Terug!

Jawel: ik leef nog en er is nog altijd fietsnieuws.

Waarom het zo lang stil bleef: Jan was op reis. Drie weken Frankrijk, zo goed als zonder internet. Dat doet goed: even weg van de wereld. En er werd ook gefietst natuurlijk.

Dit is een beeld van een rit langs de 'Dolce Via': een tot wandel- en fietspad geconverteerde oude spoorlijn langs de Eyreux. In een volgend bericht vertel ik hier meer over.

En ja: je ziet twee ligfietsen. Dat is een gevolg van mijn fietsreis eind mei. Daar maakte ik kennis met Françoise: fervent ligfietster en sindsdien proberen we er samen wat van te maken.

Om die reden gingen op het kampeerbusje twee ligfietsen mee. Eerst naar Pralognan-la-Vanoise, midden in de Franse Alpen. Van daaruit maakten we enkele ritten met veel hoogtemeters.

Veertien dagen later reden we naar Le-Chambon-sur-Lignon in de Haute-Loire, aan de rand van het 'Parc Naturel Régional des Monts d' Ardèche'. Op één van de dagen daar reden we naar de top van een oude vulkaan: de Mont Mézenc. Ook daar werden héél veel hoogtemeters gemaakt. De Seiran bewees dat flink te verteren. Ik ook.
De rit langs de Dolce Via viel ook in die periode.

In de verte de Mont Mézenc. Dat was het doel.

De voorlaatste halte was de Drôme, vlakbij de Rhonevlakte. Onze fietstocht daar ging onder andere langs een schitterend versterkt dorp: Vaunaveys-la-Rochette.

De laatste etappe was thuis bij Françoise, in Lotharingen ('Grand Est' in het noordoosten van Frankrijk). Daar werd weer gefietst, langs het kanaal van de Marne naar de Rijn.

En de Orca? Die heeft er net voor de vakantie de brui aan gegeven. De komende week wordt daaraan gewerkt.