zaterdag 20 juli 2013

Velomobielkeuze: de eindbalans

Het mag duidelijk zijn: het uitgangspunt en het belang van de diverse aspecten bij de beslissing is individueel sterk variërend. Daarbij maakte ik al duidelijk wat voor mij en voor het beoogde doel primeert: ik zoek geen racemachine, maar een VM om elke dag, door weer en wind, naar het werk te rijden. Dat betekent 46 km per dag onder wisselende omstandigheden. Dat kan bij 30° C en ook bij -10. Dat kan op een droog wegdek zijn, maar ook onder stromende regen of in de sneeuw.

Laten we de drie kandidaten nog even kort overlopen

Puur emotioneel wint de WAW met de vingers in de neus: een prachtige lijn, muurvast op de weg.


Dat betekent een hoge funfactor. Daarenboven is het de goedkoopste van de drie en met een fabrikant om de hoek zit ik ook goed. Anderzijds blijft Fietser worstelen met details en afwerking: ik herinner me de rechterremkabel die mijn been openschuurde, een haperende derailleur ("dat heb je met huurfietsen") en andere zaken die je in eerste instantie niet belangrijk vindt, maar die na verloop van tijd tot ergernis leiden. Het spartaanse karakter, horend bij het sportieve rijgedrag, en de beperkte bagageruimte pleiten voor mij ook tegen de WAW. Kortom: emotioneel de beste, maar rationeel en op termijn minder (wel de minst forse uitgave bij aanschaf). Ook voor de "rugzakproef" was de WAW gezakt.

De tweede geteste fiets was de elektroMango. Dit was ook meteen duidelijk: met de Mango krijgt het begrip velomobiel een heel andere invulling.


Dit is meer een no nonsense VM, die doet wat ervan verwacht wordt en waar een aantal technisch interessante oplossingen gebruikt worden. De tussenas bijvoorbeeld: die maakt dat de toch kwetsbare derailleur goed afgeschermd zit. Sinner biedt ook als enige van de drie de optie een naafdynamo in te bouwen. Dat biedt op elektrisch vlak weer een vorm van autonomie. Het belangrijkste nadeel van de Mango ligt dan weer op emotioneel vlak, de beleving van het rijden, het uitzicht van de velomobiel. Ik werd er warm noch koud van. Dat doet niets af van de functionaliteit: de Mango rijdt goed, zit goed, is ruim en alles wat nodig is, zit erin. De elektrische assistentie is van een ander niveau dan wat Fietser aanbiedt: de motor is zo goed als onhoorbaar en de transmissie is ook eenvoudiger. De accu is netter afgewerkt, kan afgesloten worden en krijgt een mooie plaats op de wielkast. Waar Fietser vooral nog worstelt met het elektrische gedeelte (verlichting, knipperlichten, remlicht, ...), hebben ze bij Sinner hun zaakjes goed voor elkaar op dit vlak. Functionaliteit boven alles, lijkt me hier de beste samenvatting. Alleen een gps-houder is niet terug te vinden in de optielijst. De elektroMango lijkt me qua mogelijke uitrusting de meest veelzijdige van het drietal. Alleen al het feit dat je kunt kiezen tussen de Sport, de + en de Tour duidt hierop.

De eOrca is dan in alles de tegenpool van de WAW: waar de WAW lang en laag is en geweldig snel oogt en aanvoelt, is de Orca breder, hoger en korter.


De ophanging is ook soepeler, met een langere veerweg (50 tegenover 30 mm vooraan) en het zitcomfort is ook al van een ander niveau. Neem daar het oog voor detail en de afwerkingskwaliteit bij en het wordt duidelijk waarom de Orca duurder is. Stilistisch is dit ook een blikvanger, maar op een heel andere manier dan de WAW. Voor mijn doel is de Orca ook praktischer: er is meer en makkelijker bereikbare bergruimte. Ook de ruime instapopening speelt mee. Een VM koop je niet om een jaar later weer weg te doen, dus moet je op lange termijn denken. Het uitgangspunt was hier helemaal anders: dit is een velomobiel voor dagelijks gebruik, waarbij aspecten zoals comfort en wendbaarheid primeerden, terwijl bij de WAW veel meer naar prestatie gekeken werd.

Hierna wil ik wat elementen tegen elkaar afwegen

Wat de elektrische assistentie betreft, scoren zowel de Mango als de Orca duidelijk beter dan de WAW, maar dat vertaalt zich alweer in de prijs. Voor de assistentie betaal je bij Fietser ongeveer € 1.300 extra; bij Sinner komt er minstens € 1.600 bij (afhankelijk van de gekozen accu) en bij Flevobike bedraagt de meerkost al € 2.200! Technisch zijn dit drie verschillende oplossingen en ook de accu's zijn telkens anders. Bij de WAW deponeer je die ergens op de bodem; bij de Mango wordt die netjes in een houder tegen de wielkast gemonteerd en bij de Orca krijgt die binnenkort een plaatsje bovenop de kettingbehuizing. Ook werken zowel Sinner als Flevobike met een koppelsensor, terwijl bij de WAW doorgaans een "gashendel" gebruikt wordt. Het doel daarbij is anders: Fietser ziet de ondersteuning vooral als een hulp bij het versnellen, aangezien je bij een constante snelheid op vlakke weg relatief weinig vermogen nodig hebt. De elektroMango en eOrca werken met een continu-ondersteuning, waarbij je de mate ervan kunt instellen in drie niveaus. Het is dus niet enkel de techniek, maar ook de ergonomie die verschilt.

Voor velen is ook de pure snelheid een bepalende factor. Aangezien mijn woonwerkroute over 12 km langs een breed jaagpad loopt - noem het maar een fietssnelweg -, kan dit ook voor mij meespelen. Absolute cijfers hierbij zijn moeilijk, want daarvoor zou je eigenlijk onder identieke omstandigheden en met vermogensmeting moeten werken.
Ik weet het niet precies meer, maar ik vermoed dat Foxy op Durano's stond; bij de Mango waren het Kojaks en de eOrca liep op Marathon Plus banden. Moeilijk te vergelijken dus. Toch ben ik vrij zeker: op dat vlak haalt de WAW een duidelijk afgetekende overwinning. Die gaat gewoon sneller dan de anderen.
De WAW testte ik op mijn normale, vertrouwde route en daar haalde ik zonder veel inspanning 40 km/u mee. Dat was trouwens mijn snelste woonwerkverplaatsing ooit! Met de elektroMango kwam ik nergens op een stuk waar ik voluit kon gaan, maar aangezien 45 km/u eerder moeiteloos ging, zal die niet veel langzamer zijn dan de eWAW (die zonder assistentie gebruikt werd op dat snelle stuk). In de eOrca was het dan weer werken om aan die 45 te raken, maar ook was dat zonder ondersteuning, op zwaarder lopende banden en een andere ondergrond. Belangrijk daarbij is ook de snelheidsbeleving: door de extreem lage zit in de WAW voelt alles nog sneller aan dat het is. Door het lage zwaartepunt hoef je amper te vertragen in een bocht. Kortom: gezien de variërende testomstandigheden kan ik de drie niet objectief vergelijken, maar enkel op indrukken afgaan. Ben, bij Fietser, zei me onlangs dat hij het hele eind van thuis naar Fietser aan meer dan 60 km/u aflegde! Dat is waarvoor een WAW dient: vlammen. De Mango kan hier nog enigszins mee, maar voor de Orca is dat wellicht te hoog gegrepen (voor mij al helemaal): die is ontwikkeld met een ander doel.
Als je er ook de bochtensnelheid bij betrekt, wint de WAW afgetekend: die kleeft gewoon aan de weg. De Mango zal een heel behoorlijke tweede zijn en de Orca bengelt hier ook weer aan de staart, als gevolg van de hogere zit en het navenante zwaartepunt.

Het opvallendste aspect van een VM is het koetswerk. Ook dat is bij alle drie compleet verschillend opgevat.
  • De Mango bestaat uit een boven- en onderhelft, beiden in glasvezel/epoxy.
  • De WAW bestaat uit een middendeel, versterkt met een carbonkooi, een afneembare neus en staart en dat alles is gemaakt uit aramide/epoxy.
  • Flevobike koos voor een eendelige onderkant uit thermoplastisch materiaal (twintex/glasvezel) en de bovenkant wordt opgebouwd uit drie losse panelen gemaakt van glasvezel/epoxy (bij de Versatile was dat ABS).
Voor de afwerking koos Fietser voor het spuiten met autolak, om gewicht te besparen. Bij Sinnerbikes is er een gelcoat en Flevobike levert de fiets met een "naakte" onderkant en bovenpanelen met een gelcoat.Volgens mijn beperkte kennis is het concept van de Mango (afkomstig van en gelijk aan het procédé van velomobiel.nl) het kwetsbaarst en is herstellen het ingrijpendst bij eventuele koetswerkschade. De aramidevezel die Fietser toepast is sowieso taaier, waardoor de kans op barsten en scheuren veel kleiner is. De staart en/of neus zijn afzonderlijk te vervangen. De onderkant van de Orca is zowat "bombproof" en doordat de bovenkant uit drie afzonderlijke stukken bestaat, is ook daar vervanging makkelijker. Anderzijds bestaat die bovenkant weer uit het kwetsbaarder glasvezel/epoxy. Optioneel kan je hier kiezen voor carbon, maar bij Flevobike zeggen ze zelf dat het de meerprijs niet waard is. Op dit vlak mag je, denk ik, de Orca en WAW naast elkaar zetten.

In het hedendaagse concept van wegenaanleg zijn verkeersdrempels en -plateaus niet meer weg te denken. Daar komt bij een VM de bodemvrijheid meespelen. De WAW heeft een vrije hoogte van 9 cm (op de site terug te vinden). De anderen staan vermoedelijk hoger op hun wielen, maar die informatie vond ik niet meteen terug. Bij de Mango zit er een uitstulping in de onderkant, waar de ketting loopt. Geen idee of dit de kwetsbaarheid bij drempels verhoogt. De bodem van de Orca is quasi vlak, met een vrij grote bodemspeling en omdat die uit een taaie, ongekleurde materie bestaat, zou die ook eerder onkwetsbaar moeten zijn. Enkel met de WAW kon ik het gedrag bij dergelijke hindernissen testen: die schraapte met de neus en bodem over de ondergrond, maar Fietser benadrukt dat dit absoluut geen probleem is: het materiaal waaruit de bodem gemaakt is, is erop voorzien. Een Quest is op dit vlak duidelijk benadeeld. Dit is belangrijk: als je aan elke drempel, elke op- en afrit moet afremmen en weer aanzetten, gaat je gemiddelde snelheid achteruit en neemt je reistijd toe. Of je kijkt er niet naar en binnen de kortste keren heb je een VM vol littekens.
Tijdens het schrijven van dit stukje, veranderde de realiteit alweer: de wegbeheerder van het dagelijks te gebruiken jaagpad liet plots ribbelstroken aanbrengen. Het rijcomfort van de VM (vooral de ophanging) wordt daardoor nog belangrijker, maar dit kon ik nog niet uittesten.

De WAW wordt standaard geleverd met het cabriodakje. Dit is behoorlijk uitgewerkt, met een vizier dat in vele standen instelbaar is en dat in de fiets meegevoerd kan worden. De Mango en Orca worden standaard zonder dakje geleverd. Bij Sinner kun je een kap in optie nemen (of je neemt de Mango Tour, waar dit al bijgeleverd wordt), maar die kun je onderweg niet zomaar wegnemen en opbergen; Flevobike biedt als optie het gekende "velomobieldakje" aan. Omdat dit rondom open is, heb je er geen behoefte aan om het weg te nemen, maar het kan.
Op de Oliebollentocht zag ik dat de Orca's van Johan en Hendrika uitgerust waren met zijruitjes, bij wijze van test. André Vrielink besprak dat meteen bij de testrit: zijruitjes kunnen in de winter, bij sterke zijwind, het comfort verbeteren, maar beperken anderzijds ook het zicht. Ik kan me inbeelden dat de balans op de open Nederlandse dijken anders uitvalt dan in ons meer beschutte landschap. Waar bij de volledig gesloten kappen ook een verbeterde stroomlijn een streefdoel is, zegt Flevobike dat hun dakje op dit vlak neutraal blijft. Het is alweer duidelijk dat snelheid niet hun hoofdbekommernis is.

Dan heb je ook nog de besturing. Zowel in de WAW als de Orca is gekozen voor twee stuurknuppels, terwijl de Mango werkt met een "helmstok", die ik ook ken van de Alleweder. Mijn voorkeur gaat naar het eerste systeem, dat ik als meer ontspannen sturen ervaar. De remhendels en bedieningen voelen zo ook natuurlijker aan, zeker met het knoppensysteem van de Orca. Het is even wennen, omdat de "panzerlenkung" heel direct werkt, maar de houding is natuurlijker.

Voor het financiële aspect zei ik in een eerder bericht dat ik alle drie de VM's zo gelijk mogelijk geconfigureerd had en dat de prijzen elkaar daardoor heel sterk benaderden. Enkel de WAW was duidelijk goedkoper op die manier. Doen we het anders en nemen we bij elk de basis, dan is het besluit heel anders:
  • een WAW heb je vanaf € 5.800
  • voor de basis Mango betaal je € 5.650
  • terwijl je voor een Orca al meteen € 7.650 moet neerleggen. Zo bekeken is een Orca effectief erg duur: maar liefst € 2.000 meer dan elk van de anderen.
Het is maar wat je wil: de Orca is meteen erg volledig, maar indien je heel wat van die zaken niet hoeft, is het niet de VM voor jou.
In de realiteit loopt het wellicht anders. Stel: je kiest voor de WAW. Die is in aanvang heel wat goedkoper dan de eOrca en dat is dus aantrekkelijk. Maar er zijn heel wat opties en enkele daarvan lijken me wel wat. De kans is groot dat de WAW op het eind van de rit ongeveer even kostelijk wordt als de "dure" Orca. Voor de Mango geldt natuurlijk hetzelfde. We hebben de neiging onszelf te bedriegen, in dit geval door de basisprijs te vergelijken en de uiteindelijke aankoopprijs te negeren. Net dezelfde psychologie speelt hier als bij het berekenen van een kilometerkostprijs van een auto: mensen rekenen enkel de brandstofprijs en negeren de rest.
Fietser bevestigde dit ook: de meeste eWAWs gaan niet voor minder dan € 9000 de deur uit en dikwijls is de prijs nog flink hoger. Dat heb je met optielijsten... Uiteindelijk kosten dezelfde componenten voor elke leverancier ook evenveel in aankoop.
Dan moet je ook een poging ondernemen om de onderhoudskosten in te calculeren. Ik verwacht dat de WAW hier het duurst zal uitvallen, aangezien de ketting niet echt afgeschermd is en de derailleur op het achterwiel zit, maar of het verschil groot is, daar heb ik geen idee van. De Mango houdt de zaken meer binnenboord en bij de Orca is alles maximaal afgeschermd. Ook de rest van de onderdelen oogt bij de Orca gewoon het degelijkst (knoppen, stuurinrichting, ...), waardoor het hele onderhoud vermoedelijk minimaal is. Anderzijds zorgt het concept ervoor dat eventueel onderhoud wel tijdrovend en dus duur in arbeidsuren wordt.

De dienst na verkoop speelt ook een rol. Vanuit die optiek wint Fietser makkelijk, vermits ze in Gent gehuisvest zijn en ik in diezelfde stad woon. Een ritje naar Flevobike betekent 250 km enkel en naar Sinner wordt dat maar liefst 370 km! Dat betekent dat hun producten best zo onderhoudsarm mogelijk kunnen zijn, want zo'n rit is ook niet gratis (als je hem met de auto doet).
Banden wisselen kan ik zelf. Het kettingonderhoud in een WAW is ook makkelijk (maar frequenter nodig). Bij een Mango valt dat ook goed te doen, maar bij een Orca is het al wat anders. Als de ketting dan moet vervangen worden, is de Orca helemaal in het nadeel, hoewel dat volgens hen slechts om de (ongeveer) 50.000 km of nog minder moet gebeuren.

Ook een heel sterk punt bij de WAW: de afneembare neus en staart maken de bereikbaarheid van diverse componenten en dus het onderhoud heel makkelijk. Anderzijds moet je bij een probleem met het achterwiel wel elke keer de staart verwijderen. De Mango en Orca maken gebruik van een 20" achterwiel dat enkelzijdig opgehangen is. Eén reserveband is bij die VM's voldoende en een binnenband wisselen kan zonder het wiel uit te halen. Maar naar rijcomfort en rolweerstand zou het 26" wiel van de WAW dan weer beter moeten scoren. Sinner levert dan weer standaard een Risse demper in de Mango, wat duidelijk gevolgen zou moeten hebben voor de wegligging.
Flevobike gebruikt dan nog eens rondom dezelfde wielen, van eigen makelij (vezelversterkte kunststof). Geen probleem meer met spaken en aangezien ze op elke Orca en GreenMachine zitten, neem ik aan dat Flevobike ondertussen voldoende ervaring heeft met de stevigheid en betrouwbaarheid ervan.

Het mag duidelijk wezen: dit is wikken en wegen. Dit is de sterktes en zwaktes tegenover elkaar zetten, proberen in te schatten welke van de drie het best tegemoet komt aan mijn individuele eisen en verlangens; pogen te bepalen aan welke ik het meeste plezier zal beleven en welke het ruimst inzetbaar zal zijn. Elke producent maakte zijn keuzes, die telkens leidden tot een degelijk eindproduct. Nu moet ik mijn keuze maken in functie van het gebruiksdoel.

Voor mezelf is de keuze gemaakt: het wordt een Flevobike eOrca die eFAW zal opvolgen. Die keuze is niet echt makkelijk en mocht ik nog andere velomobielen getest hebben, werd het wellicht nog moeilijker. De fabrikanten hebben me hierbij wel geholpen: bij Velomobiel.nl moet je al niet aankloppen voor een hybride VM, dus zij vielen al af. De meeste anderen - voor zover ik van "de meeste" kan spreken - bieden ook geen hybride versie aan. Dit is echt een nichemarkt.

Tenzij natuurlijk indien er tussen nu en het moment van bestellen nog een economisch aantrekkelijk alternatief opduikt op de tweedehandsmarkt...

20 opmerkingen:

  1. Wow, een eOrca dus. Zonder twijfel een mooie fiets en zoals je al schreef: Je kunt er gewoon tegenaan schoppen. Dat moet je met mijn XS niet doen.

    Leuk om dit hele proces zo te volgen. Bedankt daarvoor. Ik merkte dat ik echt benieuwd werd naar 'de uitslag'. Je verslagen hierover lezen als een boek en je verstrekt ook nog eens erg veel informatie over de verschillende fietsen en dat is wel weer handig voor mensen die ook voor deze keuze staan.

    Ik zocht vorig jaar een lichte en onderhoudsarme fiets die mij als 'klein mannetje' (1.76m) goed zou passen. Toen bleven de WAW, de EvoK en de XS over.
    De WAW: te ver weg en die tweezijdig opgehangen achteras :(
    De EvoK: te ver weg en 'vreemde' verhalen over betrouwbaarheid van onderdelen en een fabrikant die dat ontkent.
    Daardoor bleef de XS over. Met de mannen van VM.nl had ik al ervaring en hun service is echt van een ongekend hoog niveau.
    Soms zijn keuzes best wel simpel.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jij een klein mannetje? Ik meet 1,70m... Over de Quest XS hoor ik ook veel goeds, maar het feit dat Velomobiel.nl niet aan de hybride aandrijving wil, sloot hen al meteen uit. Andere behoeften, andere prioriteiten. Zoals Brecht, bij Fietser, me ook zei: "we kiezen voor een bepaald marktsegment. Wie zijn gading niet vindt in de WAW, kan altijd een andere VM kiezen."
      De uitgebreide verslaggeving is er vooral omdat over een aantal velomobielen zo weinig indrukken te vinden zijn. Ik hoop dus dat dit voor een aantal zoekenden wat hulp kan bieden ;-)

      Verwijderen
  2. Jan,
    Prima en doorwrocht verhaal. Eén correctie. Je stelt dat de Quest in het nadeel is bij drempels. Na 6 Questen en 100.000 km daarmee gereden te hebben, kan ik je verzekeren dat de Quest met zelfs steile drempels geen enkel probleem heeft. De neus loopt namelijk op en de hoogte boven het wegdek is al 14 cm. Drempels kan ik met volle snelheid en zonder enige aanraking van de onderzijde nemen.
    Veel plezier met je eOrca, een prachtig gemaakte fiets.
    Groeten,
    Wim

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tja, Wim, omdat de Quest sowieso niet paste binnen wat ik zocht, heb ik er ook niet veel aandacht aan besteed. Wel is het goed om weten dat de Quest geen last heeft met (de meest?) drempels. Op de eOrca wordt het wel nog even wachten...

      Verwijderen
    2. Ik ervaar ook geen problemen met drempels met de Quest.
      Maar....... bij oprijden van opritjes is de (e)Orca wel in het voordeel. De kettinggoot onder de 26" Quest maakt hem toch dermate laag dat die vrij vaak over de grond bij mijn huis terwijl de Versatile daar nooit last van had.

      Verwijderen
  3. Gefeliciteerd met je keuze! En m'n complimenten voor je verslag van het keuzeproces. 'k Hoop -nee, verwacht!- dat je heel veel plezier zult beleven van deze aankoop.

    En: de prijs vergeet je na verloop van tijd. Je plezier aan de voortreffelijke eigenschappen en de sublieme kwaliteit blijft heel lang...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De tunnel voor de ketting onder de mango raakt zelden de grond bij drempels of stoepjes. De neus neemt in bijna alle gevallen de eerste klap voor zijn rekening.

    Bodemvrijheid is voldoende maar zeker niet ruim en je moet bij sommige drempels echt oppassen en bij sommige moet je ze sjonniestijl schuin op en afrijden maar dat geldt voor bijna alle velomobielen wel denk ik.

    Ik vind wel dat je nu de keuze hebt gemaakt voor de mooiste velomobiel die er is met open wielkasten. Jaloers! haha , veel veilige km's alvast gewenst.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Natuurlijk was vanaf het begin al duidelijk dat het de E-Orca werd...omdat je een velomobiel wilde die niet te ver afstond van het type wat je nu rijdt.

    Bij de Mango en WAW zijn compromissen gemaakt in ruil voor snelheid en sportiviteit en die wijken daarmee af van instapgemak, bagagemogelijkheden en zekere luxe en afwerking.

    Wat ik nog heb gemist in je verhaal is de afschrijving en restwaarde na een aantal jaar. Nu is het zo dat gebruikte velomobielen van ongeveer 4 jaar oud in de regel weggaan rond de 4000 euro ( dus ~2000 euro minder dan nieuwprijs/~500 euro per jaar afschrijving ) en dan nog vinden geinteresseerden meestal de vraagprijs nog hoog. Een Quest is het meest gangbaar/gewild en verkoop je het makkelijkst, Mango's ook wel maar Versatiles staan (veel) langer te koop of moeten voor minder weg. Die zijn natuurlijk ook minder gangbaar dus ook minder gevraagd en daarmee minder gewild.

    Maar dat geldt waarschijnlijk ook voor de Orca !

    Ik zou zelf zeggen dat een e-Orca na 4 jaar nog wel zo'n 7000 euro waard zou moeten zijn, maar ik denk niet dat je hem verkocht krijgt boven de 5000 euro, en dan alleen nog omdat het een e-versie is. Dat zou wel een enorme afschrijving zijn, die vele malen hoger is dan op een nieuwe Toyota Aygo !!

    De enigen die dit kunnen voorkomen zoals ik het zie zijn de makers van de velomobiel die hem tegen een redelijke prijs zouden kunnen terugkopen omdat zij geinteresseerden voor hun product makkelijker een gebruikte kunnen aanbieden voor een voor iedere betrokkene redelijke prijs. Ik vermoed dat men dat voor de eWAW ook zo doet.

    Ik zeg dit niet omdat ik denk dat daarvan je keus zal veranderen.....maar had je hier ook aan gedacht ? Het zijn per slot van rekening ook kosten.












    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is de Nederlandse markt! In Vlaanderen is - o, verrassing - de WAW de meest gangbare en gegeerde. Omdat Fietser hier de enige producent is en omdat onze infrastructuur nu eenmaal niet dezelfde is als bij de noorderburen.
      Onlangs zijn in Vlaanderen enkele Versatiles van eigenaar gewisseld en - als ik het goed heb - kostten die ook € 4.000.
      Afschrijving acht ik minder van belang, omdat het mijn bedoeling is om de eOrca op te rijden. Ik wil er veel langer dan vier jaar mee doen!
      Een bijkomend "probleem", maar dat evolueert zeker, is dat de meeste velonauten (nog) niet aan een hybride aandrijving willen (behalve bij Fietser) en dat zoiets toch een pittige meerprijs betekent. Wat dat doet voor de tweedehandswaarde, merk ik wel als eFAW verkocht zal worden!
      Wat ook speelt bij de gebruikskosten is het feit dat wij een systeem kennen van fietsvergoeding (€ 0,2/km). Ook op die manier betaalt de VM zich terug voor wie die gebruikt voor woonwerkverplaatsingen.

      Verwijderen
    2. Die fietsvergoeding zal inderdaad veel in uiteindelijke kosten schelen...maar ja >10.000 euro is heel wat om te compenseren.

      Ik bedoelde alleen aan te geven dat net als bij de automarkt de ene velomobiel meer afschrijving ondervind dan de andere en het met jouw keus ongunstiger dan met een andere velomobiel zou kunnen zijn hem de eerste jaren weg te moeten doen. Maar dat was je zowiezo niet van plan ;-))

      Ondanks dat Belgie wellicht een record houdt qua tijdsduur een regering te formeren is die kennelijk niet zo grillig en onbetrouwbaar als de Nederlandse....hier kun je geen bij enkele subsidie of regeling op vertrouwen dat die er na een jaar of twee, drie nog is. Ik zou geen velomobiel durven kopen op basis van een fietsvergoeding in Nederland....ook hier weer, je woont niet in Nederland ;-))

      De laatste overweging is dat Flevobike overeind moet blijven voor de duur van het gebruik van je velomobiel en het model ( in ieder geval de reserveonderdelen productie ) niet moet discontinueren. Je zei zelf als dat vrijwel niets een standaard fietsonderdeel is. Nu zal de kans daarop wel klein zijn, bedrijven vallen wel bij de bosjes om en de piek daarvan ijlt wel een aantal jaar na omdat mensen die de baan verliezen in Nederland eerst nog ~3 jaar niet in de armoede van de bijstand raken door de WW uitkering. Maar ~3 jaar daarna komt de inkomensklap wel en dat voelen alle bedrijven die luxe consumentenproducten maken...als het niet de druppel is van fallissement.

      Hah...ik bedoel niet de onheilsprofeet uit te hangen maar er zijn dus nog wat meer dingen om in te schatten, zeker voor een velomobiel die niet uit standaardfietsonderdelen is opgebouwd ;-))















      Verwijderen
  6. proficiat met je keuze jan.
    had ik er geld had opgezet, had ik gewonnen.
    2 orca's in 1jaar tijd in Gent. een primeur

    je zal het zeker niet beklagen. de versatile is een prachtige fiets en de orca kan alleen maar beter zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Daarmee zal Gent waarschijnlijk aan de top zitten wat betreft aantal eOrca's per x inwoners ;-)

      De Orca zou moeten een Versatile zijn waar alle gebreken uitgehaald werden. Dat kan dus enkel goed zijn! Nu nog even uitzoeken hoe ik het moet regelen bij een eventueel onderhoud. Of ik moet het doen zoals Eeuwige Reiziger: niet onderhouden... (enfin, minimaal onderhouden).

      Verwijderen
    2. Jamaar, wat leest mijn lodderoog daar? Niet onderhouden? Ja, ik geef toe dat ik de afgelopen vijf jaar wat "morsig" ben omgesprongen met de Versatile. Mijn aandacht ging toen naar voornamelijk andere zaken. Veel tijd en zin had ik toen niet om aan de velomobiel te knutselen. Laten we dan ook zeggen dat ik daardoor de limieten heb opgezocht van wat als een kwaliteit van de Versatile wordt gezien: zijn onderhoudsvriendelijkheid.

      Er mag wel gezegd worden dat de Versatile de test glansrijk heeft doorstaan. Een wasbeurtje. Een band vervangen. Dat is het zowat, alhoewel er toch jaarlijks iets meer dan 10.000 kilometers mee gereden werd/wordt.

      Nu is de Versatile wel toe aan een grondige opfrisbeurt, maar de oorzaak ervan lijkt me niet te liggen in dat "minimaal onderhoud". De speling op de stuurhandels alsook aan de achterbrug lijken me de kinderziektes. We spreken tenslotte over de 009. Bruno werd trouwens bij zijn 007 met identiek dezelfde problemen geconfronteerd, heel wat eerder dan ik ten andere. En hij kan niet onmiddellijk verdacht worden van "minimaal onderhoud"... ;-)

      Ongetwijfeld komt dit alles niet meer bij de Orca voor. Zoveel jaren Versatile zal Flevobike wel een leerzaam proces geweest om te ontdekken waar sterktes en zwaktes van de Versatile uiteindelijk lagen.

      En natuurlijk nog dit: hoe kan ik anders dan je veel veilige en aangename kilometers toewensen met je nieuwe velomobiel.

      Verwijderen
    3. Wel, Eeuwige Reiziger, ik leerde bij Flevobike o.a. dat jouw probleem met de besturing geen kinderziekte was, maar het gevolg van een ontwerpfout (om een groot woord te gebruiken). Het is vrij eenvoudig te herstellen en heeft niets met onderhoud te maken, in die zin dat je er niets tegen kunt doen, behalve het versleten stuk (laten) vervangen. Ondanks dat, blijft de Versatile lustig kilometers vreten en dat zegt ook wel wat!
      En inderdaad: Flevobike leerde van de Versatile en wijzigde het ontwerp op een vijftigtal punten. Het kan enkel nog beter geworden zijn.

      Verwijderen
  7. Yes! De Orca is het geworden. Ik was bang dat je voor de WAW ging op gevoel. Ik denk als je autoloos bent de Orca practischer is dagelijks gebruik. Makkelijk instap en goede en bereikbare bagage plekken. Dan ga je ook de stad in voor boodschappen of met nette kleren naar een verjaardag. De aanschapprijs van de Orca heb je goed doorgeprikt.
    De versatille heeft in mijn ogen altijd onterrecht de stikker 'te langzaam' en 'te duur' op geplakt gekregen. Miskent. Hij moet anders gezuen worden en niet naast een Quest of gewone WAW. Het is een nieuw soort vervoersmiddel. De naam Versatile heeft hij te vroeg gekregen. De E-Orca van nu moet eigenlijk Versatile heeten. Of eigenlijk ook niet. Volgens mij zit er nog meer in de koker van Flevobike op dat gebied. Het project Quadro wil nog niet vlotten, maar volgens mij zit daar nog meer potentie voor alternatief vervoer in. Dit zou ism Fab-lab had moeten gebeuren. Wat in het vat zit verzuurt niet.

    In elk geval heel veel dank voor je uitgebreid testen en verwoorden hiervan. Zou eigenlijk in Ligfiets& moeten komen. Helder en klaar.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank voor de lovende woorden. Wat Ligfiets& betreft: ik ken de weg niet. Mochten ze belangstelling hebben, dan hoor ik het wel en anders lezen geïnteresseerden de blog wel.
      Het oordeel is, dat moge duidelijk wezen, puur persoonlijk. Wie andere accenten legt, maakt wellicht een andere keuze. Ik belichtte gewoon mijn invalshoek en omdat over de (e)Orca zo weinig te vinden is en het een interessant voertuig leek, moest die er gewoon bij. Dat bleek erg terecht. Het is inderdaad een onderschatte velomobiel, lijkt me, maar ook daar dicteert de markt wat meer of minder succes heeft.

      Verwijderen
  8. Proficiat Jan! Een voor jouw goede keuze denk ik, en zeer overwogen genomen. Jouw hele verhaal was zeer volledig en zeker behulpzaam voor anderen die ook een dergelijke aanschaf overwegen, bedankt daarvoor!

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Als bevoorrechte getuige voelde ik al lang aan mijn water dat het de eOrca zou worden. En gelijk heb je!
    Mijn bewondering gaat vooral naar het geduldige en systematische onderzoekswerk dat je hebt geleverd. Een publicatie of een link op andere plaatsen dringt zich inderdaad op.
    Nu nog wat geduld oefenen en we kunnen in het gentse een eOrca-treffen organiseren!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat zou zomaar eens kunnen, maar anderen ermee laten rijden, daar zal ik niet zo happig op zijn (en jij wellicht ook niet).

      Verwijderen
  10. Mooie velomobiel! Ik heb de eOrca bewonderd op de Spezi en volgens mij is airco het enige wat er nog aan ontbreekt! Veel plezier er mee!

    Voor wat betreft de hoge aanschafprijs van deze en andere velomobielen: vanwege de milieuvoordelen zou voor velomobielen het lage BTW tarief moeten gelden. Ik weet niet hoe het in België is maar in Nederland worden (theoretisch!) (iets) zuinigere auto's dik gesubsidieerd door lagere aanschaf- en gebruiksbelastingen. Het zou terecht zijn als een VM op dezelfde manier behandeld zou worden. Laten we als VM gemeenschap hier eens ons best voor gaan doen...!

    BeantwoordenVerwijderen