Ligfietstreffen Gentse liggers - deel 3: terug huiswaarts

Op zondag was er nog een afsluitend ritje voorzien op het treffen, maar aangezien ik de volgende ochtend om 8u op het werk moest zijn en nog zowat 170 km voor de boeg had, was het treffen voor mij afgelopen. Rond 9u vertrok ik huiswaarts.
In principe is het simpel: zet de gps op "trackback" en keer op je sporen terug. Alleen: daar had ik geen zin in.
Het laatste deel van de heenrit, door de bossen van Bolderberg, reed niet echt aangenaam (gravelpad) en op de kaart bleek dat ook een eindje om. Ik besloot alvast anders te starten: van Genk via Hasselt recht naar het Albertkanaal. Minder mooi, langs een gewestweg, maar het schoot wel lekker op. De rest zou ik onderweg wel bepalen.

Een groot verschil met vrijdag: het mocht dan wel even fris zijn (ongeveer 2°C bij het opstaan), maar de zon scheen volop. Onderweg langs het Albertkanaal besloot ik een andere route te verkennen. De wegenkaart lag in de Orca, dus kon ik snel even kijken hoe dat zou lopen.

Een rondpunt voor fietsers (Hasselt)

Aan het Netekanaal draaide ik richting Mechelen, om dan via Boom en Sint-Amands naar Gent te rijden. Dat betekende minder rustige fietswegen dan op de heenrit, maar tegelijk een ander landschap.

Het Flevobike Velomobieldakje op de Cyclone

De Schelde over in Sint-Amands

Hier, in Sint-Amands, was het tjid om even te genieten van iets fris op een zonnig terrasje. De Orca stond in het zicht op een parking langs de Scheldekaai. Zo'n velomobiel is wel ideaal als onderwerp om contacten te leggen: het is voor iedereen een gespreksonderwerp.
De wachttijd op het veer, terwijl de fietsers binnendruppelden, was snel volgebracht met het verstrekken van informatie over het hoe en waarom van een velomobiel.
Alleen aan de overkant, bij het ontschepen, was het wat moeilijker. Daar ligt nog een oude, vaste helling. Een velomobiel bij laagtij dat hele eind omhoogslepen is niet zo eenvoudig. Gelukkig waren er helpende handen om de Cyclone ook boven te krijgen.

Grondgebied Mariekerke: een kort eindje onverhard

De weersomstandigheden waren helemaal anders: een gesluierde, blauwe lucht vergezelde me de hele rit. Dat maakte het veel aangenamer fietsen dan onder de donkergrijze hemel van vrijdag.


Voor wie het interesseert: de hele route staat op RouteYou. 
Voor enkele stukken moet ik voor in de toekomst een beter alternatief vinden. Vooral het eind tussen Willebroek en Sint-Amands is afgrijselijk slecht: een eerder drukke, smalle gewestweg met een hobbelig en smal "fietspad" ernaast.

Wat de Orca betreft: sinds de week ervoor ervoer ik een gekmakend gekraak in de fiets. Dat leek verband te houden met het verplaatsen van de trapas, maar ook weer niet helemaal. Tijdens de rit terug huiswaarts was het een continu geluid geworden. Bij het uitstappen ergens onderweg merkte ik dat het geluid van recht onder mij kwam, dus kon de bron beter opgespoord worden. Het bleek dat ik de boutjes waarmee het zitje op de rails vastgezet is niet goed aangehaald had... Daarna was het veel stiller rijden.

Zo'n ligfietstreffen is dus voor herhaling vatbaar, met verbindingsritten erbij. Uiteindelijk legde ik op drie dagen 440 km af, met de fietskar achter de Orca. Dat blijkt vlot te gaan.

De volgende lange verplaatsing wordt de rit naar Dronten, waarover later meer.