De naafdynamo doet precies wat hij moet: ongemerkt stroom leveren. Ongemerkt als in: je merkt niet dat er een naafdynamo in de fiets zit. Stroom leveren is simpel: de koplamp brandt, dus het ding werkt. De dynamo is compact en valt helemaal niet op, is licht, dus je merkt niets van stuur- of veerreacties en de weerstand is zo klein dat je die al fietsend niet merkt. Ja, indien je het voorwiel optilt en eraan draait, merk je wel dat het sneller stil staat dan zonder naafdynamo, maar het verschil tijdens het fietsen is verwaarloosbaar en het comfortvoordeel weegt hier ruimschoots tegen op.
De lamp is wat moeilijker. De lichtintensiteit is ruim voldoende; de lichtbundel is eerder smal (zoals in een vorig bericht afgebeeld), maar volstaat voor wat ik met de Birdy doe. Vergeleken met de Cyo op eFAW en al helemaal met de Philips SafeRide (dynamoversie) op de fiets van dochterlief, is de lichtopbrengst en -bundel beduidend minder, maar dat wist ik vooraf (35 tegenover 60 lux).
Er zijn eigenlijk twee problemen mee. Het eerste is het gevolg van een keuze die ik maakte: de lamp is d.m.v. een plastic stuk op de stuurstang gemonteerd. Hierdoor werkt de hoogteverstelling van het stuur niet meer: het palletje waarmee de telescoopverstelling vergrendeld wordt, zit achter de lampsteun. Het tweede probleem is dat de koplamp behoorlijk trilt. Dat kan aan de plaatsing liggen, maar ook aan de manier van monteren of aan de lampbeugel (kunststof).
Beide problemen kan ik oplossen door de lamp dezelfde positie te geven als Riese und Müller zelf doet: op de linkerkant van de voorvork. Ik koos hier niet voor, omdat de lamp op die manier erg laag zit en dus minder efficiënt werkt.Misschien zal het noodgedwongen wel zo moeten. Dan moet ik wel een aluminium beugel fabriceren.
Uiteindelijk is het wel erg handig. Ik hoef me over de verlichting geen zorgen te maken, want die werkt gewoon altijd. Nu nog een achterlicht op de dynamo aansluiten en dan zijn we helemaal klaar (met de Birdy).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten