stormachtig

Gisteren werd aangekondigd dat het vandaag flink zou spoken: windkracht 6 en aan zee tot windkracht 8. Wisselvallig weer met af en toe flinke buien. Velomobielweer dus.

Vanmorgen, op weg naar het werk, was er niets van te merken. Redelijk zacht, droog en weinig wind. Het werd een gewone rit zonder ook maar iets bijzonders.

In de loop van de dag draaide de wind naar het noorden en hij wakkerde aan. De vlaggen wapperden in de strakke wind, regen plensde bij pozen neer, bijna horizontaal in de harde wind. Ik keek al uit naar de rit naar huis. Maar naarmate de namiddag vorderde, ging die wind weer luwen.

Zoals ik al meerdere keren beschreef: de woonwerkrit verloopt gedurende 12 km over een jaagpad langs de Schelde. Er staan amper huizen langs. Op enkele kleine stukken na, rij ik langs meersen, weiden en afgesneden Scheldearmen. Daar staan flinke bomen, voornamelijk wilgen en populieren. Na al die jaren weet ik dat het met zo'n najaarsstormen opletten geblazen is: wilgen en populieren verliezen makkelijk takken onder al dat geweld.

Amper op het jaagpad gekomen, zag ik aan de overkant van het water de brandweer in de weer: er lag een grote boom dwars over het jaagpad. Aan mijn kant lag de weg bezaaid met takken groot en klein. Het tempo werd gedrukt, want in het bijna duister is zoiets moeilijk te zien. Je weet nooit dat er toch iets groters de weg zou versperren. Aangezien ik bijna alleen was, ging het grote licht aan, zodat ik wat verder vooruit kon kijken.

En jawel: op ongeveer een derde van de afstand was het zover.

Dwars over het jaagpad lag een omgewaaide boom. Daarnaast was er, naast het asfalt, net voldoende plaats om de Orca er omheen te duwen.
Amper was ik er voorbij toen een fiets met hoge snelheid op me afkwam. Niet verstandig met zo'n weer, maar de fietser zou wel weten wat hij/zij deed, zeker?

Niet dus. Toen ik dat merkte, riep ik een waarschuwing. Hij ging vol in de remmen, maar veel te laat en hij knalde tegen de kruin van de boom. Zijn fiets ging onderuit en hij vloog een meter of twee tussen de takken. Gelukkig had hij mijn waarschuwing begrepen, want anders was hij er aan zeker 40 km/u in gegaan.

Op een gekneusde knie na leek hij geen schade opgelopen te hebben.

Terwijl hij stond te bekomen, kwam de brandweer eraan. Dezelfde wagen die ik daarvoor aan de andere oever had gezien: ze kwamen ook deze boom weghalen.

Morgenochtend zal ik het weer wat langzaam aan doen. Je weet nooit, met zo'n weer. Ik ben benieuwd of die fietser ook iets geleerd zal hebben van wat gebeurde.