donderdag 17 juni 2010

sportieve zomeroutfit

Om in de Belgische politieke actualiteit te blijven: alea iacta est. De Gforce is ondertussen dus uitgerust met de set nieuwe voorbanden, Schwalbe Kojak, 35 mm breed.


Aangezien ze er net een week op liggen, is het nog wat vroeg om het over snelheidsverschillen te hebben. Toch lijkt er ook op dat vlak verschil te zijn.
Vrijdag, tijdens een ritje in de buurt (met de zoon op zijn bmx) werd de zijdelingse grip grondig uitgetest aan een rondpunt in een doodlopende straat: geen zijwaarts wegglijden, wel bijna continu op twee wielen rond het pleintje draaien. De grip is dus OK. Het sturen lijkt er wel zenuwachtiger op geworden en het stuur loslaten is er nu helemaal niet meer bij !
Achteraan werd een 50 mm Kojak aanbevolen, maar ik heb er mijn twijfels over of de velg dit aankan.

Maandag reed ik na het werk via een knooppuntroute tot bij mijn broer. De route, opgemaakt via fietsnet, werd afgedrukt in een formaat voor de bikepointer en tegelijk geëxporteerd naar de Zümo. Die heeft wel een beperkte autonomie (4u ongeveer), maar als hij geschikt is voor op de motor, zal hij wel tegen de schokken van de fiets kunnen ook. Het is wel een beetje wennen: de gps navigeert je van punt naar punt, maar je moet wel hier en daar zelf uitzoeken langs welke weg je er raakt. Ergens onderweg, zo tussen Sint-Martens-Latem en Vinderhoute, raakte ik het spoor bijster. Een kaart erbij is dus ook nuttig.

Onderweg leidde het systeem me hier en daar over onverharde wegen en soms koos ik achterafpaadjes door het gras, achter tuinen door. Ergens op zo'n pad moet de kabel van de fietscomputer blijven haken zijn, want hij was finaal door. Ik heb dus naar schatting 30 km meer afgelegd dan de teller opgeeft. Een half uurtje werk en een soldeerbout (en krimpkous) losten dit op.

Aangezien de zomer in aantocht is, moest ook de Streamer eraf. Da's simpelweg te warm als de temperatuur boven 20 ° klimt.

De trike in zomertrim ziet er zo uit:


Daar komt wel één en ander bij kijken, want een aantal accessoires was op die streamer bevestigd. De fietscomputer moest een nieuwe plaats krijgen, de koplamp eveneens en ook voor de bevestiging van de gps was een oplossing nodig. Zoals je ziet, is dat allemaal behoorlijk gelukt.

Tussentijdse evaluatie van het Hygia Multi remsysteem: na een tijdje wennen is het gekoppelde systeem meestal een duidelijk voordeel. Je hebt maar één hand - eigenlijk maar een paar vingers - nodig om tot stilstand te komen. Enkel bij het rechts afslaan kan dat een probleem zijn: je kunt niet tegelijk vertragen en je arm uitsteken. Het systeem is zeer fijn te doseren ook. De pads staan behoorlijk dicht bij de schijven en dat merk je in elke bocht. Door de zijdelingse kracht die op de voorwielen uitgeoefend wordt, slepen die pads telkens weer lichtjes tegen de schijven.
De handrem is ondertussen onmisbaar geworden: snel even het hendeltje omzetten en de bike staat vast.

Nog even dit: de Gforce trike STD is standaard, zoals de meeste trikes, eerder kaal. De toeroptie breidt dit pakket uit met spatborden voor en achter en een pakdrager. De pakdrager steunt boven de achteras en door middel van twee lange stangen ook voor de achtervork. Dat is niet ideaal, want zodra er wat gewicht aan hangt, slingert de boel heen en weer. Om die reden verbond de vorige eigenaar de voorkant van de pakdrager met het zitje. Dat maakt het geheel véél stabieler, maar even snel de hoek van de zit veranderen zit er niet meer in. Als ik de balans opmaak, kies ik toch voor dit toerpakket. In ons Belgische klimaat  kun je nooit rekenen op droog weer, dus zijn spatborden een noodzaak. Ook de bagagedrager is handig, want je kunt verder met standaard fietstassen. Daarbij moet je wel opletten met het gewicht dat je erin stopt, want dit heeft een zeer duidelijke invloed op de baanvastheid: je hoogtepunt komt merkelijk hoger te liggen en de trike vertoont een neiging tot onderstuur met een fikse lading (neiging om rechtdoor te gaan en sneller - tot ontzettend véél sneller - het binnenwiel lichten).


Waarom spatborden: zolang je rechtdoor rijdt, merk je vooral het voordeel van het achterste spatbord - indien het nat ligt. Mocht dat er niet zijn volgt een constante douche. Een keer je een bocht neemt, zal ook het water dat de voorbanden opnemen je besproeien. Alle vuil dat op de weg ligt, wordt ook jouw kant uit geslingerd. Zelfs met spatborden vind ik dat de voorwielen onaangenaam veel water en smurrie naar je handen slingeren !

2 opmerkingen:

  1. Prachtig zoals je de "beperktje autonomie" van je GPS beschrijft: Wij zeggen dan "m'n batterijen zijn snel op".
    Ik heb dan ook 'n Garmin op accu-AA's.
    Daarvoor zou de plaats bij de voorderailleurbuis trouwens wel te ver zijn vanwege de kleine display. Maar ook daar heb ik wat op gevonden voor gebruik op m'n JE-trike: http://mick-eigenfietsnl.blogspot.com/2010_04_01_archive.html

    Groeten Mick, A'dam

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een echte ligfietser: creatieve oplossingen zoeken blijft een uitdaging ;-)
    Wel een voordeel van de Zümo: op de motor zat die ook wat verder af. Leesbaarheid is dus geen probleem.
    Jouw blog staat ondertussen ook tussen mijn favorieten.

    BeantwoordenVerwijderen