zondag 15 mei 2016

Ligfietstreffen - dag 2

Het duurde een poosje, maar hier is het verslag van dag 2 van het Ligfietstreffen in Essen.

Dag 2 was de echte fietsdag. Twee ritten waren voorzien: een familietocht van pakweg 30 km en een rit voor de die-hards, die ruim 100 km zou bedragen. Birger en zijn gezin, met jonge kinderen, koos natuurlijk voor de korte tocht, net als de meesten met open ligfietsen.

De lange rit kreeg de voorkeur van de velomobielrijders - 13 stuks - en drie moedigen op open liggers. Eén Nazca Cruiser 20/26 reed mee; een Challenge Seiran SL 26/26 en een HP Velotechnik trike. Het weer viel niet mee, jammer genoeg: grijs, veel wind en amper 10° C.

De organisatie was onberispelijk. Er was zelfs begeleiding met een auto voorzien, geheel in stijl was dit een nagelnieuwe Toyota Prius. De tocht zou dus helemaal milieuvriendelijk verlopen. De auto reed niet mee met ons - de meeste plekken waren voor de auto niet bereikbaar -, maar zou hier en daar de bevoorrading verzorgen en kon in de nodige logistieke steun voorzien.

We zagen het wel zitten.

De rit ging eerst zuidwaarts, naar de Kalmthoutse Heide. Een lange sliert velomobielen en ligfietsen biedt een kleurrijke en diverse aanblik.

Lucien, onze voorrijder en tevens één van de organisatoren
Ronny legde het hele weekend op video vast
Brecht had een WAW 4.0 meegebracht
De hekkensluiter (carbon Strada)
Daarna ging het noordwaarts, naar Nederland, naar de Oesterdam, naar open vlakten en veel wind; tegenwind. Daar werd iets algauw duidelijk: open ligfietsen en velomobielen gaan anders om met zo'n weersomstandigheden. Er werd besloten dat de ligfietsen hun eigen tempo zouden aanhouden.

Tijd voor overleg
Daarna kwamen we aan de befaamde Oesterdam en konden de velonauten de teugels vieren. Aan het eind zouden we elkaar wel weer treffen.

Met de wind in de rug ging het flink vooruit
Joop en Anita, één van de weinige dames in het gezelschap
Zo ging het verder. Een lang lint van kleurrijke voertuigen trok door het zuiden van Nederland en onderging het landschap.

De traditionele groepsfoto
Ronny's Orca zorgde - tot zijn wanhoop - voor wat variatie. Eigenlijk was het absoluut niet leuk: het euvel waar mijn E-Orca tot vorig jaar aan leed, trof nu die van hem: exploderende banden. Bij hem was het achterwiel het probleem en dat is het vervelendste wiel om banden te wisselen. (Ondertussen bezorgde Flevobike ook hem een nieuwe velg.)


De laatste explosie kregen we te zien en te horen na een pauze. De groep stond te wachten bij een geopende sluis, toen een luide knal de achterkant van de Orca een eindje deed zakken. Met zoveel bereidwillige handen is een band snel gewisseld, maar het is niet bevorderlijk voor de gemoedsrust indien je weet dat je twee dagen later in je eentje ruim 100 km moet fietsen.

Anderzijds heb je ook het gegeven dat velomobielen aandachtstrekkers zijn. Waar je ook stopt, komen nieuwsgierigen kijken en vragen stellen. Als er dan een groep van die rare voertuigen opdaagt, heb je dat natuurlijk nog meer.

Hoe snel gaat dat nou? Hoeveel kost zoiets ...
Daarna ging de tocht verder. Langs het water, door de bossen, tussen velden door, langs stille dorpskommen...


Voor wie de rit eens wil maken: de track is beschikbaar.



5 opmerkingen:

  1. Mooie foto's. Leuk om iets van de 100 km gezien te hebben zonder hem zelf te fietsen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. we hebben toch een stuk zelf gefietst?. 50km zelf. 25km tegemoet en dan nog 25 terug :D

      Verwijderen
  2. Zeker mooie foto's. Ik ga toch ook maar weer een echte camera meenemen i.p.v. een lichtgewicht 'action cam' voor dit doel te gebruiken!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Bedankt voor het compliment. Voor wie het interesseert: de meeste foto's werden deze keer gemaakt met een Nikon D7000 met 18-200 DX VR objectief (mijn 'reislens'). De laatste komt uit de Sony Xperia ZR smartphone. Die had ik slecht ingesteld: HDR betekent dat hij twee beelden na elkaar schiet en vanuit een bewegend voertuig komt dat dus niet goed. De kleuren en impressie vond ik wel leuk, dus met een lichte bewerking vond ik hem nog behoorlijk.

    BeantwoordenVerwijderen