dinsdag 25 december 2018

Vijf jaar E-Orca

Exact vijf jaar geleden reed ik de E-Orca, op dat moment met falende ondersteuning, van Dronten naar Gent. Enfin, dat was het plan, maar door de problemen met de ondersteuning werden de Orca en ik naar Dordrecht gevoerd, vanwaar ik de dag erop naar Gent fietste.
Het is dus tijd voor een terugblik en wat beschouwingen.

Herinneringen

Die maidentrip herinner ik me nog goed: windkracht 5 of 6 recht op kop, de regen stroomde over de Orca. Dit waren de ideale omstandigheden om te ervaren hoe die velomobiel zich gedroeg bij ontij. Het resultaat: het regent en stormt veel te weinig...



We zijn vijf jaar verder. Op het heel recente probleem met de draaikrans na, heeft de Orca me amper in de steek gelaten.

Hij heeft lange reizen met me ondernomen.
juli 2014: Savennières, langs de Loire
Ik legde er ook heel flinke dagafstanden mee af: een ritje Dronten-Gent, bijvoorbeeld (270 km).


Onderweg van Dronten naar Gent

Er werd onverhard mee gereden.


In de Borinage: onderweg van Gent naar het oosten van Picardië (Frankrijk)
Woon-werk verkeer gebeurt bijna uitsluitend met de Orca.



En naast het bijna dagelijkse forenzen wordt de Orca vaak ingezet voor recreatieve ritten in afwisselende omstandigheden.


Korte rit in de omgeving (Bottelare)
September 2017: weekje naar Charleville-Mézières
Oliebollentocht 2016 (Dronten)
In 2018 kwam het er niet van. Om praktische redenen ging niet de Orca, maar de eTangens (trike) mee op vakantie.

De mechanische kant

In de loop van de voorbije jaren werd mijn E-Orca gepersonaliseerd, bijgewerkt en aan nieuwe inzichten aangepast.


De episode met exploderende binnenbanden werd afgesloten met de vervanging van de velgen
Cabriorijden: het dakje neem ik binnenin mee (lukt enkel indien het zitje ver genoeg naar voor kan)
Verhoogde zichtbaarheid: de lichtvin kwam erbij.
 Die lichtvin wordt tegenwoordig op veel Orca's toegepast.


Zijruitjes, naar een ontwerp van Johan Vrielink.
 Het concept van de zijruitjes wil ik in 2019 verder uitwerken. Nieuws volgt als het zover is.


Drager voor de 'range extender': een tweede accu
Connectoren van de accu's. Wisselen is een kwestie van uit- en inpluggen.
Eén van de eerste toevoegingen: een Cycle Analyst.

De 'factory display' biedt heel wat extra instelopties voor de ondersteuning.
De instellingen voor de ondersteuning van de E-Orca van -liggend fietsen- Ronny
Het minivizier: minder windgeruis en deflector voor regen in combinatie met het dakje
Zichtbaarheid verhogen: reflecterende folie in de spaken
BuM Cyo Premium E als upgrade
En jawel: er waren wel wat defecten. Naast het probleem met de falende ondersteuning bij de aanschaf, waren de belangrijkste zaken de volgende:
  • exploderende binnenbanden als gevolg van afwijkende velgmaat. Opgelost door ze te vervangen onder waarborg.
  • falende knoppen voor de knipperlichten: vervangen onder waarborg.
  • afgelopen primaire ketting (2018). Eén keer voorgevallen.
  • steun van de claxon afgebroken. Vervangen onder waarborg.
  • Steun van de rugleuning doorgebroken. Vervangen onder waarborg.
Het originele doel was om er tien jaar mee te doen. Een Orca is tenslotte stevig gebouwd. Maar ik doe meer kilometers dan ik ingeschat had en het blijft een machine. Machines slijten. We zijn zeker nog niet aan het einde, maar ik weet niet of ik die tien jaar zal halen. Niet enkel omwille van slijtage, maar ook omdat er toch voortdurend nieuwe modellen komen; omdat het aanbod evolueert. Omdat ook de omstandigheden veranderen.

Zou ik het opnieuw doen?

Zonder enige twijfel: ja. De woon-werkrit is iets waar ik bijna dagelijks naar uitkijk. Uitstappen met de Orca zijn ook een plezier.
Zou het weer een Orca worden? Voor wat ik de voorbije jaren deed: zeker wel. Een E-Orca is een bijzondere velomobiel. Minder flitsend en logger dan pakweg een DF, maar ook met een ander doel. Minder ruim dan een Quest, maar toegankelijker en zeker wendbaarder.
De omschrijving 'stadsvelomobiel' staat hem wel goed: stevig, praktisch inzetbaar, prima afgewerkt. Een 'premium' product met - naar mijn ervaring - de best mogelijke elektrische ondersteuning.
Daarnaast biedt Flevobike een feilloze ondersteuning. Ik heb begrepen dat dit bij de andere producenten niet anders is, maar kan enkel de eigen ervaring meegeven. Ook bij fietser.be, waar ik langsga voor de normale zaken, werd ik altijd goed geholpen. Dit zijn niet de normale verkoper-klant relaties, maar na korte tijd wordt het eerder vriendschappelijk.

Als ik naar de toekomst kijk en naar het huidige aanbod? Dat wordt iets moeilijker, maar de Orca zou zeker weer op het lijstje staan. Het gaat altijd om compromissen. Waar bij de Orca gekozen werd voor de praktische kant, werden offers gebracht op het vlak van aerodynamica. Het concept maakt er ook een zware velomobiel van, maar bij acceleratie wordt dit opgevangen door de ondersteuning. Een keer op snelheid maakt dat gewicht niet veel meer uit, tenminste op vlakke baan.

In een volgende post bekijk ik de toestand van een Orca na vijf jaar en 60.000 km intensief gebruik.


5 opmerkingen:

  1. Een mooi overzicht Jan!

    En bij de OBT 2016 heb je ook de achterkant van Tante gekiekt zag ik...

    Groet

    Erwin en Tante Lies

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tja, inderdaad een mooi overzicht, en ook de conclusie is duidelijk: een goede velomobiel, die voor jouw heeft gebracht wat er van verwacht mocht worden. En inderdaad, een andere zal altijd een compromis zijn, daar was ik al achter voor ik veranderde, en dat is enkel bevestigd. Kortom, het is altijd wel wat, maar velomobiel rijden blijft leuk genoeg om de compromissen voor lief te nemen!

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zeker, Adri. Vandaag, na 2 weken, weer met de Orca naar het werk kunnen rijden. Alleen al daarvoor ga ik graag werken... Puur genieten, veel meer dan met een andere fiets en zeker als het koud is (rond het vriespunt).

      Verwijderen
  3. Mooi overzicht. Vijf jaar al! Wat gaat de tijd snel!

    BeantwoordenVerwijderen