijn gezicht geslagen niet ver boven mijn oog. Zelfde gebeurde met een grasmaaier, maar dan steentjes of rommel in het gras. Je zit natuurlijk ook wel flink lager in een velomobiel. Het is een reden geweest nooit meer zonder beschermende bril te rijden.
In dit concrete geval is er geen enkel excuus: er ligt een lege parkeerstrook naast. De chauffeur heeft zijn auto gewoon plompverloren van de weg af gezet, uit zelfbehoud (enfin, behoud van zijn statussymbool). Naar de parkeerstrook rijden vraagt extra handelingen en nadenken. Dat hij daardoor fietsers hindert, zal hem worst wezen. Wedden dat hij niet eens doorheeft dat hij op een fietspad staat?
VerwijderenWedden dat de redenering de volgende is: "o, daar is iets wat ik wil zien/iemand die ik wil spreken, dus ik ga even aan de kant." Punt. Niets meer, niets minder. "Mag ik daar wel staan? Hinder ik niemand?" zijn vragen die niet gesteld worden. Teveel moeite. Vooral geen rekening houden met anderen. En neen, dat die auto niet op de rijweg staat, heeft niets te maken met anderen, maar met mogelijke schade aan te auto (en het is een geconditioneerde reflex).
Gisteren ook zo een fietspad parkeerder, er stapt dan nog een passagier uit ook. Had ik niet dringend ergens moeten zijn had ik gewoon in zijn deur gereden uit principe.
BeantwoordenVerwijderenmet de mango stop ik een flyer in de deur.
Anderzijds: daarnet in de Dendermondesteenweg (tussen Dampoort-Heirnisplein) staat een auto op de weg "een minuutje". De scheld "claxonnade" die ik daarbij hoorde, ook de bestuurder van de bus (Delijn) waar ik opzat deed "vrolijk" mee. Ge zout voor minder... (wat een frustratie allemaal???)
BeantwoordenVerwijderenNatuurlijk, in geval van foto... da's pure luiheid. Maar al veel meegemaakt, een brede parkeerstrook voor handen, maar nee, meneer (of mevrouw) moet toch (geheel of gedeeltelijk) op het fietspad staan.
Ik gebruik steeds hetzelfde zinnetje in deze situaties: "Mijnheer of mevrouw, ik rij toch ook niet op de autosnelweg met mijn fiets, ga a.u.b. van mijn fietspad af." Maar aan hun reacties te horen denk ik niet dat het gros van de foutparkeerders snapt wat ik bedoel. Vroeg of laat krijg ik eens klappen van zo een opgefokte, over streste en gehaaste foutparkeerder.
BeantwoordenVerwijderenVoorspelbaar antwoord (maar volledig naast de kwestie): "ja, maar, dat is wat anders!" of "op de weg parkeren is te gevaarlijk". Met andere woorden: zelf geen schade oplopen primeert. De veiligheid van anderen, daar hebben de meesten lak aan.
Verwijderen