Nu het vertrek van Ymte bij Velomobiel.nl een feit is, zitten ze daar ook niet stil.
Op hun blog lees je nu bedenkingen bij het ontwikkelen van een vierwielig exemplaar. Miles Kingsbury heeft met zijn Quattro uiteindelijk toch één en ander in gang gezet.
Ymte lijkt met de DF vooral de sportieve, prestatiegerichte kant op te gaan: als je op de optielijst kijkt, merk je bijvoorbeeld dat er enkel smalle bandjes gekozen kunnen worden. Dat betekent, naar mijn ervaring, minder comfort, meer trillingen, maar hoger prestatieniveau. Dat dit een keuze is die door velen toegejuicht wordt, is duidelijk: er zijn al ruim 40 bestellingen te zien. Dat betekent dat Intercitybike al bijna een jaar zeker is van het inkomen, à rato van 1 DF per week.
Bij Velomobiel lijkt het dan een andere richting uit te gaan (logisch: indien ze dezelfde gedachtengang volgden, zou er geen splitsing gekomen zijn) en die ideeën rond een vierwieler horen daar mijn inziens bij.
Elk zijn mening, natuurlijk. Ik ben absoluut voorstander van zo'n vierwieler. De sterk verbeterde bochtenstabiliteit en de toegenomen bagageruimte kun je enkel positief noemen: dit maakt een velomobiel ruimer inzetbaar. Het concept maakt het wel technisch uitdagender, vooral op het vlak van aandrijving.
Ofwel kies je ervoor om één wiel aan te drijven, maar dat heeft gevolgen voor de wegligging, vooral in berggebied en in bochten: afhankelijk van de draairichting heb je ofwel op het binnen- ofwel het buitenwiel aandrijving. Het binnenwiel wordt minder belast, dus het vermogen wordt niet zo goed overgebracht. Ook krijgt dat ene wiel alle vermogen toegestuurd, maar de druk op de weg is veel lager in vergelijking met één achterwiel. Ook op een ondergrond met minder grip is dit niet ideaal.
Ofwel kies je ervoor om beide wielen aan te drijven, maar dan moet je al aan een differentieel gaan denken en dat betekent een meerkost en extra gewicht en complexiteit.
Of je gooit alle conventies overboord en drijft een voorwiel/de voorwielen aan, maar dan zit je met de vraag: hoe moet het met de sturing?
Benieuwd hoe dit verder zal gaan. Er zijn zeker nog velomobielproducenten die in die richting denken. Of het daadwerkelijk tot een product zal leiden, is nog een open vraag.
De Quattro heeft voorwielaandrijving, heel complex en storinggevoelig.
BeantwoordenVerwijderenMiles heeft meermalen moeten sleutelen tijdens de ROAM.
Mooie techniek, dat zeker !!!
Ben er helemaal voor ; Leuke diversifiering van het aanbod , en mijn hond zou mee kunnen . In een Veloschmitt ook natuurlijk en die is goedkoop . In een velotilt past die ook , maar dat moeten we allemaal nog afwachten,, zeker qua zijwind gevoeligheid en zoals ie nu is , veels te groot voor mij .Maar ik heb wel een snelle commuter nodig rond eind oktober . Dan zou de pendel afstand wel eens tussen de 25 en 60 km (occasioneel) kunnen zijn . Daarom dus een testritje gedaan in Dronten met de DF . Waanzinnog , onmiddelijk besteld , en het is echt geen rammelbak , waar je oorstopjes in moet dragen , wel helemaal integendeel . Verslag hier : http://www.bentrideronline.com/messageboard/showthread.php?t=107391
BeantwoordenVerwijderendeze is ook de moeite :
http://www.bentrideronline.com/messageboard/showthread.php?t=107745
en ik had ook al gemerkt dat Ymte goed boerde :
http://www.bentrideronline.com/messageboard/showthread.php?t=107549
Back on topic . Ik heb de Quattro ook altijd fascinerend gevonden , maar Miles heeft zijn kist ontworpen met CFD simulaties om de aerodynamica te optimaliseren . Windtunnel is nog beter , maar nog duurder . Volgens mij is het een pak moeilijker om een vierwieler te stroomlijnen dan een driewieler . En het ziet er naar uit dat je zeker weer boven de 30 kg gaat uitkomen . Not for me , ik weeg amper 60 , en die 23 kg van de DF ga ik nog flink naar beneden halen ; zie bvb hier :
http://www.bentrideronline.com/messageboard/showthread.php?t=107642
Als je die kant op gaat, en zonder gelcoat blijkt niet leverbaar (en gezien het productieproces kan dat inderdaad lastig zijn), kies dan voor een witte fiets. Titaanwit dekt erg goed, en vraagt een laag gelcoat minder dan de andere kleuren om dekkend te zijn, in elk geval voor de Quest. gewichtsvermindering zonder dat je er iets voor hoeft te doen.
VerwijderenBedankt Maarten voor de tip !
VerwijderenDag Jan,
BeantwoordenVerwijderenHet is niet zo dat ik niets zou zien in een vierwieler, integendeel, maar dan ook compact en wendbaar met open wielkasten voor, een rechstreekse trapaandrijving op een achterwiel met rohloff naaf met de ketting niet in het midden maar langs de zijkant van de fiets en voor het andere achterwiel de mogelijkheid van een electromotor in de naaf, eenvoudig en geen aandrijfassen in de bagagebak. Een vlakkere achterkant kost weliswaar wat snelheid maar als je de prioriteiten anders legt dan hoeft dit niet onoverkomelijk te zijn. Zo mogelijk ook nog met een rond stuurtje, een voet( terugtrap) rem als in de Twike en een deurtje voor het instappen. Als we tijd van leven hebben is er nog veel moois te maken....
Groeten, Ymte
Ymte, jouw laatste zin maakt veel duidelijk ;-) Als je een nieuwe zaak opstart, heb je wellicht je handen vol. Andere ideeën en projecten belanden dan noodgedwongen in de koelkast.
VerwijderenDe DF, VeloTilt en LeMans maken alvast één zaak duidelijk: de velomobielwereld leeft en er is nog veel evolutie mogelijk.
Die ketting langs de zijkant zag ik vorig jaar ook in een ontwerp (niet meer dan een schets) bij Flevobike. Dat lijkt me eigenlijk wel handig, want die tunnel in het midden verdwijnt dan.
Het lijkt erop dat de VeloSchmitt duidelijk gemaakt heeft dat er mensen zijn die in een velomobiel andere prioriteiten zien dan puur prestatie (of vooral prestatie) en dat het aanbod dus diverser kan worden. In hoever dat ruimere aanbod leefbaar is (op zakelijk vlak), in hoever de potentiële markt groot genoeg is, dat valt af te wachten.
Ik ben hartstikke tevreden met mijn Quest dus had zowiezo niet binnen afzienbare tijd een andere velomobiel meer gekocht. De snellere modellen trekken mij helemaal niet omdat dat ( een wedstrijdje rijden ) maar een heel klein deel is van wat ik met een velomobiel doe. De veren die je moet laten om een snellere velomobiel te krijgen ( rijcomfort, bandenkeus, bagageruimte ) doet mij geen sneller model wensen want het fietspad is en blijft het dagelijks werkterrein. En die fietspaden hebben meestal niet zo'n mooi oppervlak.
BeantwoordenVerwijderenDaartegen een vierwieler kan mij WEL verleiden om mijn Quest in te wisselen en zelfs flink geld bij te leggen op voorwaarde dat deze qua eigenschappen en mogelijkheden veel op de Quest zal lijken. De tijd zal leren of iemand zo'n velomobiel gaat maken.
Ik kan me voorstellen dat ook voor een snellere vierwieler een markt is, die minder veercomfort, bandenkeus en bagagemogelijkheden heeft. Het zal echter geen fiets voor mij zijn. Die beton tegel fietspaden he....
Hoe is de aandrijving in die DuoQuest dan!?
BeantwoordenVerwijderenHoi Jan,
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij is de markt voor voertuigen die niet gericht zijn op mens aangedreven energie alleen, vele malen groter dan de alleen mensaangedreven markt. De inmiddels redelijke electro-aandrijvingen geven veel ontwerp vrijheid. En bedrijven die een redelijke stabiele core business hebben, waarvan we er inmiddels genoeg hebben geeft ook goede uitgangspunten tot verdere ontwikkelingen. En niet te vergeten de individuele omstandigheden waar de diverse mensen zich in bevinden. Voor mij zelf geldt; ik hou van snelheden tussen de 40 en 50 km/h en grotere veiligheid. (elektro aandrijving, hoge zitpositie, hard dakje en vier wielen) En ik hou niet van hard trappen. Ik hou van transparante techniek die redelijk verkrijgbaar is en waar mijn klanten zelf nog wat aan kunnen toevoegen als zij dat wensen, of het onderhoud zelf aan kunnen plegen.
Leo Visscher