Sleutelen voor zoonlief

Elke fiets vraagt onderhoud. Hoe meer fietsen in huis, hoe meer werk je dus hebt.

Zoonlief rijdt met een Trek Manhattan: een degelijke stadsfiets. Toen we die indertijd kozen, stond ik erop dat een schoolfiets vooral onderhoudsarm moest zijn: geen kwetsbare derailleur, zo weinig mogelijk uitwendige zaken en alles gemaakt om lang mee te gaan. De Manhattan voldeed hieraan: Shimano versnellingsnaaf (aangeboden met een Nexus 7, maar bij de fietshandelaar voor de levering vervangen door een Nexus 8), rollerbrakes voor en achter, een naafdynamo en een gesloten kettingkast.
Het concept bewees zijn degelijkheid: gedurende heel zijn middelbare school kan ik me niet herinneren wat aan de fiets hersteld te hebben, op gesprongen halogeenlampjes na.

Maar nu, na zowat zes jaar, zijn de banden voor en achter kaalgereden. Dat is in de winter niet zo denderend: want vooral de achterkant glibbert weg op een gladde ondergrond, al is dat dit jaar modder in plaats van sneeuw. Tijd voor nieuwe bandjes dus. Ik bestelde een setje Schwalbe Little Big Ben (40-622).

Nu komt een nadeel van de oerdegelijke fiets naar voren: het achterwiel verwijderen met een versnellingsnaaf en rollerbrake is geen sinecure! De gesloten kettingkast helpt daarbij ook niet echt. Hopelijk is de lekweerstand van de nieuwe banden in orde.

Trek Manhattan zonder achterwiel

Bij het nazicht merkte ik nog dat er achteraan een spaak gebroken is. Om de juiste spaaklengte te kennen, moet het wiel er sowieso uit en uiteraard heb ik geen gepaste spaak liggen ... Deze week zal zoonlief dus met de toerfiets van papa naar school gaan, want ik wil eerst die spaak vervangen eer ik weer het werk doe om het wiel terug te plaatsen.

Achterwiel met Little Big Ben, de oude band ernaast

De gesloten kettingkast blijkt ook niet zo gesloten te zijn als bij de vroegere stadsfietsen, want de ketting is bruin van het roest! Na zes jaar is wat elementair onderhoud dus nodig.

Om de fiets nog onderhoudsarmer te maken, staan nog welgeteld twee acties op het programma:

• de Spanninga halogeen koplamp vervangen door een ledlamp: jaarlijks moeten het halogeenlampje meerdere keren verwisseld worden en de lichtopbrengst is niet echt overweldigend. Nochtans kan het, want de veertig jaar oude vintagebike die in het schuurtje staat, is ook met een halogeen koplamp uitgerust. Die heeft wel een duidelijk grotere lichtopbrengst en een betere lichtbundel. Ik kan met niet herinneren daar ooit een lamp in gewisseld te te hebben. Recenter is duidelijk niet noodzakelijk beter.
• het batterij-achterlicht verwisselen voor een licht dat ook door de naafdynamo gevoed wordt. Het lijdt aan het typische batterij-achterlicht-euvel: slechte contacten voor de batterijtjes en een gesneuvelde schakelaar. Dan haal ik liever meteen een licht dat die zwakke punten niet heeft.

Alleen jammer dat de puberzoon "geen tijd" heeft om zelf een handje toe te steken bij dit onderhoud.