Na het reinigen en smeren van de ketting en het oppompen van de verstorven bandjes was de fiets klaar voor enkele proefritten.
Via een oproep op de blog kwam ik te weten dat het om een Valenteyn Kobra ging. Een behoorlijk uniek fietsje en vermoedelijk ooit, lang geleden, op maat gemaakt, want een Valenteyn blijkt niet instelbaar te zijn. Op maat, maar niet op mijn maat, want ik kon amper aan de trappers.
De voorbije winter maakte ik dan werk van een grondige renovatie van de racer: het frame werd aangepast zodat de trapboom instelbaar werd (d.m.v. een CroMo buis in de doorgeslepen neuspijp), het frame werd afgeschuurd en herspoten en alle lagers werden gereinigd, gesmeerd en afgesteld.
Het resultaat: een mooi-weer-fiets die prima rijdt. Weliswaar met enkele beperkingen, zoals een draaihoek van max. 15°, geen vering en een vast stuur, maar wel met een quasi perfecte lighouding en vooral bloedsnel.
Enkele eigenheden van de Kobra moet ik erbij nemen:
- de trappers achteruit draaien heeft geregeld als resultaat dat de ketting eraf loopt.
- de vorkbuis is net te kort voor het balhoofd, waardoor er bovenaan geen contramoer op kan. Hierdoor moet ik al rijdend geregeld de moer aandraaien (met de hand) om de speling te verminderen...
- verlichting kan, maar dan enkel minimale opzetledjes om gezien te worden.
- het 48T voorblad is net te groot voor de kettingloop, waardoor de ketting tegen een metalen steun van het zitje ratelt.
De bagagecapaciteit valt enorm mee: aan het zitje en de bagagedrager hangt een setje Radical M banaantassen en op de bagagedrager zet ik een Agu toptas. Zo kan ik naar het werk alles meenemen wat ik nodig denk te hebben en er is nog ruim plaats over.
Tot er regen dreigt: dan neemt eFAW het over als woonwerkvoertuig. De Kobra is een zomerfiets!
Je ziet dat de terugkerende ketting nergens onderweg geleid wordt. Dat zorgt voor een hevig slingerende ketting en dat geeft geregeld aanleiding tot "ontsporen" (vooraan van het tandwiel lopen). Na de BBQ-tocht met de Gentse Liggers (15 augustus) - waarover later meer - kreeg ik nog een tip om de ketting te stabiliseren. Die voerde ik meteen daarna uit.
Het enige wat nodig was, is een eindje kettingbuis en een spanbandje. Bij de eerstvolgende rit zal ik wel merken wat dit doet.
Ik zou bij het steuntje ook 'n stukje tyleenbuis aanbrengen. Tegen het ratelen. Of een maat groter geleidewiel (als dat past), zodat de ketting iets lager komt.
BeantwoordenVerwijderenIk ben qua performance net zo blij met de Cheetah :) !
Helaas, Mick, een groter wieltje kan niet, want dat zou tegen het zitje aan komen. Een eindje kettingbuis zou wel eens de oplossing kunnen bieden. Goed idee!
VerwijderenEen andere oplossing is het voorste tandwiel (48T) vervangen door een iets kleiner, aangezien ik de hoogste versnellingen amper tot niet gebruik. Maar dat is dan meteen het duurste alternatief.
Niet echt aan te raden Jan. Een kleiner voortandwiel betekent dat je ook kleinere kransjes gebruiken moet. Dat geeft gegarandeerd meer transmissie-verlies en vergroot de krachten op de ketting waardoor alles eerder slijt. Kleiner dan 15 tands achter zou je eigenlijk al moeten vermijden, laat staan 11 of 9(!) tands...
BeantwoordenVerwijderenIk heb trouwens 52 voor als grootste en 12 als kleinste krans. Dat zou met een groter voortandwiel (wel prijzig) dus ook nog wel beter moeten kunnen.
De ophanging van je geleidewiel zou ook meer naar voren kunnen in- of aan het frame. Om de ketting vrij te krijgen.
Je vorkconis zou ik trouwens proberen vast te zetten met (loodgieters-) hennep in de schroefdraad of anders -voorzichtig- met bisontix of polymerenkit of iets dergelijks, een borgmiddel ieg. Inkorten van de balhoofdspijp kan in principe ook maar dat moet beter wel recht...
Snap je nu dat ik aan bloggen bijna niet toe kom? ;)