zaterdag 12 juli 2014

Even naar Arzon - dag 5



5 juli 2014 – dag 5

Afstand afgelegd tot op vandaag volgens de gps: 535 km.

Zoals de weersvoorspelling klonk, was het in de realiteit: gisteravond begon het te regenen. Ik had mijn voorzorgen genomen en de tarp voor de tent gespannen, met de Orca en de Cyclone eronder.
Gelukkig is het droog in het halfuur voor het vertrek, dus kan ik de boel zo goed en zo kwaad mogelijk droogwrijven en opbergen.
Om 9u kan ik aanzetten.Onderweg begint het weer te regenen en deze keer voor goed: het zal de hele dag niet ophouden. Gelukkig is het schuimdek ook mee, zodat ik beschut zit. Om even op de zaken vooruit te lopen: dit wordt een absolute rotdag. De slechtste van de hele heenrit.
De wegen zijn ook anders: kaarsrecht en eindeloos. Het enige wat varieert, is dat het de ene keer omhoog gaat en dan weer omlaag.

Kaarsrechte wegen
Achter de rug: het ging alsmaar omhoog
Voor de boeg: het blijft stijgen
Om 10u15 ben ik aan Ouistreham, een stadje dat naadloos blijkt over te gaan in Caen, waar ik om 10u45 uit rij. Gewoon alweer een grote stad, gelukkig met behoorlijk wat fietspaden.

Een goed halfuur later stop ik even in een klein dorpje: tijd voor een koffie en – zoals gewoonlijk – wordt de accu even bijgeladen. Dat moet gebeuren zodra er gelegenheid toe is.
Er is 5 Ah verbruikt over 30 km. Dat betekent dat in reisomstandigheden (stijgen en dalen, zwaargeladen Orca met volgeladen Cyclone erachter) de autonomie daalt naar maximaal 80 km. Je zou gaan denken aan een tweede accu!

Zicht vanuit de velomobiel: grijs, grauw en nat
Geen tijd voor toerisme vandaag.

Fotottoestel keurig waterpas.
Dit is een relatief flauwe helling, maar ze gaat wel kilometers door. Dan volgt een afdaling, weer zo'n klim, enzoverder....


Om 15u30 stop ik in een godvergeten dorpje, midden in Normandië (20 km voor Villedieu-de-Poêle).

De uitbater van het bar-restaurant is zo vriendelijk om me een enorm belegd broodje te bereiden, met heerlijke ham. De man geeft me een seintje, omdat enkele fietsers blijkbaar iets zoeken. Het blijkt een Australisch gezin te zijn, dat de “Petit Tour du Manche” fietst. Uiteraard zijn ze erg geïnteresseerd in de Orca. Tussen de bedrijven door geef ik maar even uitleg over wat een velomobiel is.

Weer gaat het verder. Om me moed te geven, vertelt men me in het restaurant dat vanaf daar de weg gedurende 6 km continu klimt… Nou ja, dan moet dat maar. Het tempo ligt dus weer erg laag.

Monotoon landschap
Tegen 18u ben ik in Villedieu-de-Poêle en begin ik te denken aan een slaapplaats. Op weg naar een camping, terwijl het water met bakken naar beneden komt, beslis ik toch maar om aan een "bed and breakfast" te stoppen. Even wat meer luxe mag wel.


Wat een luxe, vergeleken met een vochtige tent op een nat grasveld.

Luxe (kwekerij van wedstrijdpaarden)
Deugd doet het ook: de Orca wordt in de garage gestald, de accu meteen aan de lader gehangen en in mijn kamer maak ik gebruik van de meerdere stopcontacten om de telefoon te laden, de batterijen voor de gps, de netbook, ...

Conclusies tot nu toe
  • Een velomobiel is een erg comfortabel reisvoertuig (zeker een Orca) 
  •  Wat ik onderschat had, is het enorme verbruik door de vele steile hellingen. De Cyclone (die nodig is om de spullen mee te kunnen nemen) zorgt voor nog meer weerstand en drukt de autonomie nog meer. 
  • Zijn er alternatieven? Moeilijk, als je alleen reist. Het kamperen achterwege laten zou kunnen. Dat betekent meteen heel wat minder bagage, maar ook een heel andere manier van reizen. 
  • Voor de terugweg zal ik wellicht enkele dagen extra uittrekken, zodat de dagafstanden ingekort kunnen worden.
Thema: contacten

Op drie dagen ontmoette ik drie totaal verschillende soorten fietstoeristen: mensen die voor meerdere jaren onderweg zijn (een heel gezin), een gepensioneerde fietstoerist die zijn neus achterna rijdt en een Australisch gezin op huurfietsen dat een route volgt. De constante is het respect voor elkaar. Ook van anderen merk je dat: blijkbaar vinden ze wat ik doe uitzonderlijk. Als dat afgewogen wordt tegenover sommige andere fietsers, is het niets. Ik vind het zelfs grappig: iemand trekt er voor twee maanden - of zelfs voor drie jaar - op uit, maar vindt wat ik doe iets heel bijzonders.

Thema: de Orca als reisfiets

Dit is wat moeilijker. Op het vlak van comfort valt er weinig meer te wensen, denk ik. De ventilatie is voldoende, het zitje is prima (spanzitting), de stuurgrepen zitten goed… Het is wel duidelijk dat deze, net als veel andere, ontwikkeld is met vlakke, rechte wegen in gedachten. Goed: een Orca is ook prima geschikt voor stadse omstandigheden (draaicirkel en totale lengte), maar zodra er heuvels of bergen aan te pas komen, merk je toch wat nadelen. Zo zijn de remmen niet opgewassen tegen hun taak. Ook het assistentieprincipe toont hier een zwak punt: er is geen motorrem en geen regeneratie. Dat merk je vooral als tijdens een afdaling de snelheid oploopt: daar is een Orca niet voor gemaakt. Een keer boven de 50 moet je je echt concentreren, want de minste windstoot of bult of put kan je uit de koers slaan. Nu is dat laatste niet echt op rekening van de Orca te schrijven: het is de combinatie met een zwaar geladen aanhangwagen die de oorzaak is. Daar moet je gewoon rekening mee houden. Ook het remprobleem kan makkelijk opgelost worden, door voor schijfremmen te kiezen.
Wat het assistentieprincipe betreft: ik weet geen enkele productie-velomobiel die weg geschikt is voor regeneratie. Met een WAW kan in principe een naafmotor ingebouwd worden en dat zal het dan ongeveer zijn. Vermoedelijk moet daarvoor nog heel wat onderzoek gebeuren en het is een erg kleine markt.

Nu was die hoge snelheid vandaag geen probleem. Ik vroeg me de hele voormiddag af wat er aan de hand was: ik kon geen snelheid maken en toch zag ik op de Cycle Analyst heel geregeld dat de motor ruim 200 W leverde (op eco-stand, dus 50 % ondersteuning en 100 % eigen vermogen). Tot ik rond de middag doorhad dat ik de wind recht op kop had en dat het echt hard waaide…

Juist: die richting moet ik uit
 De vermoeidheid slaat dus toe, want dat het een halve dag duurt om zoiets door te hebben, is niet normaal.
Het resultaat was wel dat op de meeste afdalingen de snelheid amper tot 40 ging. Geen probleem met de remmen (ze waren vandaag trouwens watergekoeld ) en met de stabiliteit, maar wel een probleem met de autonomie, want het was verdomd lastig!

Nog een besluit: dit binnenland is heel erg saai (of ik heb de verkeerde routes gekozen). Langs de kust is het heel erg boeiend - zij het lastig -, maar zodra je van de kustlijn afwijkt, valt er amper wat te beleven. Overal dezelfde uitgestorven, oude dorpjes, overal hetzelfde landschap...
Toch moest het, omdat ik anders ettelijke honderden kilometers om moet rijden en dat betekent evenveel extra dagen uittrekken. Die zijn er niet, dus gaat het binnendoor.

Volgens de weersverwachtingen zou het hierna weer moeten verbeteren. Laat ons hopen dat dit ook de realiteit wordt!

11 opmerkingen:

  1. Beste Jan, klinkt als een dag die je mediterend bent doorgekomen. Het is soms lastig van tevoren aan een route te zien of deze interessant is. Aan de andere kant, ik geniet van dit soort dagen op zijn eigen manier. Terugtrekken in jezelf. In gedachten!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Jan,

    Ook dit soort dagen moet je af en toe doorkomen op vakantie, jammer maar helaas.........De wegen zijn inderdaad om een beetje moedeloos van te worden, lange "zuigende" hellingen, dat is goed te zien op de foto's. En dan ook nog tegenwind omlaag, dan schiet het ook niet op. Hier zou een veel lichtere e-WAW een voordeel zijn geweest lijkt me, maar goed dit is geen dagelijks werkterrein voor jouw, dus een paar weken per jaar afzien moeten erbij genomen worden dan.......

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die paar kilo op fiets + aanhanger + lading + persoon? Voor de remtrommels zal het bij 10% verschil wel ophouden.

      Verwijderen
    2. Adri, met de veel lichtere eWAW vraag ik me af of deze manier van reizen mogelijk zou zijn: er kan véél minder bagage in! Het is altijd een compromis. Nu heb ik meer comfort (zitje en vering) en ruimte, met de eWAW is de wegligging beter en het gewicht lager. Nu ja, één zo'n regendag is vervelend, maar dat overleef je wel.

      Verwijderen
  3. Tja, een hele dag door de regen fietsen is niet zo vrolijk. De lichtkleur is dan ook niet fijn met al die wolken.

    Wanneer is het oogstfeest van de renpaarden :D?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Jan,
    ik ben sinds gisteravond thuis van een iets comfortabeler reis naar Berlijn, Dresden en Praag. Auto en hotel ipv Orca en tent. Ik volgde jouw avonturen maar door ons drukke programma en de beperkte internetconnectie had ik nog niet gereageerd. Ik vind het bijzonder straf wat je daar doet. Ik zou er niet aan begonnen zijn, zeker niet met een hoop kampeergerei achter de Orca. Ik denk dat je jouw eigen prestaties wat onderschat. Ik vind de afstanden die je op een dag aflegt meer dan behoorlijk. Ook de snelheid waarmee je met de Orca + sleep de hellingen afrijdt vind ik indrukwekkend. Ik durf zelf amper 50 km / u aan in een afdaling, bang dat ik door een steen of put uit de richting ga en dan ga je zijdelings over kop. Laat staan dat ik het nog zou proberen met een sleep erachter. Indien ik met de Orca een meerdaagse trip zou maken zou ik ofwel kiezen voor een B&B formule ofwel de dagafstanden erg zou beperken. Ik denk dat ze in Dronten met veel interesse jouw avonturen volgen want je haalt uit de Orca wat er in zit.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Paul,
      die snelheden, zeker in de afdalingen, zijn ook bij mij sterk afhankelijk van de staat van de weg. Die 70 km/u was iets eenmaligs. Dat - en alles boven 50 km/ met die reiscombinatie - doe ik enkel op een nieuw, maagdelijk wegdek. Voor het weerkeren heb ik me ook voorgenomen de dagafstanden te beperkten tot 100 km/u. Op die manier heb ik meer tijd om zaken te bekijken onderweg en is de fysieke belasting een pak minder.
      Als ik weer thuis ben, zie ik wel welke lessen ik hieruit geleerd zal hebben.

      Verwijderen
  5. Je bent goed bezig Jan.
    Een deprimerende dag? Dat besef je des te meer dat je leeft! ;-)
    Aan een kant lees ik sombere berichten. Ik zou me niet zo zorgen maken en er juist van genieten. Aan de andere kom je zo wel tot uitstekende en zinvolle analyse van de rit. Ook dat is waardevol. Niet alleen voor de mannen in Dronten.

    Er fietst een fransman ergens rond met een eigenbouw Alleweder A4 en een 1000W naafmoter in het achterwiel. Tiebaut heet hij geloof ik. Ook in Nederland heeft hij gewerkt en meegewerkt aan diverse projecten. o.a. bij Flevobike. Zijn fiets heeft niet zoveel vermogen om hard te gaan, maar om fatsoenlijk de hellingen te nemen. Maar ook bewust hiervoor gekozen om de afdaalsnelheid te 'begrenzen' tot 50 km/u en onderwijl de accu te regeneren. Je hebt er zelf al eerder over geschreven op je blog.
    Het relatief lage vermogen (250W) van jou Orca is gericht op de Nederlandse markt en wetgeving.
    Het is niet efficiënt met een laag beschikbaar vermogen te rijden op de toppen van zijn kunnen. Dat jaagt het verbruik op en doet de betrouwbaarheid v/d motor geen goed op den duur.
    Beter zou zijn een hoog vermogende motor toe te passen. Die hoeft relatief minder hard te werken in heuvelachtig terrein.

    De keuze om een Cyclone mee te nemen op zo'n trip verbaast mij altijd. Ik zie meerdere velonauten daarmee rondzeulen op lange trippen. Ik kies liever voor een ultra kleine en lichte kampeeruitrusting. OK dat moet je liggen. Je moet de extra kosten daarvan ook kunnen verantwoorden bij moeders....Maar ik meen dat dit zeker niet tot primitief en spartaans kamperen hoeft te leiden. Het is ons (mijn wederhelft doet ook mee) tot nu toe nog steeds gelukt alles uitsluitend in de Quest (XS) te passen. We beschikken wel over een Radical, maar het nadeel van energieverlies en extra weerstand weegt niet op tegen het comfort van meer pakruimte.
    Met name in met fietsen in de heuvels geldt wat mij betreft: Minder is meer. Wat je thuis laat is mooi meegenomen.
    BrandweerQuest

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Btw.
      Die afdaalsnelheden zijn feitelijk niet zo interessant. Ieder beleeft dat op zijn manier met zijn fiets onder de gegeven omstandigheden.
      Wel is het zaak je fiets mechanisch tip top conditie te hebben voor je afreist naar zo'n gebied. Goede banden en alles spelingvrij. Dat zit in jou geval wel goed denk ik.

      Een hoge snelheid afdaling is in mijn optiek niet veel gevaarlijker dan het doorkruisen van een grote stad. Bereid het goed voor. Goed afgesloten bril voor de ogen tegen tranende ogen e.d. Pet goed vast. Geen slappe klep die voor de ogen kan waaien. Dat soort dingen. Niets mag je (plotseling) afleiden. Voorkeur een volledig afgesloten kap.
      Denk ook aan het oorverdovende windgeruis. Ook dat kan (blijvende) schade geven.

      Ontspan, laat je gaan, kijk ver vooruit, anticipeer tijdig en correct. Maar vooral geniet van de sensatie van het afdalen.
      Een reactie is dat het stuur krampachtig wordt vastgehouden. Elke schok of beweging van het lichaam geef je door aan het stuur. Vertrouw op je materiaal. Het kan tegen een stootje en heeft een zekere zelfcorrigerende werking. Geef het ook die ruimte.

      Aan de andere kant is de belading en Radical er achter mogelijk een bemoeilijkende factor.
      Zelf heb ik met de Quest meerdere malen onder die omstandigheden zonder een spoortje probleem tegen de 60 km/u afgedaald. Het ging simpelweg niet sneller, maar voelde dat het sneller zou kunnen zonder dat het gevaarlijk zou worden. Aan de Radical licht het niet volgens mij. Hooguit hoe je hem belaad. Er moet 'enige' druk op de kogel zijn. Net als bij een aanhanger of caravan. Anders gaat hij slingeren. Ik heb de druk v/d banden op 6 bar in vol beladen toestand (20 kg) Er zijn betere banden te verkrijgen dan de standaard banden. Lekbestendiger, spoorvaster en vooral lichter lopend. Schwalbe Marathon. Nu zitten er een soort van kinderwagenbanden op.

      Mijn top (zonder Radical, maar wel met uitrusting in de fiets) is 110 km/u geweest. GEWELDIG!
      Je went vreemd genoeg aan die snelheid. Als je daarna 'maar' 80 gaat valt het tegen....

      Een techniek is soms om zo hard mogelijk af te dalen (vooral je begin aanzet van de top is van belang voor je eindsnelheid) om daarna zo hoog mogelijk tegen de volgende helling op te komen.
      Dat is pas efficient fietsen! Het voordeel van je afdaling maximaal gebruiken bij de volgende klim. Ik weet niet of dat met ondersteuning mogelijk is. Afgezien of je die techniek wel wilt toepassen.

      Een voorwaarde stel ik wel aan dit soort snelheden bij een afdaling. Of ik ken de weg goed, of ik kan het goed overzien. Liefst beide.
      Voor alle andere gevallen heb ik zelfs twee grote remparachutes bij me.
      Die gooi ik uit bij een onbekend en bochtig parcours waar ik verwacht ver boven de 60-70 km/u te komen of veel moet afremmen voor bochten. De chutes houden mijn afdaalsnelheid lager en vrij constant. Dat spaart mij veel remmen. Ik bedoel: van 65 naar 45 bijremmen kost minder energie (en dus minder warmte ontwikkeling in de trommels) dan telkens van 80 naar 45 km/u.
      Remmen doe ik zo min mogelijk. Bijremmen al helemaal niet. Daar zijn de chutes voor. Krachtig en relatief kort remmen moet genoeg zijn om de beoogde snelheid voor een bocht te verkrijgen.
      Slepend remmen is funest voor je remschoenen. (verglazen en vermindering van remkracht, piepen)
      Als voorbereiding rij ik zonder wieldoekje (koeling) en bij de Quest verwijder ik de rubber as dopjes (smelten)
      Als de remmen oververhit zijn, niet door gaan en blijven remmen. Ook niet koelen met water of zo. Ze kunnen barsten of vervormen. Waak ook voor het breken van spaken. (tikken bij het afkoelen, niet bij een Orca)
      Gewoon stoppen op een natuurlijke manier laten afkoelen door het tijd te geven.
      Tip: Leg een steen voor de wielen, gebruik niet de handrem....

      Hopenlijk heeft iemand wat aan deze tips uit de praktijk. Vandaar mijn extra uitweiding.
      Wij gaan over een paar weken naar Besancon(Fr) de heuvels daar bestormen. :-D

      BrandweerQuest.

      Verwijderen
    2. Aan door de regen rijden, terwijl je niet veel ziet van de omgeving, vind ik geen genieten. Het kan wel tot contemplatie leiden.
      Wat dat vermogen betreft: da's een Europese wetgeving, geen Nederlandse: 250W, trapsensor en max. 25 km/u geldt in de hele EU. Wijk je daarvan af, dan wordt het in principe een snor- of bromfiets en dan gelden heel andere regels. De zware motor in de Alleweder van Thibaut is een naafmotor, precies omdat hij in bergachtig gebied woont en op die manier de motor als rem kan gebruiken en ondertussen energie regenereert. Dat is in een Orca simpelweg niet mogelijk (ook niet in een Quest), omdat je met het enkelzijdig opgehangen achterwiel geen naafmotor kunt installeren. Vorig jaar was er sprake van om het maximaal vermogen op te trekken tot 500 W, precies voor landen als Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk, ... maar één of andere lobby heeft daar een stokje voor gestoken.

      Wat die Cyclone betreft: een deel van de vakantie houdt in dat ik bijna twee weken op dezelfde plaats blijf (om te zeilen). Dat betekent dat ik ook materiaal voor daar mee wil nemen: met schoenen met SPD-plaatjes stap je niet aan boord van een zeiljacht. Daar is ook geschikte kleding voor nodig en nog wat spullen. Daarom koos ik voor de Cyclone. In de heuvels, zeker op steile hellingen, is dat wat lastig, maar daar heb ik dan weer die assistentie voor ;-)

      Verwijderen
    3. Wat die remmen betreft: vergeet ook niet dat de Orca hier weer afwijkt van de standaard. De handrem is een extra trommel in het achterwiel!

      Verwijderen