herfstrit

Het is november: de periode van de najaarsstormen en we zullen het geweten hebben... 

Als voorbereiding werd de ketting nog eens goed gesmeerd (Joe's No Flat Nano Lube)

Woensdag was het alweer tijd voor de wekelijkse woon-werk verplaatsing en donderdag reed ik alweer 20 km (even heen en terug naar Wondelgem - aan de andere kant van Gent).

Woensdagmorgen 6° C, zwakke noordenwind, miezerige regen bij het vertrek en de wegen waren doornat en aartsdonker. Dus ontstonden de verwachte problemen zodra ik op de Scheldedijk kwam: een dynamo die doorslipte en remschijven die zongen en niet zo goed meer grepen. De Streamer leverde goed werk, net als de spatborden: enkel mijn gezicht werd nat.

Ik experimenteerde met de druk van de dynamo (bij de Dymotec 6 kun je de druk bijregelen), maar dat leek niet veel uit te halen. Elke plas waar ik doorging, elke modderplek - er rijden landbouwvoertuigen over de dijk - zorgde weer voor een slippende dynamo. Vertragen tot die weer greep krijgt en langzaam snelheid opvoeren leek de enige remedie. De remmen maakten heel wat lawaai na weer een modderige plas doorploeterd te hebben en de werking leed er ook onder.

's Avonds was de temperatuur iets hoger (ongeveer 9 °), de wind bleef uit de noordelijke hoek waaien, even zwak als 's morgens en ook de rest van de omstandigheden was identiek, dus presteerde de trike op hetzelfde niveau.

Donderdag was het weer precies zoals voorspeld: een stevige westenwind, natte ondergrond en gelukkig geen regen op dat moment. Dus, met de wind schuin achter, ging het aan +30 km/u richting Wondelgem, met een slippende dynamo en zingende remschijven. 's Avond, bij het weerkeren, stelde ik de positie van de dynamo wat bij en uiteindelijk draaide ik de stelschroef voor de druk in de omgekeerde richting en zie: water of geen water, modder of geen modder, het licht bleef helder branden ! De lamp zelf werkt prima: ruim voldoende licht en een mooie bundel: de bovenkant mooi afgesneden en iets naar rechts gericht. Het licht schijnt dus waar het moet, zonder tegenliggers te verblinden.

De Hygia schijven lijken niet echt gesteld op nattigheid: ze zingen en vibreren bij het remmen. Wellicht moet ik nog ergens wat bijstellen, maar zonder ook maar de minste instructies en bij gebrek aan ervaring met zo'n systeem is dat niet evident. Remmen doen ze wel, gelukkig ! Zou het in Taiwan niet regenen misschien ?

Toch bleef het relatief aangenaam en (te) warm en veel comfortabeler dan voor de zwoegende bukkers die ik voorbijging.

En vandaag (zaterdag) legde ik alweer 15 km af door het noodweer (op 30 km van hier staan hele dorpen onder water). Omdat het in de namiddag zo grauw was, schakelde ik het licht aan en ja hoor: het bleef werken, ondanks de stromende regen. Het enige vervelende is al het water dat in mijn gezicht plenst: zowel uit de lucht als vanop de streamer. Ekoi heeft een mooie helm die dit zou kunnen oplossen, maar ik vrees dat mijn hoofdsteun hiervoor in de weg zal zitten.

Ekoi City E+

Toch zal ik dit eens proberen: de oplossing schijnt heel wat beter te werken dan een fietsbril. Uiteindelijk liep er ook water langs de kraag van mijn jas binnen. Daar valt wellicht wat aan te verhelpen door die kraag wat zorgvuldiger te sluiten.

Ook heb ik vandaag de (merkloze) trappers vervangen door Shimano exemplaren: bij controle vanmorgen bleek dat de originele trappers blijkbaar niet over een afdichting beschikken. Daarnaast zitten ze al lang op de fiets en waren ze aan vervanging toe: het SPD-systeem was helemaal geoxideerd.

PD-M 520

De nieuwe zijn aan beide zijden met een kliksysteem uitgerust: op de trike rijd ik toch altijd met de fietsschoenen. Ten eerste omdat het rendement veel hoger ligt (je moet je benen niet omhoog houden, want je voeten zitten vast en daarnaast kun je ook trekken aan de pedalen) en ten tweede uit veiligheidsoverwegingen: als je op een trike met je voet van je pedaal schiet, zou je been onder de dwarsarm terecht kunnen komen. Dat lijkt me niet erg aangenaam. Nog nergens vond ik een aanwijzing dat iemand dit al meemaakte, maar ik schik niet de eerste te worden. Nu moeten de trappers nog even afgesteld worden.

Voor binnenkort staat nog een paar overschoenen in neopreen op het programma. Dat, samen met het dichtkitten van de openingen rond de schoenplaatjes, zou voor warmere voeten in de winter moeten zorgen.