maandag 24 augustus 2020

Upgraden

Dik zes jaar - ik kocht de E-Orca in 2013 - en vele tienduizenden kilometers op de Belgische wegen en fietspaden: dat laat sporen na. De voorwielen van de Orca hadden hun beste tijd gehad. Aangezien een Orca met kunststof gietwielen geleverd werd, hoort even een nieuwe velg steken niet tot de mogelijkheden, net zo min als het wiel richten.

En toen kreeg ik een mooi aanbod: collega Orcarijder Sébastien woont in een veel minder vlak gebied en voelde de nood aan schijfremmen. Daartoe moest hij dus niet enkel de remmen, maar de wielen vervangen. Of ik interesse had in een set mooie wielen van bij Ginkgo? Dit kwam op het goede moment.

De standaard spaakwielen die bij de recentste Orca's gemonteerd werden, zijn bij mijn weten dezelfde als op vele andere velomobielen, maar die Ginkgo wielen, da's nog iets anders. 26-406, dat kan je al breed noemen. Dit zijn über-velomobielwielen, maar dan toergericht.

Ondertussen was er de hele heisa rond Covid-19. In het bedrijf werd vanaf half maart thuiswerken de algemene regel. Het aantal fietskilometers slonk aanzienlijk: thuiswerken, in het begin enkel 'noodzakelijke verplaatsingen'. De Orca kwam niet meer van zijn plaats.

Zo rond half juni toog ik aan het werk. Moeilijk kon het niet zijn: de wielen eraf, assen eruit, nieuwe assen erin en nieuwe wielen monteren. De praktijk bleek iets anders: de wielen liepen aan. Blijkbaar is er iets waardoor de remschoenen en de nieuwe naven niet helemaal met elkaar overeenstemmen. Eerst wilden de wielen gewoon niet over de remmen passen. Dan zette ik de bout van de remplaten een beetje los, waardoor het wel ging, maar niet van harte.


Met dat telewerken was de E-Orca niet nodig, dus liet ik het een poos liggen. Om te gaan fietsen is er nog altijd eTangens en de omgebouwde Heinzmann pedelec (met Tongsheng TSDZ2 motor nu) en in de zomer is een open fiets toch aangenamer dan bakken en braden in een velomobiel. Voor recreatieve tochten - voor zover het ervan kwam - is snelheid van ondergeschikt belang.

Begin augustus pakte ik de draad weer op. Kijk: de wielen schoven nu welwillend over de assen, zolang ik de remplaten maar niet te vast schroefde. Ook besloot ik vanaf deze maand één dag in de week toch naar het kantoor te rijden, zodat de lijn met de collega's wat korter zou zijn. We zouden wel zien hoe de slepende remmen het zouden doen op die ritten.

De eerste en tot nu enige rit was vorige week: de eerste vijf of zes kilometer hoorde en voelde ik dat het niet goed zat, maar geleidelijk aan verminderde het kabaal, verhoogde de snelheid. De remmen hadden zich wat gezet. Nu zouden de spaakwielen tot een voelbaar betere wegligging en vooral een beter bochtengedrag moeten leiden, maar daar heb ik nog niets van gemerkt. Het hobbelen door de vervormingen van de gietwielen is wel weg.

Morgen is er weer zo'n rit. Dan zal ik wat meer op het bochtengedrag letten.

Voor de aandachtige kijker: de Trykers (uit productie) zijn vervangen door Continental Contact 37-406 banden.

2 opmerkingen:

  1. Wat "bochtengedrag" betreft denk ik dan gelijk "oh, Jan heeft ook een gescheiden remsysteem links-rechts" dus dat is ongeveer hetzelfde als het mijne (nu in de DF). En ik zou echt niet terug willen naar het gekoppelde systeem!
    Dat laatste vind ik meer een soort gokken dat je niet te hard rijdt om goed uit te komen...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat klopt: een gescheiden remsysteem geeft je veel meer controle. De trike werkt met gekoppelde, hydraulische remmen - Magura gecombineerd met Sachs trommelremmen - en dat stopt wel goed, maar de remmen gebruiken om bij te sturen kan inderdaad niet hiermee.

    BeantwoordenVerwijderen