Ligfietstreffen Essen - dag 3

Het is alweer bijna twee weken voorbij, maar hier volgt deel drie - dag 3 - van het ligfietstreffen in Essen.

Dag 2 was guur: grijs, koud - 10 ° C is echt weinig voor eind april - en winderig. De voorspellingen hadden het over een koude nacht van zaterdag op zondag. Gelukkig had ik daar op geanticipeerd en was de dikke, lekker warme winterslaapzak mee.

De andere Jan (Cnops) vertelde me bij het ontbijt dat er 's nachts ijs op de tenten lag... Geen last van gehad.

In elk geval: we stonden op met een blauwe lucht en hadden zicht op een zonnig kampeerveldje. Dat was heel wat aangenamer dan de dag ervoor!

De zondag zou in twee delen uiteenvallen:

• in de voormiddag zouden we vertrekken vanaf Essen naar het MAS (museum aan de stroom) in Antwerpen. Dit werd de afsluitende rit van het treffen. Van daaruit zou iedereen zijn eigen weg gaan.
• die eigen weg betekende dat drie velomobielen (E-Orca, WAW en Strada) vergezeld door twee ligfietsen (Nazca Cruiser en Seiran SL) naar Gent en verder zouden rijden.

Deel 1: afscheid van de groep en de rit naar het MAS

De tent en bijhorende spullen worden ingepakt. Brecht biedt aan om de fietskar met inhoud in zijn camper mee te nemen. Da's makkelijk: heel wat kilo's minder te trekken en bij poortjes en ander hindernissen gaat het toch beter zonder aanhanger.

Afscheid van Wilco (voldoende energie voor zowat 11 km, leerden we)

klaar voor het vertrek

Vanuit Essen gaat het door landelijk gebied tot we Antwerpen naderen. Rustig - het was tenslotte zondagochtend - en af en toe kruisen we een groep wielertoeristen. Aan een gezapig tempo en meestal over goede wegen naderen we 't stad (zoals de autochtonen het noemen).

Even pauze

Een keer we dichter bij Antwerpen - vanaf Zandvliet - komen, verandert het landschap: het havengebied is het domein van de zware industrie. BASF bezit daar een indrukwekkend bedrijfsoppervlak. Op zondag door zo'n gebied rijden is iets bizars: normaal moet het daar gonzen van de activiteit, maar nu is het stil en verlaten.

We besluiten een middagpauze in te lassen in Lillo, een restant van hoe de dorpen er hier vroeger uit zagen (maar nep: Lillo-dorp lag vroeger waar nu de haven ligt).

We daveren Lillo binnen

Via een prachtig geasfalteerd fietspad gidst Lucien ons tot aan het MAS. Bij het binnenrijden van Antwerpen krijgen we een schitterend zicht op de stadskern.

Het centrum is dan weer heel erg druk. Niet te verwonderen: het is ondertussen bijna 15u, stralend weer en we zitten in wat ondertussen een belangrijk trefpunt in het centrum geworden is.
Tijd voor afscheid van het gezelschap, want morgen moet ik om 8u op kantoor zijn. Naar Gent is het nog een flink eind.

Deel 2: van Antwerpen naar Gent

Joop en Anita rijden nog een eindje mee op. Zij moeten naar Philippine en dus ook naar de overkant van de Schelde. Ook nu weer vormen we aan de voetgangerstunnel een ware attractie. We moeten er wel in enkele keren door; vijf velomobielen krijg je nu eenmaal niet in één keer in de lift.
Een eindje voorbij die tunnel draaien Joop en Anita noordwaarts. Nu zijn we nog met vijf. Jan Cnops heeft de route uitgestippeld en leidt ons langs rustige wegen naar Sint-Niklaas. Af en toe krijgen we enkele uitdagende hindernissen op het parcours.

De klok tikt, de zon zakt. Het tempo bedraagt een gezapige 22 km/u. We beslissen afscheid te nemen van de ligfietsers aan een terrasje tegenover het station van Sint-Niklaas. Vanaf daar loopt een fietsroute grotendeels langs de spoorlijn naar Lokeren en dan nog wat verder richting Gent.
Het tempo stijgt meteen: we komen overeen een kruissnelheid van 35 km/u aan te houden. Met de wind in de rug is dat niet lastig. Hans merkt ergens onderweg op dat de ondersteuning in de Orca wel een verschil maakt: telkens als we moeten versnellen na een overweg of een kruispunt, stuif ik er vandoor (ondersteuning op 'eco').

Bijna thuis

Zo rond 19u komen we aan in Gent. De groep valt uiteen; elk gaat van hieruit zijn eigen weg. 115 km zijn afgelegd. De laatste dag was het weer ideaal: zonnig, niet te warm en rugwind.

Het treffen zit er weer op. Weer zo'n moment dat in het geheugen blijft hangen. Ligfietsers uit alle windstreken samen, ervaringen uitwisselen, een avondje informatie doorgeven over gps-navigatie (brouter.de blijkt erg handig als routeplanner) en vooral samen genieten van de fietstochten.
Cycle Vision lonkt. Daar kom je weer gelijkgestemden tegen, maar ik moet de planning nog eens goed bekijken.