De dagelijkse huishoudelijke taken zijn er ook weer bij.
De reis is afgelopen; aan de dagelijkse routine valt niet te ontkomen. Met zo'n weer en een tuin die tijd opeist, wordt de blog wat verwaarloosd.
Ik werk aan nog enkele posts over de fietsvakantie; die volgen binnenkort. Beloofd. Tussendoor gaat het even om iets anders.
De voorbije week was snikheet. Vijf dagen na elkaar meer dan 25°; meerdere dagen meer dan 30° C. Dat zijn we hier niet gewoon, zo'n hittegolf.
Voor donderdag was aangekondigd dat het kwik tot 35° C kon stijgen. Op zo'n momenten geef ik de voorkeur aan de Seiran. Lekker koel in de rijwind. Bovendien kan ik op de terugweg van het werk voor de rechteroever van de Schelde kiezen. Door de staat van het wegdek is dit niet echt een optie met de Orca, maar met een enkelsporige fiets is het prima te doen.
Op de weg terug betekent de rechteroever dat ik in de schaduw van de bomen kan blijven.
Sinds ik 's morgens thuis vertrokken was, is de wind aangewakkerd en van richting veranderd. Ook dat is mooi meegenomen, want ik heb de wind in de rug.
Het is te warm om omwegen te maken, dus wordt het de kortste weg naar huis: 22 km ongeveer, op het heetste van de dag.
De Seiran is af en toe een aangename afwisseling. Veel stiller dan in de Orca (die is niet echt luidruchtig, maar het blijft een velomobiel) en je beleeft de omgeving meer. Het tempo ligt lager; de lighouding is verschillend en het rijgevoel eveneens.
Voor volgende week wordt wisselvalliger weer voorspeld, met heel wat kans op regen. Dan gaat de voorkeur natuurlijk naar de beschutting van de velomobiel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten