Zullen we de draad weer oppikken?

Eerst geef ik een kort overzicht met losse sprokkels.

• de Orca werd in december 11 jaar. Sinds de corona-lockdowns ga ik gemiddeld twee keer per week naar het kantoor (46 km heen en terug), dus legt die nog half zoveel werkkilometers af. De afgelopen jaren werden die kilometers foutloos afgelegd, op één lekke band na.
• de Thorax Tangens trike is weinig gebruikt. Die is erg comfortabel, maar enkel bij mooi weer. Ik heb besloten dat ik hem verkoop. (dat is ondertussen gebeurd)
  
• de Nazca Paseo was een poos buiten gebruik: bij aankoop was het stuur verbogen, waarschijnlijk als gevolg van een valpartij, en dat is nieuw niet leverbaar. Ik haalde het van de fiets en probeer het weer recht te krijgen. Niet evident. Uiteindelijk vond ik een ander stuur.
  
• de Heinzmann bukker werd tot dit jaar vaak gebruikt voor boodschappen, korte trips... Een bukker is ook het makkelijkst om mee te nemen achter op de campervan.

Waar het vandaag vooral over gaat, is een nieuwe fiets. Sinds maart 2024 kregen we via het bedrijf de mogelijkheid aangeboden om een leasefiets aan te schaffen. Daar horen uiteraard wat voorwaarden bij, dus het moest even afgewogen worden, maar uiteindelijk hakte ik de knoop door en koos voor een fijne reisfiets.

Met de gepaste trots presenteer ik u: een Giant Stormguard E+ 2

Dit is een echt dure bukker: € 6.799. De prijs is het gevolg van een aantal keuzes waaronder:

• full suspension
• 800 Wh accu
• krachtigste Giant Syncdrive Pro2 motor (85 Nm koppel)
• specifiek frame voor dit model
• Gates CDX carbon riem (met riemspanner)

Waarom koos ik voor nog een fiets? Vooreerst: via leasing is de aankoop veel voordeliger. De Heinzmann bukker is ondertussen 11 jaar oud en het frame bleek niet echt opgewassen tegen flinke belading: de fiets gaat snel zwabberen als ik achteraan heel wat kilo's boodschappen mee heb. Op reis merkte ik dat een stads- en toerfiets me beperkte in wat ik wil doen. Lichte off road, veldwegen met gras begroeid... Daar is die fiets niet voor gemaakt.

De Giant Stormguard is wat heet een SUV e-bike: een aantal elementen is afkomstig uit de wereld van de terreinfietsen. Er zitten brede noppenbanden op (66-584 Maxxis Rekon), waarmee je bijna elk terrein kan overwinnen (rekening houdend met de capaciteiten van de fiets en mezelf). Ook de vering voor- en achteraan met telkens 100 mm slag doet veel aan het comfort en de wegligging. De aluminium spatborden zitten niet erg dicht bij de banden. Daardoor raken objecten niet snel klem.

Nog geen maand nadat ik de fiets had, volgde een eerste grondige test: de fiets ging mee naar de Dordogne, waar zowel flinke hoogteverschillen als diverse soorten wegen en paden de uitdagingen vormden.

Steiler dan het lijkt...

O, ja: naast de vijf ondersteuningsstanden is er nog een automatische ook, 'Smart Assist' gedoopt. Die schakelt tussen de verschillende niveaus in functie van de eigen trapkracht, acceleratie, hellingsniveau... Daarvoor zitten in de motor maar liefst zes sensoren. En ik kan bevestigen: het werkt prima, maar af en toe merk je duidelijk aarzelingen in het systeem. Mijn ervaring is dat de automatische stand bij Bosch net wat beter is.

Beperkingen: er is keuze tussen een E+1, 2 en 3. Het voornaamste verschil zit in de eindoverbrenging:

• 1 beschikt over een Eviolo Automatiq
• 2 is uitgerust met een Shimano Nexus 5
• 3 heeft een derailleur en ketting

Ik koos voor de 2, dus met riem en versnellingsnaaf (5 versnellingen). Mocht de Giant met een Rohloff gekund hebben, dan was het die geworden.

Ondertussen legde ik een goeie 1500 km af met de Giant. De ervaringen zijn overwegend positief. Overwegend, dus niet allemaal.

Het is niet nodig om op alle details in te gaan; ik beperk me tot de belangrijkste elementen.

Positief:

• voor een fiets voor gemengd gebruik (asfalt, andere bestrating, gravel, onverhard) is de vering fantastisch. De achtervering (demping) kan met een hendel snel aangepast worden naargelang de omstandigheden. De voorvering kan vergrendeld worden (nog nooit gedaan).
• de motor heeft ruim voldoende kracht - 85 Nm maximaal en 600 W piekvermogen - onder alle omstandigheden
• met de 800 Wh accu is het bereik echt groot. Meestal rij ik in 'Smart Assist' mode waarbij de elektronica zelf het ondersteuningsniveau kiest. Dat blijkt erg efficiënt te werken.
• actieve rijhouding: licht voorover, waardoor de druk tussen zitvlak (rug) en polsen mooi verdeeld is.
• dropper post: handig als je moet stoppen om makkelijk met de voeten aan de grond te kunnen (ja, ik ben lui)
• prima verlichting, zeker vooraan: een Supernova Mini Pro 99 met inschakelbare schijnwerper
• bagagedrager vast op het frame
• prima schijfremmen (200 mm voor, 180 achter) met vierzuiger remklauwen (Shimano MT-420)

Gemengd:

• de terreinbanden zijn eerder luidruchtig op asfalt. Ondertussen zijn ze vervangen door een set Continental Contact Urban 62-584. De noppenbanden zijn gereserveerd voor op reis of voor trips waarbij vermoedelijk onverhard komt kijken.
• een zadel is iets persoonlijk. Ik wisselde het zowat meteen voor mijn Selle Royal Respiro Moderate. Dit zit voor mij veel beter.
• Omdat de karakteristieken van elk ondersteuningsniveau op verschillende vlakken verschillen, voel je het verschil in reactie in de automatische stand. Dat is even wennen.
• Het rijgedrag is even wennen: 66 mm banden 'kantelen' niet zo vlot. De Heinzmann is veel wendbaarder, maar na aanpassen kan je met de Stormguard even goed uit de voeten. Met de Urbans stuurt hij veel vlotter.
  
• Veel knoppen. Naast de gewone zaken (gripshift voor de versnellingen, remhendels links en rechts, bel) heb je nog de Ridecontrol Ergo 2 om de ondersteuning te bedienen (veel knopjes, maar goed binnen bereik), een schakelaar om de schijnwerper in te schakelen en een hendel voor de dropper post. Allemaal makkelijk te bedienen, maar ik vermoed dat dit voor een 'zondagsrijder' wat veel kan zijn.
  

Negatief:

• De overbrengingsverhoudingen van de Nexus 5 zijn, wat mij betreft, te groot gekozen. De eerste versnelling is in extreme omstandigheden te groot, de vijfde heb ik nog bijna nooit gebruikt. Dat hangt af van hoe je fietst: ik hou van een trapfrequentie tussen 70 en 90. Bij het eerste onderhoud informeer ik om achteraan in plaats van het 22 T tandwiel een 24 T te steken. Dat betekent bijna 10% meer tanden en dus een kortere eindoverbrenging. Maar dat is een relatief dure aanpassing: hiervoor moet ook de riem vervangen worden. Te duur om dat nu al te doen.
• Inherent aan de kostprijs: diefstalgevoelig. Ik moet er echt aan denken om de fiets elke keer stevig vast te leggen (ja: ik heb een diefstalverzekering). Daar kan Giant niets aan doen.

Een bedenking: of je voor zo'n fiets kiest, is iets persoonlijks. Los van de prijs zijn er nog wat elementen. Zo nam ik onlangs (voor de tweede keer) deel aan de verkiezing van de 'fiets van het jaar' van VAB (de Vlaamse ANWB). De meesten leken de voorkeur te geven aan de rechtophouding van een stadsfiets, terwijl ik en enkele anderen liever een actievere houding hebben. De grootste gemene deler was een fiets waarbij je zo weinig mogelijk moet nadenken, die je het werk uit handen neemt: automatische schakelen, automatisch ondersteuning kiezen, enkel trappen en remmen. Ik heb liever zelf wat controle, maar dat betekent meteen meer knoppen en instellingen.

Giant biedt hiervoor de Ridecontrol App, waarmee je behoorlijk wat parameters kan instellen via de smartphone. Tegelijk dient die voor navigatie, maar dat is beperkt: het werkt, maar enkel als er verbinding is met de fiets en dan enkel via Google Maps. Geen mogelijkheid om een gpx in te laden, geen andere navigatie-apps... Het voordeel is dan weer dat je aanwijzingen (geen kaart) krijgt op het - overigens zeer goede - scherm.

Praktische ervaringen sinds de aankoop (begin maart 2024)

Bereik

Met een 800 Wh accu raak je natuurlijk een heel eind. Als de accu pas geladen is, geeft het scherm aan dat ik 216 km ver raak. Of dat klopt, hangt van een aantal factoren af. Praktisch staat de ondersteuning ofwel in de stand 'Smart Assist' of in 'eco'. Het reële bereik in ons vlakke landje bedraagt dan om en bij 200 km.

Ondertussen was ik enkele keren in het zuidelijke deel van Frankrijk: heuvelachtig met hier en daar pittige hellingen. Daar is het bereik eerder 150 km. Dat is nog flink wat.

Rijgedrag

Met de Maxxis noppenbanden (66-584) liet de fiets zich niet makkelijk in de bochten leggen.

Sindsdien week zijn die vervangen door meer straatgerichte Continental Contact Urban (62-584).

Daarmee rijdt de Stormguard heel wat vinniger. Elke band blijft een compromis: met de Urbans kan ik niet hetzelfde als met de noppenbanden. Als de fiets meegaat op reis, komen de noppenbanden er weer op. Een ander verschil is dat noppenbanden op asfalt behoorlijk luidruchtig zijn. De Urbans hoor je amper.

De vering is super. Elke weg voelt aan als glad asfalt. Het contact op rotsige paden of bij veel putten blijft prima en ik stuiter niet van mijn zadel. Het brede stuur maakt alles makkelijk te controleren en de schijfremmen (200 mm voor, 180 mm achter met Shimano BR-MT 420 vierzuigerremklauwen) doen hun werk prima.

Op onderhard laat het gewicht (30 kg) zich wel voelen, maar ook dat is een gevolg van keuzes: een grote accu, een reisfiets met een stevige bagagedrager en een stoer frame gaan nu eenmaal samen met een flink gewicht.

Later volgt meer over de ervaringen met deze fiets.