woensdag 14 maart 2018

Variëren

Vandaag zou een mooie dag worden. Zo was het aangekondigd. Een beetje fris 's morgens - 1 à 2 ° C -, maar daarna zou het aangenaam warm (voor de tijd van het jaar) en zonnig worden.

De trike is buiten gebruik: zonder zitje rijden is niet echt aangewezen.

Grote werken: het frame verder opschuren. Komt goed, maar vraagt tijd (en mooi weer).
Daarom fietste ik deze keer met de pedelec naar het werk.

Dramatisch beeld, voor het effect.
Dat heeft zo zijn voordelen: buiten het roffelen van de banden en af en toe wat tikken van de ketting, maakt die fiets geen geluid. Er zit namelijk een 'direct drive' achternaafmotor in, zonder tandwielen, en die hoor je absoluut niet. Een velomobiel, zelfs een Orca, is toch heel wat luidruchtiger.
Het heeft ook zijn nadelen: het is in se een gewone bukker. Ik ben al enkele uren thuis, maar ik voel mijn polsen nog. Dat mini-zadeltje - vergeleken met het zitje van een ligfiets - is ook geen aanrader.
Maar het is wel eens wat anders. Het perspectief is verschillend, de rijsensatie is verschillend, net als de rijhouding.

Af en toe moet je eens teruggrijpen naar de basis. Zo kun je de liggende alternatieven weer meer appreciëren.

2 opmerkingen:

  1. Dag Jan,
    Ik ben vorig jaar ook toegetreden tot het legioen van speed pedelec rijders. Precies dezelfde bezwaren als jij ondervindt waren ook mijn deel. Maar door het vervangen van het racezadeltje voor een comfortabel SQlab 621 zadel SQ Active 21 cm en een hogere stuurpen heb ik toch een heel comfortabele en snelle bukker gerealiseerd.
    Groeten,
    Wim

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb mijn stuur lager gezet ;-)
      Da's wel leuk aan fietsen: je kan ze bijna onbeperkt aan de individuele noden aanpassen. Die 'heel comfortabel' blijft toch maar relatief. Als ik 100 km of meer wens af te leggen op een dag, gaat de voorkeur zonder enige twijfel naar een ligfiets.

      Verwijderen