donderdag 27 februari 2014

Goed idee? De praktijk bewijst wat anders

Voor een aantal zaken is het handig om het totale aantal verreden kilometers van een voertuig bij te houden: onderhoud, levensduur van de banden, ...

In de E-Orca gebruik ik een Garmin Oregon 450 als fietscomputer - en uiteraard ook als gps als dat nodig is -, maar die houdt geen totalen bij. Elke keer als ik de gegevens reset, geldt dat voor alles. Je kunt niet selecteren wat wel en wat niet gereset moet worden. Foei, Garmin.
Daarnaast is er een display dat gekoppeld is aan de e-assist. Die teller houdt wel een totaal bij, maar enkel een totaal van de kilometers verreden met de ondersteuning ingeschakeld.
Dus wilde ik een eenvoudige fietscomputer om het algemene totaal bij te houden en om als dagteller te gebruiken. Op de bukker en eFAW zitten Sigma computers en dan is het makkelijk om dezelfde logica te gebruiken. Die Sigma's bewezen ook hun degelijkheid op die fietsen. Als ze jaren na elkaar, in weer en wind, zomer en winter, hun werk doen en het enige onderhoud bestaat uit het af en toe wisselen van het batterijtje (minder dan jaarlijks), dan is de kwaliteit goed te noemen. De keuze viel op een Sigma BC12.12 STS.


Dat is een draadloos exemplaar omdat zoiets in een velomobiel toch wat makkelijker is, zeker in combinatie met de grote opengaande kap. De draden zijn doorgaans toch te kort.

Eind januari werd de Sigma gemonteerd en op 8 februari, na een rit met de Gentse Liggers, bleek hij het niet meer te doen. De reden was snel gevonden: de draadloze sensor was ergens onderweg verdwenen. Ik had die met twee tie-wraps vastgezet, waarvan er nog eentje op de veerpoot zat met een stukje plastic eraan vast. De rest van de sensor was spoorloos. Ik bestelde dan maar een nieuwe sensor (€ 17,85) en zette die met een meegeleverde elastiek op dezelfde plaats vast. Het vertrouwen was ondertussen al flink geminderd, want tussen de ingebruikname van de Sigma en die befaamde rit was de sensor er al nog eens afgesprongen. Toen had ik hem voor de garage teruggevonden. Het vermoeden was dat de elastiek niet goed genoeg was en daarom waren de tie-wraps in de plaats gekomen.

Vorige week viel de snelheidsaanduiding plots weer weg, tijdens een boodschappenrit in het stadscentrum. Ik herinnerde me een ongewoon geluid bij het nemen van een krappe bocht en reed terug. Jawel, op de plek van de krappe bocht lag de sensor op het asfalt, onbeschadigd.
Gisteren, net voor de poort, sprong de sensor er met een luide knal weer af. Deze keer is het alweer einde oefening: de helft van de bevestiging (een soort geul waar de elastiek achter haakt) is afgebroken.

Onderaan, aan de voet, zie je sporen van een afgebroken deel
Ik kan nu wel, zoals bij de vorige, de elastiek vervangen door twee tie-wraps, maar wellicht verleng ik de levensduur hiermee met niet meer dan enkele weken, waarna ook die verbinding het zal opgeven.

Conclusie: zowat € 60 goed voor de vuilbak. De oorzaken:
  • vermoedelijk is de afstand tussen veerpoot en wiel niet constant, misschien zit er onder belasting zijdelingse beweging op de velg.
  • de afstand tussen sensor en magneet mag niet meer dan 5 mm bedragen, waardoor er niet veel moet gebeuren om contact te maken.
  • de basis van de Sigmasensor is erg smal uitgevoerd, waardoor niet de elastiek maar de sensor zelf het zwakste punt is. De basis van die sensor is echt fragiel gemaakt. Bij de vorige generatie (DTS) was dat toch even anders.
De Sigma is quasi nieuw en nu ik weet dat het systeem niet geschikt is voor de Orca, zal ik het een tweede leven geven op de Kobra. Daar zit nu een ingewikkelde fietscomputer van een B-merk op, die ik wat graag door iets beters (qua bedieningslogica en schermkwaliteit) vervang. Hopelijk houdt hij het daar langer uit.
Voor de Orca wordt de fietscomputer vervangen door een spreadsheet op de pc tot ik een degelijke oplossing vindt.

7 opmerkingen:

  1. Dag Jan,

    Om de door jou genoemde redenen van duurzaamheid en degelijkheid, kies ik altijd voor de simpelste cateye. Ik heb 2 stuks van de mighty 2, al jaaaaaaaaren. het enige is inderdaad af en toe een battery.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Op de Trek bukker zit een Sigma 1009. Doet het al jaren zonder problemen. Op de eFAW zat een Sigma 1609. Deed nooit moeilijk (op het laatst schilferde wat nepchroom af en dat was het zowat). Dit is de eerste keer dat ik er last mee heb. Ligt het aan de Sigma of aan flex in de wielen van de Orca? In elk geval werkt de sensor van de ondersteuning (rechterwiel) al vanaf het begin feilloos, maar met die Sigma sensor lijkt het niet te lukken. Bizar.

      Verwijderen
  2. Hallo Jan,
    Tobben met een draadloze Sigma, heb ik ook een tijdje gedaan, totdat ik me realiseerde dat de schokbreker meedraait met je stuurbeweging en dan fluctueert de afstand tussen de sensor en het magneetje aan de spaak. En daarbij stootte de sensor de magneet van z'n plek, zodanig dat ik die een aantal keer verloren ben. De sensor heb ik gelukkig vanaf het begin met tiewraps vastgezet en alleen een stuk hoger gezet op de schokbreker, zodat de spaakmagneet wat verder af kwam te staan. Ik heb de sensor ook zodanig vastgemaakt dat deze aan de voorkant van de schokbreker hangt en dan hooguit een klein tikje krijgt als deze geraakt wordt (door een spaak,een magneetje of een tak) en wegdraait,en dus niet aan de achterkant van de schokbreker, waar hij wellicht vermorzeld wordt als hij geraakt wordt, of zoals bij jou, van de ophanging afgeslagen wordt. mvg Cor

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tja. Die magneet, die zit stevig vast op de gietwielen. De sensor stond inderdaad naar achter en dat zou wel eens de oorzaak kunnen zijn. Het blijft wel een erg iel voetje om alles vast te zetten.

      Verwijderen
    2. Cor, ik bekeek dat nog even. De wielas zit vast op de veerpoot en het geheel draait dus mee. Tenzij indien ik het vreselijk fout heb, lijkt die afstand dus constant te zijn, ook bij het draaien. De hoek tussen wiel en veerpoot varieert niet. Ga dus de sensor toch nog een kans geven, maar dan met tie-wraps (met de elastiek kan niet meer) en naar voor gericht.

      Verwijderen
  3. Ik heb nog steeds een oude Sigma 1200: die ene met de drie kleine knopjes en rond batterijdeksel; volgens mij nog in guldens afgerekend. Na tientallen keren op marmer te zijn gekletterd en een decennium "vreemdzaam" te hebben samengeleefd met mijn sleutelbos doet hij het nog steeds. Maar ook met die dingen had Sigma wat fouten: het houdertje op je stuur breekt namelijk zeer makkelijk af, waardoor de teller niet meer "vergrendeld"; later is dit opgelost door zo'n rond socket.

    Jammer genoeg hebben de Sigma's wel wat functie-inflatie. Die 12 functie teller die ik heb, heeft een extra set contacten voor een toerenteller; om dat nu te krijgen moet je de huidige 16 functie teller kopen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Jan,

    Het wiel beweegt inderdaad niet ten opzichte van de veerpoot, De afstand van magneet en sensor is in principe vast. Wel kan er door wat flex in het wiel een klein verschil op treden in de bochten. Omdat we een redelijk krachtige magneet in het wiel hebben zitten zou de afstand zonder probleem meer dan 5mm moeten kunnen zijn, mogelijk zelfs wel 10mm. Probeer het gewoon uit, begin met een zeer grote afstand en maak hem kleiner totdat je signaal krijgt, vervolgens nog 1 a 2 mm dichterbij zodat het niet bij het minste mis gaat en dan zou het moeten werken.

    BeantwoordenVerwijderen