dagje fiets

Gisteren, zondag, beloofde het een relatief mooie dag te worden. Relatief, dat wil in dit geval zeggen: blauwe lucht (meestal), droog en draaglijke temperatuur.


De voormiddag was gereserveerd voor onderhoudswerken aan eFAW:

• Nexusnaaf nazien, want er klonk weer gepiep van het achteronder
• voorbanden vervangen: de PM's zijn binnen en de Big Apples zijn verworden tot slicks

Aan de Nexus bleek alles in orde. Zoals gewoonlijk had ik dus weer eerst het ingewikkeldste gedaan, in plaats van te beginnen met de kettingrol op de achterbrug. Die stond helemaal droog en zorgde zo voor een hels lawaai. Schadelijk is dat niet, irritant des te meer. Ik haalde de rol helemaal uit elkaar, spoelde die uit en voorzag ze van een royale portie smeervet.


De voorwielen zijn ondertussen aan een dringende revisie toe, want bij het vervangen van de banden bleek dat er rechts één en links alweer twee spaken gebroken waren. Alweer aan de binnenste flens, alweer spaken die van buiten naar binnen op de flens zitten. Tijd om ringetjes te halen en te monteren.


Het mooie fietsweer was de aanleiding om in de namiddag de klussen te laten voor wat ze waren en een uitstapje te plannen. De provincie Oost-Vlaanderen publiceerde zeer recent een kaart met de aanbevolen fietsroutes in het havengebied. Mijn doel was Sas van Gent, net over de grens bij de noorderburen en "toevallig" moest daarvoor het havengebied in de lengte doorkruist worden. Dat gebied blijkt een ruime variatie aan fietsvoorzieningen op de kaart te hebben.

Jaren '80 fietspad: smal, gevaarlijk en oncomfortabel (Pantserschipstraat)

R4: ventweg/fietspad. Ruim, vlak en wel comfortabel

Voor de rest was er op de heenrit weinig boeiends. Het doel was wel de moeite: een hoeve uit 1620 heeft wel wat.

Na het bezoek aan het optrekje van broer vatte ik de terugweg aan: opnieuw 35 km, maar deze keer nam ik andere wegen. In het begin was het zoeken: de Kuhlmannkaai bleek afgesloten door werken (dat zie je niet op een kaart) en de kaart was niet zo gedetailleerd dat ik er makkelijk andere wegen op vond, maar ik raakte er wel. De alternatieven bleken ook weer erg variërend en bij de wegbeheerder blijkt niemand op de hoogte te zijn van het bestaan van bakfietsen, fietskarren en velomobielen. Hoe moet je ander onderstaande "hindernis" interpreteren ?

Spiedamstraat, Rieme

Geen nood: de variatie aan bestrating was even groot. Even een grintweg tussendoor (gevolgd door een oude bestrating van betonplaten).

Zwedenstraat

Ook in het immobiliënaanbod zat wel variatie. Iemand een kasteeltje ? (Kerkbrugge). De ligging, in het havengebied, moet je er wel bijnemen.

Aan Langerbrugge nam ik het veer naar de andere oever. Wat water tussendoor is altijd mooi meegenomen. 

Veer van Langerbrugge

Tijdens het wachten op de overzet werd ik door een vriendelijke heer ingewijd in de geheimen van geocaching: een boeiend tijdverdrijf en het brengt je ook telkens weer in ongekend gebieden.


Havengebieden vragen veel energie en bijgevolg zie je daar heel wat windmolens.

Uiteindelijk had ik ruim 70 km op de teller. Opvallend was dat toch heel wat jonge gezinnen gebruik maakten van het mooie weer en de vrije dag om met de kinderen het havengebied te verkennen op de fiets. In de week is dit niet aan te raden: vrachtverkeer, treinen en kinderen op de fiets lijken me geen ideale combinatie. Maar op zondag ligt de bedrijvigheid stil en tussen de dokken vind je vergeten boerendorpjes, pareltjes uit vervlogen tijden en oude structuren.


Voor de volledigheid: de nieuwe PM's deden hun werk naar behoren. Het lijkt erop dat het bochtengedrag erop vooruitgegaan is en ze zijn comfortabel op 3 bar. Ook het gepiep achteraan was verdwenen, wat veel bijdroeg aan de rust onderweg.