kilometerstanden

donderdag 12 oktober 2017

Even voorstellen: Thorax Tangens


Deel één van de 'package deal' is de Thorax Tangens trike. Dit is geen sportieve fiets, zoals een ICE VTX, maar een onvervalste toermachine. Zoals in de vorige post al gemeld: het dichtst benaderende dat je nu nieuw kan kopen, is volgens mij de HP Velotechnik Scorpion FS 26.

Kenmerken

De Tangens was het topmodel van Thorax en peperduur. Ik meen ergens gelezen te hebben dat er in het totaal 50 exemplaren van gebouwd werden.

Thorax heeft voor de Tangens alle registers opengetrokken, met het oog op maximaal comfort: een spanzitting, vering voor en achter, een makkelijk verstelbare trapboom (optie), een stevige bagagedrager (optie)...
Dat heeft enkele belangrijke negatieve gevolgen gehad:
  • 'cost no object' betekent dat dit een extreem dure trike werd. Ik meen dat de nieuwprijs (meer dan tien jaar geleden!) ruim boven 5000 euro lag. Het is een Duits product, dus kwamen er nog wat opties bovenop.
  • geen compromissen, maar degelijk. De prijs die je hiervoor betaalt, is het hoge gewicht.
  • zeer veel specifieke onderdelen, die je niet zomaar kunt kopen.
Die degelijkheid straalt van de fiets af. Dit exemplaar dateert, meen ik, van 2004. Het was een demomodel van de allerlaatste productielijn, met verbeterde achterophanging.
Na meer dan tien jaar flink gebruik ziet hij er nog bijna als nieuw uit! 'Bombproof' heet dat.

Met Ortlieb ligfietstassen
Wat de opties betreft op dit exemplaar, afgaande op de lijst op de Thorax-site (jawel, die is er nog steeds), zijn dat de volgende zaken:
  • klikpedalen
  • bagagedrager
  • verlichtingspakket
  • spatborden voor
  • spatbord achter
  • snelle instelling van trapboom
Wat er niet op zit, is een uitgebreidere of andere aandrijving (27 versnellingen in plaats van 24 of een Rohloffnaaf) en een hoofdsteun. Bijna full-option dus. Die hoofdsteun mis ik niet, gezien de zithoek.

Een knap idee is dat de trapboom bij het verstellen niet kan roteren. De kettinglijn verknoeien zal zo niet lukken. Bij het verstellen is er ook gedacht aan de variërende kettinglengte: dit wordt door een dubbele spanner vooraan opgevangen (optie).


Op het Duitse forum wordt de Tangens benoemd als 'a slight case of overengineering'. Bij Thorax gingen ze zelfs zo ver om een SON naafdynamo om te bouwen zodat die in de achteras kon (optioneel en niet in deze). Ik bespeur een zekere analogie met Flevobike...

McPherson met sublieme vering
Kooi rond de kettingbladen
De voorremmen zijn een combinatie van Sturmey Archer trommels, bediend door een hydraulisch systeem van Magura. Gekoppeld, dat spreekt voor zich. De achterrem is een conventionele V-brake met vergrendeling: de 'handrem' dus. Maar je kunt die evengoed gebruiken om te spelen. De achterkant laten uitbreken op gravelwegen bijvoorbeeld.

De besturing wijkt ook af: dit is een tankbesturing zoals in velomobielen. Dat wil zeggen dat de stuurknuppels enkel voor- en achteruit bewegen.

Nogal ingewikkelde besturing

Nadelen

In het concept zitten ook enkele zaken die je als negatief kunt zien.  Zo is de zit niet instelbaar, noch naar hellingshoek (een vaste 44°), noch naar afstand.

Om het zwaartepunt zo laag mogelijk te houden, is de bagagedrager rond het achterwiel gebouwd. Ook Azub en ICE doen dat bij de 26" modellen. Het gevolg is dat je er niets op kunt zetten, want bij het inveren zal het spatbord je bagage raken. Maar je mag er wel tot 35 kg aan hangen! Dus wordt deze uitgerust met mijn Ortlieb ligfietstassen.

Uiteraard kun je ook het gewicht als een nadeel zien, maar dat is het gevolg van gemaakte keuzes. Wil je licht, koop dan een ICE VTX of de nieuwe Greenspeed Gossamer (9,9 kg).

De leeftijd zie je ook aan het feit dat de Tangens niet deel- of vouwbaar is. Dat, samen met het gewicht, maakt het vervoer in de auto niet evident. Anderzijds: mijn minibusje is ruim genoeg om de Tangens op de (platgelegde) achterbank te zetten. Maar: ik moet hem er wel in kunnen tillen. Minder lastig dan met de Orca, maar daarom nog niet makkelijk.

De spoorbreedte bedraagt een flinke 87 cm. De totale breedte is zelfs 92,5 cm. Dat betekent een zeer grote stabiliteit, maar paaltjes kunnen een onoverkomelijke hindernis worden. Om één of andere bizarre reden is ooit ingevoerd (maar niet voorgeschreven) dat paaltjes zo'n 80 cm uit elkaar moeten staan... Ik dacht dat ze dienden om auto's de doorgang te verhinderen?

Rijden

Na het bijstellen van de remmen maakte ik een korte kennismakingsrit, vooral om het comfort te beoordelen.

De kasseitest: deze straat staat in de top 3 van slechtste kasseiwegen in Vlaanderen
Test op een golvende gravelweg
Wat dat betreft, is de Tangens met vlag en wimpel geslaagd. Op de kasseien was hij comfortabeler dan de E-Orca en dat wil wat zeggen! Hij rijdt ook veel stiller, maar een velomobiel is eigenlijk één grote klankkast, dus dat is evident. Het enige geluid dat ik hoor, is het geritsel van de ketting over de kettingwielen.
Ik ben geneigd dit te vergelijken met het vroegere veercomfort van Citroen, zeg een DS: heel soepel, maar tegelijk amper van de weg te brengen.

De snelheid is dan weer wat anders: een kruissnelheid van rond 25 km/u lijkt me haalbaar, maar veel meer niet. Een helling op rijden wordt flink werken. Daar doen we wat aan (binnenkort meer nieuws hierover).

Plannen

Waarom haal ik dat ding nu in huis? Wel, eerst en vooral omdat trikerijden gewoon leuk is. Verder heb ik, zoals ik al schreef, (vage) plannen om volgend jaar het zuidelijke deel van Frankrijk te bezoeken. Ik denk aan de omgeving van Carcassonne (regio van de Katharen). Daar is een trike veel beter voor geschikt dan een velomobiel. De Seiran had ook een optie kunnen zijn, maar in een bergop haalt niets het van de stabiliteit van een driewieler.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten