waarom een Gforce ? wat is hij waard ?

De trike die ik kocht is ruim twee jaren oud. Dat is een mooie leeftijd om een oordeel vormen over de duurzaamheid. Gforce biedt trikes (en ligfietsen) uit Taiwan, aan (relatief) lage prijzen: de trike STD kost, als bouwpakket, € 1.299. Bij deze was ook het accessoirepakket geleverd: spatborden, hoofdsteun, pakdrager, tasje en fietscomputer. Dat setje kost € 99. Dat maakt dat de trike ongeveer € 1.400 kost en dat is in het wereldje van niet zo grote productieaantallen weinig.

Eigenlijk keek ik uit naar een ICE trike. Deze:

Laat me ICE de BMW onder de trikes noemen; dan is Gforce eerder een equivalent van Skoda. De ICE die ik voor ogen had, zal zo ongeveer € 3.500 kosten. De vraag is dus: kan een trike die één derde kost van de ICE nog een beetje kwaliteit bieden ?


frame


Ziet er picobello uit. Geen schrammetje, geen scheurtje. Zo goed als nieuw. Achteraan lijkt er wel wat beweging in te zitten, maar dat kan evengoed deel uitmaken van het ontwerp. Volgens Tim Biesemans (van de vroegere ligfietszaak in het Antwerpse) was er één vermoedelijk zwakke plek in de structuur: door het grote achterwiel (26") en het ontbreken van vering komt er heel wat kracht te staan op de verbinding tussen de achtervork en de hoofdbuis. Dit zou kunnen leiden tot haarscheurtjes, maar daar is geen spoor van te merken. Alleen aan de weg die de kabels volgen zou wat meer aandacht mogen besteed worden. Daar waar ze op het dwarsframe rusten, slijt de lak weg. De vorige eigenaar voorkwam dit door een zelfklevende folie op de contactplaats te bevestigen.


stuurinrichting


De Gforce werkt met directe sturing. Dat heet zenuwachtiger te rijden, maar het is een eenvoudig systeem. Eén van beide stangkoplagers was behoorlijk geroest, maar dat lijkt niets af te doen aan de functionaliteit. Of het zo hoort, weet ik niet, maar de bouten die die lagers verbinden met de langse stangen zijn niet geborgd. Eén van beide had zich bijna losgewerkt. Nu zijn ze geborgd met een moer met nylonring. Zekerheid voor alles: zonder stuur kun je niet rijden.


aandrijving


Dit is moeilijker, want hier hangt veel af van het onderhoud: reinigen, smeren, slijtage bijhouden. Alles ziet er ook nog erg goed uit. De componenten zijn zowat middenklasse (Sora vooraan, Alivio achter, ketting onbekend, SRAM Attack gripshifts) en de achterderailleur zal ik moeten bijstellen, maar het werkt nog heel behoorlijk.
De velgen, spaken, lagers, ... zien er ook als nieuw uit. Nu onder de modderspatten, maar he, het ding dient om mee te rijden, niet ? Geen roest, geen deuken, geen speling op de lagers, geen verdachte geluiden.
Zoals in een ander bericht te lezen valt, waren de kabels absoluut niet gesmeerd. Aangezien er water tussen binnen- en buitenkabels zat, vroor de boel vast na enkele km. Niet de fout van de fabrikant, maar het gevolg van verkeerd onderhoud of teveel poetsen ?


streamer


Dit is geen origineel onderdeel van de trike en door de vorige eigenaar tweedehands gekocht. De streamer lijkt me niet meer van de laatste generatie, aangezien de informatie op de site van HP Velotechnik toch op een aantal punten afwijkt van deze. De stroomlijn zelf is wat gekrast en heeft wat doffe plekken, maar er zitten geen knikken, scheuren of gaten in. De steunen (alu) zien er ook goed uit.
Door de constructie heeft de streamer de neiging om voorover te zakken. Een riem die de voorste steun met de trapas verbindt, kan dit eenvoudig verhelpen.


toeruitrusting


Dit is duidelijk de zwakke plek ! De bagagedrager ziet er als nieuw uit, de spatborden ook, maar de meegeleverde bouten zijn niet van dezelfde kwaliteit als op de trike zelf. Stuk voor stuk zijn ze behoorlijk gecorrodeerd en eigenlijk aan vervanging toe.

De ophanging van de spatborden is ook niet optimaal, wat leidt tot heel wat gerammel. Op blogs van ActionBent-rijders zie je dat er soms een tweede steunpunt toegevoegd wordt, precies om die reden. De dragers die de spatborden steunen zijn gemaakt uit gelakt staal, nu geroest staal. Niets ergs, maar duidelijk minderwaardig. Jammer. Liever een iets duurdere optieset die wel op het niveau van de trike zelf staat. Het moet ook gezegd: ze doen wat ze moeten doen.

Uiteindelijk moet de Gforce doorgaan voor een goedkope trike. In die hoedanigheid brengt hij het er na die jaren echt goed van af. Sloop de toerextra's en de streamer en je kunt hem er als nieuw uit laten zien. Dat pleit voor het product.
Zijn Amerikaanse tegenhanger (ActionBent) krijgt trouwens zeer goede kritieken op Bentrideronline !

één week ervaring

De trike werd aangekocht op 28 februari 2010. Ondertussen heb ik er ruim 100 km mee afgelegd (en mijn 13-jarige zoon een vijftal). Tijd voor de eerste ervaringen dus, zowel over "hoe voelt het om met een trike te rijden" als de praktische kanten.

Hoe voelt het ?

Goed, dank u. Zoals elke ligfietser weet, wordt voortdurend gevraagd "is dat niet gevaarlijk ?". Het antwoord daarop is genuanceerd. Ik gebruik hem om naar het werk te rijden. Dat is 24 km enkel, waarvan een 15-tal km langs de Scheldedijk, van Merelbeke tot Gavere. Op dat hele eind is er enkel verkeer van fietsers en af en toe een wandelaar. Geen gevaar dus. In het verkeer is er meestal ook geen probleem, mits wat anticiperen, zoals met elke fiets. Het grootste probleem is dat je extreem laag ligt: ter hoogte van de wielen van de auto's. Omdat een trike breed is, rijden de auto's met een grote boog om je heen.

Het grootste gevaar, lijkt me, zijn mensen die uit geparkeerde auto's stappen: die kijken gewoon over je heen. Het stadscentrum is dus niet echt het biotoop van een trike of lage ligger.

Het feit dat je niet op een zadel zit, maar in een zitje ligt, maakt een heel verschil. In het begin is het even wennen, omdat je je stuur maar losjes moet vasthouden. Ik had de neiging mijn armspieren teveel op te spannen. Daardoor was het vermoeiender dan nodig. Dat leer je echt snel: binnen de kortste keren lukte het prima.

Wat ook opvalt is dat je ongelooflijk veel reacties krijgt, in alle mogelijke vormen. Het feit dat een trike, dan nog met een streamer, geen alledaags zicht is, doet vele hoofden draaien. Even teruglachen of groeten is dan net zo beleefd.

Tot op heden kreeg ik welgeteld één negatieve reactie van een oude brompot, maar dat zullen we maar negeren. Wellicht was die man tegen iedereen zo.

Heeft zo'n trike dan helemaal geen nadelen ? Jawel hoor, meer dan één zelfs.

Vooreerst zit je niet met één spoor, zoals bij een gewone (lig-)fiets, maar met drie sporen: twee naast elkaar van de voorwielen en het achterwiel daar tussenin. Dat maakt het veel moeilijker om putten te vermijden. Door dat concept moet je ook de helling van de weg volgen: ligt de weg schuin, dan hang je ook schuin...

De Gforce STD heeft geen vering. Door die drie sporen en het ontbreken van vering merk je snel hoe slecht onze wegen en fietspaden erbij liggen ! 't Is ongelooflijk hoeveel putten er in de wegen zitten.

Gent is een stad met trams en laat de spoorbreedte van de trike nu ongeveer gelijkvallen met de afstand tussen de rails... Iets naar links of rechts om dit te vermijden, denk je. Ja, dan komt je achterwiel erin terecht ! Te vermijden, dus.

Ik ben niet groot (1,70 m) en niet breed en zwaar. De balhoofden zitten ter hoogte van de heupen en ik heb daarbij pakweg 5 cm vrij aan elke kant. Niet voor brede fietsers dus.

Manmanman, is daar nog iets goeds aan ? Zeker ! Vooreerst zit je in dat comfortabele zitje, dat je hele zitvlak en rug ondersteunt en niet enkele vierkante cm, zoals op een gewone fiets. Geen zadelpijn dus. Je steunt ook niet op je armen, dus die vangen ook geen klappen op.

Doordat je achterover ligt, is de luchtweerstand ook weer lager. Daardoor kun je ofwel met minder inspanning even snel gaan ofwel met dezelfde inspanning (veel ?) sneller. Natuurlijk moet ook dat weer genuanceerd worden. Mijn trike kan ik - denk ik - naast mijn hybride plaatsen, niet naast een koersfiets, niet naast een stadsfiets. Met de hybride vergeleken zal ik met hetzelfde vermogen sneller vooruit gaan, schat ik.

Is het fun ?

Jazeker ! Het valt een beetje te vergelijken met een kart, maar dan met drie wielen en véél lichter:  deze zal, met alles erop en eraan, zo'n 18 kg wegen. Bochten nemen is dus erg leuk: je verplaatst je gewicht, laat de voorwielen driften, licht het binnenwieltje...

Om te spelen is ie dus perfect. Remmen ? Twee schijven vooraan (basis, maar toch krachtig) maken dat je snel stilstaat. Even wat rechter zitten en huppekee: het achterwiel komt los van de grond ! Gevaarlijk is het niet, want je kiest er zelf voor. Ook in korte bochten: je kunt ook wat remmen en je wielen op de grond houden.

Gforce Trike STD

Aangezien ik met het werk een fietscontract afsloot en dus een kwart van mijn verplaatsingen (op jaarbasis) met de fiets zal doen vanaf 2010, zocht ik naar een alternatief voor mijn - overigen voortreffelijke - Trek hybride. Al decennia lonk ik naar ligfietsen en jaren geleden had ik ook een eerste eenvoudig exemplaar gekocht. Dat is ondertussen al lang weer de deur uit, maar het bleef knagen.

Binnen de ligfietsen heb je nog enkele groepen, een beetje analoog aan wat je in het gewone fietsaanbod vindt: eenvoudige, recreatieve liggers, toermachines en pure snelheidsmonsters. Varianten zijn er met twee of drie wielen en bij die laatste kan dat zijn met twee wielen vooraan en één achteraan of omgekeerd.

Het nec plus ultra zijn de "velomobielen": trikes met een volledige stroomlijn.

Na lang aarzelen, lezen en rondkijken hakte ik uiteindelijk de knoop door: vorige week haalde ik in Brasschaat een tweedehandse trike: een Nederlands-Taiwanees product met de merknaam Gforce. De uitvoering is de "trike STD". Deze zeer poëtische naam duidt erop dat het

• een trike is
• de standaarduitvoering is

Aangezien de trike gebruikt werd voor woonwerkverplaatsing, had de vorige eigenaar er wel wat aanpassingen aan gedaan. De basis vind je op de site van de leverancier.

De opties en wijzigingen bij de aankoop:

• touring-uitvoering. Dit betekent spatborden voor en achter en een pakdrager
• Streamer. Een stroomlijn, voornamelijk om je tegen de elementen te beschermen
• LED-lichtjes voor en achter
• Ventisit matje: betere ventilatie en dikker, dus comfortabeler

Deze ziet er dus zo uit:

Daarbij hoorden nog wat extra's, waaronder een nooit gemonteerde, maar meegeleverde fietscomputer en wat wisselstukken.

Nog wat technische zaken: banden voor zijn Schwalbe Marathon Plus (20 x 1.35) en achteraan ligt er een Kenda Kwest (26 x 1.25) op.

Een trike stel je niet af zoals een gewone fiets. Er is geen zadelhoogte in te stellen, geen stuurhoogte te regelen. Je moet daarentegen de afstand tussen zitje en pedalen bijstellen en dat betekent dat ook de kettinglengte verandert ! (Raptobike heeft dat op zijn ligfietsen knap opgelost)

De boomlengte veranderen had op deze trike nog een gevolg: ook de plaatsing van de streamer moest ik wijzigen. Dit alles samen was goed voor enkele uurtjes werk. Ideaal om de machine wat te leren kennen. Dan wou ik ook de computer monteren. Er waren er twee meegeleverd: een draadloze van Decathlon en het bij de fiets geleverde toestelletje. Draadloos mag je vergeten, want de zender en ontvanger moeten in één lijn zitten en max 65 cm uit elkaar (bij deze toch). Aangezien op een trike het stuur naast de voorwielen zit en de afstand naar het achterwiel te groot is en de hoek niet goed, was dit onmogelijk. Dan maar het eenvoudige modelletje dat Gforce leverde. Eigenaardig: het eerste wat ik moest doen, was de draad verlengen. Dit omdat de sensor op het achterwiel moest komen. Vooraan zag ik geen mogelijkheden om de sensor te monteren. Nu ja, het lukte en het ding werkt.

Of het voldoet is een andere zaak: de display is klein, de informatie beperkt en het gebruiksgemak niet optimaal.