dinsdag 28 februari 2012

tijdelijke tweewieler

Deathwish. Met dat ene Engelse woord valt alles samen te vatten, tenminste wat de andere partij betreft.

Vanmorgen, op de dagelijkse woonwerk-rit, kwam ik op de Ottergemsesteenweg de brug over de E17 afgereden, staduitwaarts. Een eindje verder begint een schitterend nieuw fietspad dat aan zowat alle voorschriften van het vademecum fietsvoorzieningen voldoet. eFAW heeft er zin in: bolt goed, de verlichting is ruim voldoende en zelfs de wind zit mee op dit stukje.

Helaas strompelt vlak voor me een man op krukken het fietspad over. Zonder kijken uiteraard, de blik vast op zijn doel: het bedrijf aan de overkant van de weg. Voor bellen is geen tijd, voor remmen amper. Ik gooi het stuur om, eFAW licht een pootje terwijl ik een waarschuwing schreeuwde. Op twee wielen balancerend kon ik de man net vermijden.

Wat bezielt zo iemand ? Het fietspad is splinternieuw, duidelijk rood gekleurd en van een ander materiaal dan het voetpad. De man liep al op krukken; als iemand aangereden wordt door een voertuig van pakweg 100 kg, met een snelheid van 30 km/u en een klein frontaal oppervlak, wat zouden de gevolgen zijn ? Nieuwe krukken op zijn minst, de rest wil ik niet weten.

Het ging te snel om er even een beeldje van te schieten.

5 opmerkingen:

  1. Ik weet niet hoe de regels in België zijn maar in Nederland zou de man op krukken nog wel eens voor gelaten moeten worden.....

    Artikel 49
    1 Bestuurders moeten blinden, voorzien van een witte stok met één of meer rode ringen, en overigens alle personen die zich moeilijk voortbewegen, voor laten gaan.

    Nou moet iemand zich natuurlijk niet klakkeloos voor een voertuig werpen maar iemand in een voertuig zal ook vooruit moeten kijken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het was duidelijk een kruk op krukken. En met Quemo ben ik het niet eens, ook een kruk moet weten waar hij mag lopen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ook iemand die moeilijk te been is moet toch aangeven wat die van plan is ? Zomaar, zonder iets te kennen te geven en zonder kijken de weg oversteken, dat kan ik als fietser niet voorzien. Als ik kinderen zie spelen langs de weg, ben ik alert en vertraag ik. Idem dito met geparkeerde wagens (maar dan weer uit zelfbehoud). Deze situatie deed zich voor in iets wat je als een industriegebied moet zien, niet als een woonwijk. Er woont niemand; het is een verzameling van bedrijventerreinen en afgesloten parkings. En voor zover ik weervindt, moet ik die niet voorlaten in België; ik moet wel extra voorzichtig zijn.

    Casper zei hetzelfde, maar iets korter ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. je kunt niet weten dat iemand met een fysiek handicap ook geestelijk niet helemaal bij is.
    Maar (zeker) ook in België schrijf je "...ik weervind...". Terwijl je juist altijd zo degelijk schrijft!
    Mvg Mick

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oeps... ik zal het honderd keren schrijven. De fysieke handicap leek me nogal tijdelijk: voor zover ik in die korte tijd kon zien, had de man een been in het gips. Dat hij er geestelijk niet bij was, dat was ook duidelijk, want hij was gefocust op zijn doel aan de overkant van de straat. Maar wat moet je dan ? Aannemen dat elke weggebruiker op de meest onverwachte momenten de stomste dingen gaat doen ? Dan kun je toch de weg niet meer op ?

    BeantwoordenVerwijderen