zaterdag 5 maart 2016

Een andere weg ingeslagen

Dan heb ik die Ortlieb ligfietstassen, maar blijkt er toch nog een probleem te zijn met de Challenge bagagedrager. Ondanks de prima stijfheid van de tassen, blijft het risico bestaan dat de rechtertas tegen de ketting terecht komt.
Ook hangen de tassen een flink eind onder de bagagedrager, waardoor ze tegen de achtervork slepen. Slecht voor de tassen en de fiets.

De Challenge-oplossing - het 'voyager rack' - kost bij Elan € 170. Dat is toch wel een flink pak geld.

De voorbije week ging ik langs bij Filip, van 'De Ligfiets' in Gent. Hij zei meteen dat het 'day rack' veel meer kan hebben dan de opgegeven 12 kg. 'Knutsel er een set beugels bij en de kous is af,' was zijn oplossing.

Jan ging dus shoppen:
  • 1 meter alu buis van 10 mm
  • 1 meter inox M6 draadstang
  • wat moeren, ringen en ander toebehoren
De basis bestaat uit twee beugels die ik plooide uit aluminium buis.

Aluminium buis: 1m x 10 mm
De basisvorm voor de beugels
De uiteinden ervan werden plat geslagen, zodat er een gat door geboord kon worden om ze vast te zetten. Dat gebeurt op dezelfde punten waar de originele drager vast zit.

Beugels met dwarsstang
Challenge koos ervoor om geen bouten te gebruiken om het day rack te bevestigen, maar roestvrije draadstang. Die is natuurlijk net voldoende lang voor zijn doel. Als die beugels daarbij komen, moeten dus ook de draadstangen vervangen worden.
De langste van beide kon ik recupereren om de andere te vervangen en dan werd een nieuw eind afgezaagd van een nieuw gekochte roestvrije draadstang (doe-het-zelf zaak).

Om de zijdelingse stabiliteit te verhogen, verbond ik beide beugels ook nog eens met elkaar, onder het frame door.


Ander zicht op de constructie
En omdat de beugels maar op twee punten vastgezet kunnen worden en daaronder grofweg een U vormen, wilde ik ook vervorming in de langsrichting vermijden. Dus werden ze op een derde punt aan het day rack verbonden. Dat deed ik op een simpele manier: een eindje binnenband en spanbandjes. Zo zou alles een stabiel geheel moeten vormen.
Ook wordt zo vermeden dat er contactgeluiden ontstaan doordat beide buizen, die parallel aan elkaar lopen (achterste deel van de beugel), tegen elkaar zouden trillen of slepen.

Overzicht van de nieuwe constructie
Alles samen kostte het materiaal ongeveer 15 euro. Er kruipen natuurlijk wel enkele uurtjes werk in en het resultaat blijft afwachten.

Wat ook meetelt: ik heb het zelf gemaakt. Dat maakt het leuk: een oplossing uitdenken, uitwerken hoe het praktisch moet en dan in realiteit omzetten. Als het er dan nog goed uit ziet en doet wat het moet, geeft dit toch een goed gevoel.

Hiervoor moet ik ook diegenen danken die reageerde op de vorige post. Ze zetten me aan het denken, wat leidde tot dit resultaat.

9 opmerkingen:

  1. OK, zo ben je een veel leerzamer en goedkoper weg in geslagen!
    Bij het buigen van buis zonder pijpenbuiger (10 mm is wat moeilijk aan te komen) kun je beter wat grotere bochten buigen die je dan steeds in de bankschroef wat corrigeert. Zodat de breedte het zelfde blijft en hij niet begint te knikken. Een veer of zand er in (afsluiten met stoppen) doet het zelfde. Maar zo'n veer is er moeilijk weer uit te krijgen...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Prima tips! Zand, daar had ik niet aan gedacht. Lijkt me een prima oplossing.
      Ik probeerde de bocht rond een fles te maken, maar dat lukte niet zo goed. Nu, ja: die knikken zijn minder belangrijk, want in principe worden die afhouders enkel zijdelings belast. Ze moeten geen gewicht dragen.

      Verwijderen
    2. Als stopjes kun je waarschijnlijk boutjes m8 gebruiken. Daarom is het ook handig een tapsetje te hebben.

      Verwijderen
  2. Die knikken zijn het begin van het einde Jan. Alu buis is al niet zo sterk en door die knikken krijg je scheurtjes die verder gaan scheuren. Er bestaan mooie pijpbuigers zoals loodgieters ze gebruiken voor drinkwaterleidingen of voor cv installaties. Die bochten zijn dan veel sterker. Gegalvaniseerd staal is natuurlijk het sterkst en als het goed gegalvaniseerd is gaat het heel lang mee. Heel lang geleden heeft zo een fietsenmaker bij mij een voorrekje waar je je regenkledij onder kon klemmen gerepareerd. Die reparatie is heel lang meegegaan. Je kunt het natuurlijk ook gewoon staal nemen en met hammerite of andere metaalverf verven.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat zou inderdaad kunnen. Nu zijn alu buisjes makkelijk te vinden en niet duur. Prima om het concept uit te testen. Ik zie wel hoe lang ze het uithouden en waarom ze sneuvelen.

      Verwijderen
    2. Precies, de empirische methode. Het is uiteindelijk jouw fiets en het zijn jouw spullen...

      Verwijderen
    3. We zien wel hoe lang het meegaat. Indien het concept goed blijkt, maar de buisjes te zwak, lijkt een staaf RVS me nog beter dan gegalvaniseerde buis. De sterkte is wat minder, maar ruim voldoende - de tasafhouders dienen geen gewicht te dragen - en RVS heeft zowat het eeuwige leven. Wat die pijpbuigers betreft: da's een flinke investering, als je het maar één keer nodig hebt...

      Verwijderen
    4. Nog een spontaan idee: Als je nu eens alleen de bochten van draadeind maakt? Tapt draad in het aluminium (dat je dus al hebt) en draait de buisjes om je bochten. Misschien nog even afwerken met tape tegen het roesten (als je geen messing of rvs gebruikt) en klaar is Klara!

      Verwijderen
    5. Ondertussen ontdekte ik dat mijn broer op zijn werkplek (technische hogeschool) pijpbuigers liggen heeft in alle maten. Ook 10 mm. Dus, mocht het nodig zijn, dan kan ik alles netjes laten buigen. Of dat ook lukt met staal of RVS, dat valt af te wachten.

      Verwijderen