dinsdag 16 juni 2015

Schwalbe Tryker (en Energizer Plus) - bedenkingen

Op de Alleweder gebruikte ik al Trykers en de E-Orca werd, op mijn verzoek, geleverd met diezelfde banden. Ondertussen zijn we al enkele jaren verder en ik probeerde tussendoor ook andere banden, zoals Schwalbe Marathon, Hutchinson Greenville, ...


Marathon (ook Marathon Greenguard genoemd)
Hutchinson Greenville 35-406
Loopvlak van de Greenville



De huidige bandenconfiguratie op de Orca bestaat uit Trykers vooraan en een Schwalbe Energizer Plus achteraan. Die laatste heeft er nu 6000 km op zitten en ziet er prima uit. Die raakte ook nog geen enkele keer lek.

Tryker

Onlangs maakte ik een flinke trip (de fronttoer), waarbij ik tweemaal lek reed. Eén keer rechts en één keer links. Toen ik nadien de banden controleerde, bleek de oorzaak telkens dezelfde: een scherpe, naalddunne steensplinter had zich door het loopvlak gewerkt.

De Tryker die ik laatst controleerde, zat vol kleine steentjes die zich door het rubber aan het vreten waren. Da's niet zo goed, natuurlijk. Jammer, want voor de rest voldoen die banden aan al mijn vereisten.
Ze rijden comfortabel. Dat wil zeggen: stil en trillingsvrij.

Stil: dit moet je zien in vergelijking met een Marathon of de Hutchinson Greenville. Vermoedelijk ligt het aan het profiel, maar vooral bij de Marathon viel me op dat die zoemt. Het koetswerk van een velomobiel versterkt dat geluid. Op zich is het niet erg, misschien, maar met een Tryker ontbreekt dat volledig. Omdat een velomobiel nu eenmaal luidruchtiger is dan een open fiets, vind ik het belangrijk dat je zoveel mogelijk bronnen van parasietgeluiden elimineert.

Ook trillingsvrij is in vergelijking met de andere banden. Waarschijnlijk ligt dit dan weer aan het feit dat de wangen van de Trykers heel wat soepeler zijn, waardoor ze de hoogfrequente trillingen van de weg (klinkers, tegels, keitjes in het asfalt, ...) beter wegfilteren. Uiteraard zijn dit niet de enige banden die op die manier opgebouwd zijn: wellicht de hele "race"-lijn van Schwalbe volgt dat concept, want het spaart gewicht uit.

Natuurlijk is de wegligging ook van belang. Bij het rechtdoor rijden voldoet zowat elke band hieraan, maar in bochten valt het op dat de zijdelingse stabiliteit van de Trykers prima is. Met andere banden heb ik de ervaring dat ze kunnen wegglijden of gaan dribbelen. Niet met de Trykers.

Wat rolweerstand betreft, kan ik geen oordeel vellen. Dat moet op een objectieve manier gemeten worden. In principe moet dat kunnen door telkens op dezelfde manier van een helling af te rollen. Daar heb ik geen behoefte aan. Je krijgt van mij geen oordeel hierover dus. Enkel dit: het lijkt ook op dit vlak voldoende te zijn.

Trykers zijn vouwbanden en in het verleden signaleerde ik enkele keren een exploderende binnenband.


Op reis, in Normandië
Jawel, ook met de Marathon viel dit voor. Het lag dus niet aan de Tryker
Flevobike bezorgde me vorige maand, in garantie, een velg, waarna ik de oude terugstuurde. Die bleek af te wijken van de norm (iets te klein), wat vermoedelijk de oorzaak is van het aflopen van de band. Ik kan dus niet zeggen in hoever het feit "vouwband" hier een rol in speelt. Wat elke keer gebeurde, was dat de buitenband van de velg afliep, waardoor de binnenband plots heel sterk uitzette en dus ontplofte.


De binnenband na de explosie
Het grootste nadeel is de lekgevoeligheid (zie verder).

Specificaties van de Tryker volgens Schwalbe:

Grootte:                ETRTO 40-406 (20 x 1.50 Inch)
Typ:                      Folding
Rubbermengsel:   Endurance
Uitvoering:            RaceGuard
Kleur:                    Black-Reflex
Skin:                     Lite
Gewicht:               320 g (11 oz)
Bandenspanning: 4.00 - 6.00 Bar (55 - 85 psi)
Max. belasting:     73 kg
EPI:                      67

Daarnaast is er redelijk wat ervaring met de Marathons. Zoals je uit de commentaar hierboven kunt afleiden, scoren ze (wat mij betreft) duidelijk minder op het vlak van rijgeluiden en trillingen. Ik vermoed dat de stijvere zijkanten hiermee te maken hebben (trillingen) en dat het profiel verantwoordelijk is voor het zoemen.

Positief is dan weer dat ik er slechts één lek mee had. Qua lekzekerheid scoren ze duidelijk hoger. Aan het profiel te zien, zal de levensduur ook beduidend meer zijn.

Specificaties van de Marathon volgens Schwalbe:
Grootte:                ETRTO 40-406 (20 x 1.50 Inch)
Typ:                      Wired
Rubbermengsel:   Endurance
Uitvoering:            GreenGuard
Kleur:                    Black-Reflex
Skin:                     Twin
Gewicht:                530 g (19 oz)
Bandenspanning:  4.00 - 7.00 Bar (55 - 100 psi)
Max. belasting:      80 kg
EPI:                       67

Onlangs nam ik de laatst lek geraakte Tryker onder de loep. Uit het loopvlak, over de hele breedte, haalde ik tientallen kleine steentjes. 

Je kunt het uit de tabellen van Schwalbe al afleiden: de antileklaag is niet dezelfde als bij de Marathons en dat heeft duidelijk gevolgen. De lekken deden zich ook allebei voor tijdens de fronttoer, waarbij ik een heel eind - 13 km - over een gravelpad reed. De voorlopige, voorzichtige conclusie is dat Trykers eigenlijk uitsluitend voor asfaltwegen geschikt zijn (gras en aarde kunnen ook wel).
 
Loopvlak van een Tryker
Daarnaast zat het loopvlak vol kleine sneetjes, waarvan één volledig tot aan de binnenkant ging.



Dat moet liggen aan het feit dat het een slick betreft, want het rubbermengsel is (volgens de gegevens) hetzelfde bij beide banden. Op de zijkanten kwam stilaan het weefsel aan het oppervlak. De rubberlaag moet daar dus flinterdun zijn. Dat zorgt mee voor het lagere gewicht van de band en de soepelheid van de wangen, maar het beperkt wel de levensduur.

Conclusie voor de Tryker: "mixed feelings". Op comfortvlak en wat betreft rij-eigenschappen, zijn ze tot nu het beste wat op de Orca lag, maar ze zijn kwetsbaar. De Hutchinson Greenvilles zijn smaller en daardoor minder comfortabel, terwijl de Marathons beter scoren op het vlak van levensduur en lekgevoeligheid, maar te luidruchtig zijn en teveel trillingen geven.

Een ander voordeel van de Tryker is dat het een prima reserveband is: een vouwband neemt nu eenmaal minder plaats in.


Energizer Plus

Al 6000 km ligt achteraan een 47-406 Energizer Plus van Schwalbe op de E-Orca. 



Volgens mijn log monteerde ik die in oktober 2014. Met deze band ben ik echt gelukkig. Hij doet wat hij moet doen op een onopvallende manier. Geen lekken, geen onverwachte bokkensprongen, geen sterke rijgeluiden, ... Het loopvlak ziet er nog prima uit ook: geen sneetjes, geen putjes, niks van dat alles. Natuurlijk is na 6000 km de diepte van het profiel wat verminderd, maar deze band moet toch minstens 10.000 km meegaan.

Als achterband doet de Energizer het perfect. Daar is de functie natuurlijk ook anders, want het achterwiel zorgt voor de aandrijving, dus is er flink wat grip nodig om doorslippen te voorkomen.
Jammer genoeg kan de Energizer niet vooraan, want in 406 bestaan ze enkel in 47 mm en vooraan ben ik beperkt tot 42 mm.

11 opmerkingen:

  1. Ik rijd nu bijna 4400 km met de Shredda's 40-406 voor en nog geen enkele keer lek gereden, ondanks het ontbreken van een antilek laag. Fijne soepele banden die mooi licht rollen en wel zo'n 10.000 km meegaan schat ik.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die staan op het lijstje om ooit eens te proberen. Eerst opslijten wat ik liggen heb.

      Verwijderen
  2. Mijn achterband (47-559 Marathon Greenguard) zit inmiddels zo'n 28.000 km op m'n fiets, met één maal lek. De leklaag (groen) is nog niet zichtbaar, ik rij er nog even mee door. Best indrukwekkend eigenlijk.

    De voorbanden (ook Marathon Greenguard, maar dan 40-406) vervang ik ieder jaar preventief (ongeveer 10.000 km). Het profiel op de voorbanden slijt een stuk harder.

    Het resultaat is dat ik vrijwel nooit onderweg stil kom te staan met een lekke band. Ik kijk op het moment dan ook niet naar andere banden, de Marathons zijn mij snel en stil genoeg. Maar als (als!) mijn volgende fiets inderdaad een DF wordt, dan moet ik op jacht…

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Als een goede eigenschap nou niet ten koste zou gaan van andere goede eigenschappen zou het allemaal erg simpel zijn.

    Het blijft kiezen uit een compromis van eigenschappen die het meest ideaal is voor je specifieke gebruiksdoel. Maar dan moet je wel goede informatie kunnen verzamelen om goed te kunnen kiezen. Daarom blijft eindeloos gepraat over banden belangrijk.

    Bij de Strada had ik nog eens een 20 inch reservewiel overwogen, achter de stoel en tussen achterwielkast en wand. Met heel licht opgepompte band er al omheen. Dat kost enorm veel bagagecapaciteit, maar vooral in de winter scheelt het enorm in gepruts met zeer koude handen en heel stugge banden. Als het dan al niet regent, wat dat zie je altijd.

    In de wedloop naar almaar lichter is dat soort dingen een beetje vergeten. Wellicht is een velomobiel met ontworpen ruimte voor een reservewiel minder snel of licht, voor woon-werk ritten is zoiets wel weer praktisch. Je weet dan zeker dat je binnen minuten weer verder rijdt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ^^ En Strada omdat die open wielkasten had waar je zo bij het wiel kunt. De veerpoot van een Quest uit moeten bouwen maakt dat reservewiel idee onnuttig.

      Verwijderen
    2. Johane Vrielink rijdt al jaren met een compleet reservewiel in zijn Orca. Gewoon een wiel wisselen (één boutje losschroeven) en je kunt weer verder.
      Anderzijds: een voorband (binnen- en buitenband) wisselen kost ook maar enkele minuten. Met de Trykers heb ik daarvoor zelfs geen gereedschap nodig (behalve een pomp).

      Verwijderen
    3. Met soepele vouwbanden wel Jan.

      Maar je herinnert je denk ik nog wel de Perfect Moirees, Behalve loodzwaar waren ze bij temperaturen onder 0 graden ook nog eens bijna onwerkbaar stug. Ik heb zo lang moeten prutsen met bandenlichters bij dergelijke lage temperaturen in de nattigheid dat ik mijn vingers haast niet meer kon gebruiken van de koude. En dan worden stugge banden nog vervelender :-)))

      Dat maakte dan wel weer duidelijk dat ik voortaan OF antilek bandne wilde OF soepele vouwbandjes die er op en af floepen.

      Deze winter niet veel gereden, maar er wel voor gekozen de F-lites en Super Moto te laten zitten. 2 lekke F-lites gehad en een lekke Super Moto. Gelukkig allemaal pas thuis ontdekt, na een nacht overstaan. Volgende keus voor de winter wordt dus weer de Marathon Greenguards....maar ja die zijn wel weer gevoelig voor lagere temperaturen wat rolweerstand betreft. Maar beter wat langzamer in de winter dan eruit moeten. Vooral niet als je getranspireert hebt en het hard waait.

      Verwijderen
    4. Je kunt ook met stuggere draadbanden rijden en een vouwband als reserve meenemen. Dat halveert het werk en zo'n band neemt weinig plaats in, maar dat zei ik in het artikel al.

      Verwijderen
  4. ik weet niet hoe breed een big appelle is maar ik vind dit de beste banden die ik al gehad heb
    zowel op de trike als op men plooi ,snelheid is 2km lager dan een racebandje grandprix.
    nog nooit geel lek gehad met ze ,plooifiets had ruim 9000km 26inch dan overgezet naar de trike 14000km lek vrij

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zoiets (Big Ben) had ik op de Alleweder achteraan. Helaas: in 406 enkel in 55mm en dat is onmogelijk op de Orca.

      Verwijderen
  5. denk dat komt dat ze even goed lopen omdat ze breder zijn onlangs gelezen dat smalle band meer rolweerstand heeft dan brede ,door de vervorming van smalle bandje
    dacht boekje van Vlaamse wielerbond ,
    marthon plus was gewoon niet te doen om onderweg te vervangen bij min 3

    BeantwoordenVerwijderen