de ideale velomobiel

Mocht die al bestaan, hoe moet die er dan uit zien ?

Binnen het huidige aanbod zie ik, met mijn beperkte kennis, de Quest, WAW, Milan en Go One EvoK als de ultieme racemachines: compromisloos, toegespitst op snelheid. En toch worden er relatief veel van verkocht.

WAW

Een andere loot is meer utilitair: de Alleweder A4, A6 en A7 als goedkoopste producten op de Europese markt. Trisled doet ook een verdienstelijke poging met de Rotovelo, waarbij een binnen het wereldje revolutionaire techniek toegepast wordt, maar 5.990 AU (pakweg 5.000 EUR) is nu niet direct een koopje...

"De" velomobiel zal dus niet bestaan, want veel hangt af van wat ermee moet gebeuren. Dat zie je nu ook: een A4 is degelijk, erg ruim en comfortabel, maar op prestatievlak moet je zelfs niet proberen om het tegen een Quest op te nemen. En het aluminium doet dienst als klankkast, waardoor de A4 eerder lawaaierig is.

Wie een velomobiel in huis haalt om er dagelijks mee te rijden, verwacht een onderhoudsarm voertuig, waarmee elke morgen zonder problemen kan aangezet worden. Dit is dan weer iets dat ze bij Flevobike goed begrepen hebben, met de Orca: een onderhoudsarme transmissie speelt daarin de hoofdrol. Of ook bij Alligt, met de Sunrider.

Ruime instap, onderhoudsarm, ruim, een aanvaardbare snelheid en een stevig koetswerk. Dit lijkt er al op. Alleen die prijs... En dan zit er nog geen dakje op, dus wordt je nog altijd nat als het regent.

Dit zijn allemaal velomobielen die gebaseerd zijn op het oertype uit onze streken: de Alleweder van Bart Verhees.

Een ander concept vind je bij Leitra.

Technisch verschillend (eigenlijk een trike met een stroomlijn erover), maar qua prijs komen we weer in dezelfde regionen terecht. En uiteindelijk koop je voor datzelfde bedrag een autootje...

Het ideaal is dus een velomobiel die pijlsnel is, pijlsnel oogt, alle oneffenheden in het wegdek opvangt, beschikt over een superefficiënte aandrijving, onderhoudsarm is en liefst niet meer kost dan een stadsfiets.  Daar bovenop moet die ook ruim genoeg zijn om pakweg een bak bier (of cola) te vervoeren. Een onmogelijke combinatie dus !

Tussendoor even een vergelijking met "de" fiets. Die dus ook niet bestaat... Je hebt stadsfietsen, racefietsen, terreinfietsen, kinderfietsen, bakfietsen, ... Logisch dus dat ook "de" velomobiel niet kan.

Kosten drukken kan door het systeem dat Alligt toepast: je voertuig in onderdelen laten leveren en het zelf assembleren. Besparen op de arbeidsuren dus.

Johan Vrielink ging op zoek naar andere manieren om het nog goedkoper te maken in combinatie met zelfbouw. Werken met bouwplannen en geleverde onderdelen is evident, maar indien het nog goedkoper moet, zal je ook ander materiaal moeten gebruiken, hout bijvoorbeeld. Of een hout-epoxy-combinatie. Dat houdt in dat je de constructietechnieken ook zo eenvoudig mogelijk moet maken om je potentiële klant niet te ontmoedigen.

En dan vraag ik me af: stel dat je erin slaagt een bouwpakket samen te stellen waarmee de gemiddelde klusser uit de voeten kan en je biedt dat aan voor pakweg € 2.000 (of minder), ga je dan meer velomobielen verkopen ? En niet alleen dat: gaan die dan ook overtuigend genoeg zijn om mensen ermee te doen rijden, of blijven het nicheproducten ?