Zichtbaarheid en zo

Mijn Orca is wit en dat is, volgens onderzoek, één van de veiligste kleuren voor voertuigen.

Flevobike rust elke Orca uit met een dubbele koplamp. Daarbij zitten die lampen behoorlijk hoog: bijna zo hoog als de Cyo die ik bovenop de neus van eFAW monteerde en hoger dan de koplamp op mijn Birdy vouwfiets. Da's dus al moeilijk om naast te kijken.

Achteraan zit een standaard Spanninga Pixeo led-achterlicht, zonder veel franje.

Aanvullend zit op elke hoek een knipperlichtgeheel, bestaande uit drie felle leds. Zelfs in felle zon zijn die niet te negeren.

Vooraan zijn de accenten rond de koplampen uitgevoerd in reflecterende zwarte folie; op de zijkanten staat "ORCA" in dezelfde folie uitgevoerd; achteraan vind je het traditionele rode reflecterende vlak en in de spaken van elk van de gietwielen bracht ik ook nog eens zwart reflecterende folie (3M) aan.

Toch blijven mensen beweren "je ziet zoiets niet" of "zo'n voertuig is bijna onzichtbaar". Daarmee moet je dus opletten: als je je laat meeslepen, verbouw je je velomobiel tot een rijdende lichtreclame. Ongetwijfeld zullen mensen dan nog blijven beweren dat het moeilijk is om "zoiets" te zien. Over vlaggetjes zullen we het maar niet hebben.

Iedere ligfietser of velonaut kent dat wel. De dooddoener die ik meestal aanwend, is "als je die opmerking maakt, dan heb je me toch gezien?", waarna meestal wat stilte volgt, want dit argument is onweerlegbaar. Daarna volgt steevast "en toch vind ik ..."

Dus bekeek ik mijn levensgevaarlijk, quasi onzichtbaar transportmiddel van op een afstand en oordeelde dat er met de zichtbaarheid niets mis is. De argumenten contra kan ik dus naast me neerleggen. Aan het concept "velomobiel" kan ik niets veranderen - hoewel een Orca zeker niet de laagste is - en meer licht en reflectie hoeft volgens mij ook niet. Wie me nu niet ziet, zal me nooit zien. In de praktijk betekent dit in de meeste gevallen dat mensen simpelweg niet kijken. Ofwel zijn ze met iets in de auto aan het friemelen, heeft de gsm voorrang of is de blik strak op de rijweg voor hen gericht. Zelfs al rij je met een vuurtoren, dan zal je niet gezien worden. "Ik neem het aan, dat u me niet zag, meneer, want u keek niet."

Een andere oorzaak is niet het niet zien, maar het compleet verkeerd inschatten van de snelheid. En nog een andere is het letterlijk er overheen kijken.

Dat laatste heb ik vorige week nog ervaren: een wandelaar zwalpte, diep in gedachten verzonken, over een gecombineerd wandel- en fietspad. Dat is ruim breed: zowat tussen 2,50 en 3 m, schat ik. Mijn snelheid was niet hoog: 20 à 25 km/u en de afstand was nog ruim. De claxon leidde in eerste instantie niet tot een reactie, dus gebruikte ik die een tweede keer. Meneer schrok op uit zijn overpeinzingen, danste naar rechts en dan naar links, waardoor ik volop in de remmen moest gaan. In het passeren hoorde ik gevloek en gebrul en omdat ik toch al bijna stilstond, stopte ik maar meteen helemaal om te horen wat er aan de hand was.
"U reed onverantwoord snel", bleek.
"Huh, ik ging zelfs geen 20 meer...".
"Dat ding is gevaarlijk"
"Ik had toch een signaal gegeven?"

Toen besefte de man dat hij eigenlijk wel rekening moest houden met ander verkeer op het pad en was hij afgekoeld. Het leidde tot vijf minuten gesprek over wat dat nu eigenlijk was, dat zoiets er wel comfortabel uitzag, ...

Met de zichtbaarheid van de E-Orca is dus niets mis.