Maar nu is het voorbij: maandag ga ik weer werken. Dat betekent meteen dat ik toch even moet oefenen om te weten of ik er zal raken. Als je zowat aan de oever van de Schelde woont, dat is een eindje langs het jaagpad een evidentie.
Het weer leek er niet op. Het was wel zowat 8° C, maar het regende behoorlijk. De keuze voor de fiets was dus simpel: de Orca is eigenlijk de enige waarmee regenweer geen enkel bezwaar is.
Het plan: stroomafwaarts tot aan Wetteren, de brug over en via de andere oever terug. Dat is zowat 30 km. De route was geen probleem: die ken ik zeker genoeg. Alleen via de rechteroever tot Wetteren, dat had ik nog niet gedaan. Dat gaat ook niet: een eind voorbij Melle is het afgelopen en dan moet je de rijweg op tot aan Wetteren.
Op de terugweg maakte ik enkele foto's, om de omstandigheden te illustreren.
Het zicht vanuit de Orca: nat. Om het binnen droog te houden, zat het schuimdek erop. Nadeel: warm. Met de griep nog wat in het lijf, leek het me niet verstandig om in t-shirt te rijden. Beter wat uitzweten.
Op de terugweg, tussen Melle en Heusden. Nat, grijs, maar ook leuk fietsen. Wel was er erg weinig volk op de dijk.
Uiteindelijk was de test geslaagd. Ik voel het nog wel, maar de energie is er weer.
Lang leven de e-ondersteuning denk ik!
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp dat je al wat langer onderweg bent met de griep. 10 dagen?
Als het dezelfde is als die van ons is het knap dat je zo'n expeditie tot een goed einde kunt brengen.
Ik ben met een wandeling naar het kippenhok al buiten adem.
Zit nu op dag 4. Marloes dag 7.
Gelukkig gaan we er niet dood aan zoals vroeger, maar het is zo verdomde jammer van de verloren fietsconditie :-(
Ik zat op dag 12 ongeveer. De expeditie was geslaagd, maar daarna was het op. Maandag naar het werk: 45 km heen en terug. Ging prima, maar ik heb daarna heel goed geslapen ;-) Die griep blijft lang hangen, dat is zeker.
Verwijderen